De Utrechtse rechtenstudent Aaron Boudewijn is naar de rechter gestapt om een paspoort te krijgen, zonder dat zijn vingerafdruk en gelaatsscan in een database worden opgeslagen. Het zal vermoedelijk een lange rechtsgang worden. Het gevaar is echter dat hij de eindsprint niet kan voltrekken, omdat de weg naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens wel eens afgesloten kan worden. Vandaag staat er een verontrustend artikel in NRC over de ondraaglijke werklast van het Europese Hof, dat tegen een achterstand van 120.000 zaken aankijkt (helaas niet online). De Europese regeringen willen geen extra geld extra uittrekken. Ook uitbreiding van het aantal rechters is geen optie omdat de uitspraken teveel uit elkaar kunnen gaan lopen en de ‘rechtseenheid’ in gevaar komt. Meent men. Een voor de hand liggende oplossing die nu rondzingt is het beperken van de toegang tot het Hof. Er wordt aan gedacht om de toegang tot het Hof voor gewone burgers – de oorzaak van de problemen – te beperken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Afgelopen vrijdag was er de uitreiking van de Big Brother Awards 2009. Verslagen en meningen daarover kunt u rustig elders lezen. Zelf was ik aanwezig en wil aan de hand van de aanwezigheid en uitspraken van twee personen die avond een relevant pijnpunt duidelijk maken in het privacydebat.
Allereerst was er het verhaal van Renate Tromp. Opgepakt, in de cel gezet, beschuldigd van het bedreigen van een bekende Nederlander en na 11 uur weer vrij gelaten. Haar paspoort was enige tijd daarvoor gestolen en iemand had haar identiteit gebruikt om onder haar naam een mobiel abonnement te nemen en te misbruiken. De officier van justitie had dit niet gecontroleerd en dus niet 1 en 1 bij elkaar opgeteld. Overigens zat er drie maanden tussen de bedreiging en het oppakken.
Wat later op de avond was de heer van Tol, Districtshoofd van de politie Rotterdam-Rijnmond zo sterk om de award voor meest absurde voorstel (mobiele naaktscanners) hoogst persoonlijk in ontvangst te nemen, als enige van de winnaars.
Hij begon zijn toespraakje met te zeggen dat hij geschokt was door het verhaal van Renate Tromp. En dat dat helemaal in tegenspraak was met waarvoor hij bij de politie gekomen was en nog steeds is.
Nederland 2025. Het is een drukke dag op dehaag.tv, vandaag vinden er hoorzittingen plaats over de voortgang van de oorlog in Pakistan, de HSL-ontsporing en het per abuis uitleveren van de verkeerde reaguurders en politiek-actieven aan Syrië en Kazachstan.
Vanuit ruim 25.000 IP-adressen wordt de live-stream gevolgd. 80% daarvan zijn auto-recording bots van videoarchieven, lobbyisten en bloggers die alles opnemen omdat ‘er altijd een leuke quote tussen kan zitten’. Uitzending gemist heeft de laatste jaren de vervelende neiging gekregen belangrijke politieke momenten kwijt te raken en dus is iedereen het zelf maar gaan doen. Een onderzoek van GeenStargasso.nl laat zien dat back-up partities met politieke video’s 6 keer zo vaak verloren gaan als voetbalwedstrijden en lingo maar dit wordt door experts verklaard door de enorme saaiheid van de Haagse debatten. Hilversum wijt het probleem aan de sterk gekrompen budgetten door de enorme vergrijzing van het broadcast publiek. Een woordvoerder roept de jeugd op om ‘gewoon weer gezellig samen TV te gaan kijken’. De gemiddelde TV-kijker is 72 en de reclamebudgetten van steunkous- en rollatorfabrikanten zijn nu eenmaal beperkt. Een 2-seconden clip van de woordvoerder wordt een signatuurvideo van een van de grootste release groepen op Somalia.tv, de torrenttracker waar de wereld haar media haalt.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Ik spreek over een onderwerp waarvan ik werkelijk geen verstand heb”
Het elektronisch patiëntendossier is Heleen Dupuis (1e kamer, VVD) een doorn in het oog. Privacy en zo, dat is best belangrijk vindt ze. Door bovenstaande citaat diskwalificeert zij zichzelf echter volledig. En blijkt de doorn in haar oog die van Vincent Icke te zijn.
