Psychiaters behalen overwinning voor privacy

Goed nieuws. De Koepel van DBC-vrije praktijken heeft een overwinning behaald op de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa). In een vandaag bekend geworden vonnis beslist het College van Beroep voor het Bedrijfsleven ondermeer dat de autoriteit de privacybelangen van patiënten onvoldoende heeft meegewogen. Wat is er aan de hand? Sinds 2008 zijn psychologen en psychiaters verplicht om in de facturering aan de zorgverzekeraar ook aan te geven om welke zorg het gaat. Hij of zij maakt een zogenoemde Diagnose Behandel Combinatie op (DBC) waarin ondermeer staat aan wat voor kwaal een patiënt lijdt. De zorgverzekeraar krijgt daarmee inzicht in wat een patiënt mankeert en kan die informatie gebruiken om de klant in de toekomst een verhoogde premie op te leggen, dus om aan risicoprofilering te doen. Als iemand bijvoorbeeld aan een borderlinestoornis lijdt, kan die nog wel eens een dure klant gaan worden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mag het OM straks voor eigen rechter spelen?

Prikkeldraad (Foto: Flickr/ClayOgre)

Zo in de komkommertijd probeert het demissionaire kabinet Balkenende nog even een verregaande censuurmaatregel te introduceren. Op dit moment is het nog zo dat een website of internetdienst, als daar volgens het OM strafbare dingen op staan, alleen maar door een dwangbevel van de rechter-commissaris van het internet kan worden verwijderd of geblokkeerd.

Als het aan Ernst Hirsch Ballin ligt gaat dat veranderen. Als hij en zijn ministerie hun zin krijgen zal het OM het recht krijgen om sites te laten verwijderen of blokkeren als zij een “strafbaar feit” constateert, zonder tussenkomst van de rechter. De term “strafbaar feit” is breed interpreteerbaar. Het kan uiteraard om kinderporno gaan, maar ook om een site die youtube-filmpjes embed die volgens BUMA auteursrechtelijk beschermd zijn. Of cartoons, natuurlijk.

Deze regel vraagt er om misbruikt te worden. Want pas achteraf wordt door de rechter getoetst of de verwijdering of blokkering terecht was. Maar dan is het leed vaak al geleden. De burger of bedrijf die onterecht werd aangepakt krijgt dan bijvoorbeeld wel gelijk, maar zijn in de tussentijd wel geïntimideerd waardoor ze toch stoppen met de activiteit. Daarnaast is het heel goed mogelijk dat informatie in opdracht van het OM permanent gewist is. Zo krijgt het OM buiten de rechtsgang om toch nog haar zin. En hoe lang gaat het duren voordat iemand achteraf gelijk krijgt? Is dat een procedure van uren, of van dagen, weken, maanden? Hoogstwaarschijnlijk dat laatste, en in de tussentijd blijft de site onbereikbaar. Dat zou de doodsteek kunnen zijn voor een blog of bedrijfssite.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politie wist allang van verboden kentekenregistraties

De politiekorpsen Rotterdam-Rijnmond en IJsselland werden in januari door het College Bescherming Persoonsgegevens op de vingers getikt omdat ze kentekens van onverdachte voertuigen te lang bewaarden. De korpsen wisten echter al twee jaar dat dit verboden was. Dat blijkt uit een juridisch advies aan de Raad van Hoofdcommissarissen van april 2008 dat met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur van het KLPD is verkregen.

Net als veel andere korpsen, maken de twee politiekorpsen gebruik van het zogenoemde ANPR, Automated Number Plate Recognition. Dit camerasysteem scant alle kentekens van passerende voertuigen en vergelijkt die met een zwarte lijst. Op die manier probeert de politie bijvoorbeeld mobiel banditisme tegen te gaan of gestolen auto’s op te sporen.

Met veruit de meeste voertuigen is natuurlijk niets aan de hand. Die scans – die verraden waar en wanneer een voertuig is geweest – worden ook bewaard. In het geval van de twee korpsen 120 dagen. Te lang oordeelde het College Bescherming Persoonsgegevens begin dit jaar. De korpsleiding van Rotterdam-Rijnmond zei in NRC Handelsblad zich er niet van bewust te zijn dat het korps iets mis deed.

