KSTn | De privacyzeepbel om Guusje ter Horst

Update (24-2-2010 08:00): Onderstaande tekst is misschien te voorbarig geweest omdat er nog een ander debat op dezelfde dag was met als onderwerp WBP. Maar daar is het verslag nog niet van verschenen.     Een klein beetje gefrustreerd schrijf ik dit stuk. Waarom? Omdat het onderwerp van dit stuk sinds dit weekend geen minister meer is en dus niet meer aangesproken kan worden. Waar gaat het dan over? Over de volgende uitspraak van voorheen Minister van Binnenlandse Zaken, Guusje ter Horst uit haar brief naar aanleiding van het ontvangen van de Big Brother Award 2009: "Als minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties ben ik onder meer verantwoordelijk voor de Grondwet, maar ook – samen met mijn collega van Justitie – voor de veiligheid in ons land. Uitgerekend deze week voerden wij in de Tweede Kamer een discussie over de balans tussen veiligheid en privacy. In dat debat kregen minister Hirsch Ballin en ik waardering, zowel van de regeringspartijen als van de oppositie, over de manier waarop wij met die balans tussen veiligheid en privacy omgaan. En ik denk dat een representatieve steekproef onder alle Nederlanders een zelfde beeld zou opleveren." En dat blijkt (afhankelijk van je leeftijd) een vuile leugen of een foutieve representatie van de waarheid te zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Als onvoorspelbaarheid tot strafpunten leidt

GSM MastEen opvallend bericht gisteren op de Amerikaanse publieke radio NPR. Onderzoeker Laszlo Barabasi van de Northeastern University (Boston) heeft zojuist een onderzoek (pdf) gepresenteerd naar het reisgedrag van een niet nader genoemd Europees volk. Een telefoonprovider leverde geanonimiseerde data van 50.000 klanten over een langere tijd. Ook locatiegegevens waren beschikbaar.

Barabasi onderzocht in hoeverre deze klanten een vast reispatroon hadden. Hij kwam tot de conclusie dat we bijzonder voorspelbaar zijn. Als eenmaal een patroon is vastgesteld, houden we ons daar in 93 procent van de gevallen aan. Opmerkelijk is dat dat niet alleen voor brave kantoormuizen geldt, maar ook voor reizigers die het hele land doorcrossen. De implicaties van deze vaststelling zijn niet mis. ,,Je kunt een algoritme ontwerpen dat met een accuratesse van 93 procent voorspelt waar iemand zich bevindt,’’ zegt hij in het interview (hieronder te beluisteren).

Dat je met de gsm een peilzender meedraagt, is allang bekend. In de VS blijken de opsporingsdiensten steeds vaker gsm-gegevens op te vragen om iemands pad – of beter gezegd, dat van zijn telefoon – te reconstrueren. Uiteraard groeit ook het verzet daartegen. Ook in Nederland worden dit soort gegevens in het kader van de bewaarplicht een half jaar achter de hand gehouden.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het smalle pad naar Straatsburg

Europese vlag en Vrouwe JustitiaDe Utrechtse rechtenstudent Aaron Boudewijn is naar de rechter gestapt om een paspoort te krijgen, zonder dat zijn vingerafdruk en gelaatsscan in een database worden opgeslagen. Het zal vermoedelijk een lange rechtsgang worden. Het gevaar is echter dat hij de eindsprint niet kan voltrekken, omdat de weg naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens wel eens afgesloten kan worden.

Vandaag staat er een verontrustend artikel in NRC over de ondraaglijke werklast van het Europese Hof, dat tegen een achterstand van 120.000 zaken aankijkt (helaas niet online). De Europese regeringen willen geen extra geld extra uittrekken. Ook uitbreiding van het aantal rechters is geen optie omdat de uitspraken teveel uit elkaar kunnen gaan lopen en de ‘rechtseenheid’ in gevaar komt. Meent men. Een voor de hand liggende oplossing die nu rondzingt is het beperken van de toegang tot het Hof. Er wordt aan gedacht om de toegang tot het Hof voor gewone burgers – de oorzaak van de problemen – te beperken.

De vraag is natuurlijk waarom het Hof zo populair is. Blijkbaar menen veel Europeanen dat hun grondrechten worden geschonden en ondervinden ze dat ze geen verhaal kunnen halen in hun nationale rechtssysteem. De aanwas is volgens mij een logisch gevolg van de toenemende achteloosheid die regeringen aan de dag leggen voor de meest basale grondrechten van Europese burgers – het recht op privacy is daarbij niet het minste.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Privacybeleid, goede intenties, slechte consequenties

Afgelopen vrijdag was er de uitreiking van de Big Brother Awards 2009. Verslagen en meningen daarover kunt u rustig elders lezen. Zelf was ik aanwezig en wil aan de hand van de aanwezigheid en uitspraken van twee personen die avond een relevant pijnpunt duidelijk maken in het privacydebat.

Allereerst was er het verhaal van Renate Tromp. Opgepakt, in de cel gezet, beschuldigd van het bedreigen van een bekende Nederlander en na 11 uur weer vrij gelaten. Haar paspoort was enige tijd daarvoor gestolen en iemand had haar identiteit gebruikt om onder haar naam een mobiel abonnement te nemen en te misbruiken. De officier van justitie had dit niet gecontroleerd en dus niet 1 en 1 bij elkaar opgeteld. Overigens zat er drie maanden tussen de bedreiging en het oppakken.

Wat later op de avond was de heer van Tol, Districtshoofd van de politie Rotterdam-Rijnmond zo sterk om de award voor meest absurde voorstel (mobiele naaktscanners) hoogst persoonlijk in ontvangst te nemen, als enige van de winnaars.
Hij begon zijn toespraakje met te zeggen dat hij geschokt was door het verhaal van Renate Tromp. En dat dat helemaal in tegenspraak was met waarvoor hij bij de politie gekomen was en nog steeds is.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Quote du Jour | Dossierkennis niet nodig

“Ik spreek over een onderwerp waarvan ik werkelijk geen verstand heb”

Het elektronisch patiëntendossier is Heleen Dupuis (1e kamer, VVD) een doorn in het oog. Privacy en zo, dat is best belangrijk vindt ze. Door bovenstaande citaat diskwalificeert zij zichzelf echter volledig. En blijkt de doorn in haar oog die van Vincent Icke te zijn.

Vertwijfeld vraagt zij zich af waarom de “noodkreet” van Icke niet wordt geadresseerd. Misschien dat als ze zichzelf eens zou inlezen op het onderwerp, ze zou weten wat de stand van zaken is op het gebied van de privacy discussie. Maar kennelijk is dossierkennis zo uit de mode dat koketteren met je eigen onwetendheid geen probleem meer is.

Vorige Volgende