Vertwijfeld vraagt zij zich af waarom de “noodkreet” van Icke niet wordt geadresseerd. Misschien dat als ze zichzelf eens zou inlezen op het onderwerp, ze zou weten wat de stand van zaken is op het gebied van de privacy discussie. Maar kennelijk is dossierkennis zo uit de mode dat koketteren met je eigen onwetendheid geen probleem meer is.
Was mijn achterstand m.b.t. de kamerstukken aan het inlopen toen ik dit stuk tegen kwam. Is alweer van november. Betreft het verslag van de coördinator voor terrorismebestrijding van de EU dhr Gilles de Kerchove. Ik haal daar even het volgende stuk uit naar voren:
“6. Informatiebeheer en gegevensbescherming. De zaak Zazi in de VS toont aan hoe het verzamelen van gegevens een doeltreffend instrument kan zijn in onderzoeken in het kader van terrorismebestrijding. Gefragmenteerde verzoeken om nieuwe maatregelen voor gegevensbescherming zonder enige toelichting op een onderliggende strategie hebben echter geleid tot indianenverhalen over een geheim Big Brother-plan. Het echte probleem was dat we geen plan hadden. We moeten een strategie bedenken voor het verzamelen van alle gegevens die we nodig hebben, maar om redenen van bescherming van de privacy mogen het alleen gegevens zijn die noodzakelijk zijn. De voorgestelde conclusies van de Raad zijn een grote stap in de goede richting voor de verwezenlijking hiervan, omdat er een methodologie in wordt uiteengezet die ervoor zorgt dat de besluiten over beheer en uitwisseling van gegevens worden genomen op een coherente, professionele, efficiënte, kosteneffectieve, verantwoordelijke en begrijpelijke wijze.”
Mooi ambtelijke taal. Maar het verhult twee ernstige punten.
Ten eerste blijkt uit dit stuk dat er met betrekking tot gegevensverzamelen geen plan is. Wat begint als kritiek op alle mensen die klagen over de beperkte gegevensbescherming, slaat om in de bekentenis dat ze eigenlijk maar wat deden tot nu toe en dat er misschien eens nagedacht moet worden over een strategie. Dat onderschrijft het punt dat ik al meermalen naar voren heb gebracht. Ze doen maar wat en ze weten eigenlijk niet of het wel effectief, proportioneel en veilig is.
Dat brengt me gelijk ook op het tweede punt. Dat zit in dit zinnetje “….hoe het verzamelen van gegevens een doeltreffend instrument kan zijn in onderzoeken…..”. Niet “is” maar “kan zijn”. Wederom zegt men dat men maar graag zoveel mogelijk wil verzamelen omdat het “zou kunnen” helpen. Zonder garanties dat het helpt en zonder aan te geven hoe ze zaken gaan organiseren (over alle betrokken partijen heen in Europa) zodat het ook daadwerkelijk lukt. Zoveel zeggen ze zelf eigenlijk ook met:
“In de meeste gevallen blijkt uit de lering die is opgedaan na grote terroristische gebeurtenissen dat er aanwijzingen zijn dat een aanslag voorkomen had kunnen worden indien alle relevante informatie op het juiste moment bij de juiste mensen beschikbaar was geweest.”
Maar dan zonder de juiste conclusie te trekken.
Nee, dat “zou vanzelf moeten gaan” hoor ik ze denken. Laten we vast beginnen met alle gegevens verzamelen met rugdekking van de Raad (zijn ze van het gezeur over privacy af) en de uitwisseling goed regelen. Het doel heiligt de middelen. Alleen weet niemand of de middelen werken voor het doel.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