De korpsen wisten echter al lang dat ze de kentekens van onverdachte voertuigen (en dus onverdachte burgers) niet mocht bewaren. Het advies aan de Raad is daar zonneklaar over. ,,Het verwerken van politiegegevens over personen tegen wie geen enkele verdenking rust uitsluitend met het oog op eventuele, in de toekomst verborgen gebeurtenissen, kent geen wettelijke basis.’’

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Telefoontaps

[qvdd]

“We don’t want anything to occur that prevents the Italians from doing as good a job [in fighting organised crime] as they have in the past.”

Lanny Breuer, staatssecretaris van Justitie in de VS, steunt het protest van Italiaanse politie, justitie en media tegen een nieuwe wet van de regering Berlusconi. In de voorgestelde wet wordt het plaatsen van telefoontaps en het gebruik van de resultaten daarvan in de pers veel moeilijker. Is Berlusconi de enige Europese regeringsleider die opkomt voor de privacy, of is het hem vooral om zijn eigen privacy te doen? Volgens een openbaar aanklager zou een aantal hoge maffia-bazen zonder de bestaande wetgeving niet in de cel zitten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Google maakt van iedere mobiel een spion

Vandaag een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, associate professor in security and applied cryptography aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Het stuk is ook op zijn eigen site te lezen.

google logoLocatie gebaseerde diensten passen zich aan aan de lokatie waar je je bevindt. Je vind zo snel een restaurant naar keuze bij jou in de buurt, of weet waar je vrienden zich op dit moment bevinden. Veel van die diensten draaien op mobiele telefoons, of op tablets zoals de iPad. Om zo’n dienst te gebruiken moet je echter wel je huidige locatie te weten. Daarvoor is een aantal mogelijkheden. Google heeft een variant die de privacy ernstige schade toebrengt, juist aan de mensen die niet van locatie gebaseerde diensten gebruik maken.

Sommige telefoons hebben GPS, het satelliet gebaseerde Global Positioning System. Ook kan met behulp van de zendmasten van GSM je huidige locatie bepaald worden. Als je via WiFi draadloos met het Internet verbonden bent, dan is er ook nog een derde mogelijkheid om je locatie te bepalen. Van veel vaste PC’s, maar ook van WiFi access points is de locatie (bij benadering) bekend. Dit maakt het mogelijk om als je op je PC een website bezoekt, de taal van de website of de reclame af te stemmen op je huidige locatie.

Foto: Jay Phagan (cc)

Britse moslims onder cameratoezicht

Honderden beveiligingscamera’s ophangen in een wijk waar hoofdzakelijk moslims wonen, is dat niet vreemd? Misschien niet als het een wijk in Caïro betreft, maar het gaat hier om een wijk in het Britse Birmingham. Opzich is het dan nog niet zo uitzonderlijk want Groot-Brittannië is immers ‘wereldkampioen Big Brother’ met één camera voor iedere vijftien burgers. Wat dit project wel speciaal maakt is het feit dat de omringende wijken deze behandeling niet kregen en dat de financiering (3,6 miljoen euro) van het project voor rekening van een speciale anti-terreur afdeling kwam.

Flitspalen zet je neer op plekken waar vaak te hard gereden wordt. Beveiligingscamera’s richt je op spullen die regelmatig gestolen worden. Toezichtscamera’s plaats je op lokaties waar regelmatig vechtpartijen en roofovervallen plaatsvinden. Daar is tot op zekere hoogte iets voor te zeggen. Maar een hele bevolkingsgroep 24 uur per dag in de gaten omdat in het verleden enkele individuen uit die groep terroristische aanslagen hebben gepleegd dat gaat wel erg ver. Praktisch gezien kan je je afvragen of men hiermee terreur denkt te kunnen voorkomen?

De buurt organiseerde zich tegen het cameratoezicht en voorlopig met succes: de politie verontschuldigde zich en dekte vooralsnog alle camera’s toe met kappen. “Gelijke monniken, gelijke kappen” om zomaar eens iemand te citeren…

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende