Wie denkt dat hij sinds het Verdrag van Schengen ongecontroleerd de grenzen kan passeren, heeft het mis. De kans om gecontroleerd te worden is veel groter dan voor de inwerkingtreding van het grensverdrag, namelijk 100 procent. Aan alle binnengrensovergangen wordt een nieuw controlesysteem uitgerold: @MIGO. Dat vergelijkt kentekennummers met allerlei zwarte lijsten. Naar goed Nederlands gebruik beperkt de techniek zich niet alleen tot handhaving, maar wordt er ook al nagedacht over opsporingstoepassingen. En naar goed Nederlands gebruik wordt daar weer heel geheimzinnig over gedaan. Over @MIGO (@automatisch Mobiel Informatie Gestuurd Optreden) is niet zo heel veel bekend. Het wordt maar een paar keer kort genoemd in Kamerstukken en via google vind je een korte projectomschrijving bij TNO, een van de onderzoeksinstellingen die aan de wieg van het systeem hebben gestaan. Met een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur haalde ik meer informatie naar boven, al werden de meest belangrijke stukken niet vrijgegeven of zwartgemaakt door het ministerie van Veiligheid en Justitie.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Stel dat de overheid zou eisen dat u verplicht een armband zou dragen waarmee ze kon registreren waar u allemaal zoal kwam en deze gegevens dan een maand vasthouden. Dit alles omdat ze dan misschien achteraf een dief zouden kunnen vangen. Zou u dat acceptabel vinden? Waarschijnlijk niet.
Toch wijkt het jongste wetsvoorstel van minister Opstelten (VVD, Ministerie voor VEILIGHEID) daar niet zoveel vanaf. Hij wil namelijk alle registraties van kentekens vier weken bewaren omdat het later misschien gebruikt kan worden bij de opsporing.
Nu denkt u misschien, ach een paar camera’s dat loopt zo’n vaart nog niet. Dan heeft u het mis. Nederland hangt inmiddels vol met ANPR’s (Automatic Number Plate Recognition camera’s). Je kan geen stad in of uit of je bent minimaal twee keer vastgelegd. En de minister wil ook nog alle gewone camera’s daarvoor gebruiken.
Feitelijk houdt de overheid dan permanent het reisgedrag van al haar automobiele burgers in de gaten. Zonder garantie dat er ook werkelijk significant meer boeven gepakt worden.
Welkom in de Big Brother staat. Weer een aanpassing op ons dossier.
DATA - Het is bizar hoe onverantwoordelijk er soms met persoonsgegevens wordt omgegaan. Bizar, want wie persoonsgegevens aan een bedrijf of organisatie verstrekt (of dat nou een e-mailadres of seksuele voorkeur is) mag verwachten dat er voor een fatsoenlijke beveiliging van de gegevens wordt gezorgd. Gelukkig gebeurt dat meestal – maar veel te vaak ook niet.
Vanmorgen belde ik voor een artikel met de Woonbond, een branche-organisatie van huurders en woningzoekenden. De organisatie had een administratiemodule per abuis openbaar op het internet geplaatst, zonder enige vorm van beveiliging.
Met deze module konden de gegevens van enquêtes die de Woonbond had uitgevoerd, worden bekeken en gewijzigd – en iedereen met een internetverbinding kon erbij. Namen, woonadressen, telefoonnummers en in totaal bijna 7200 e-mailadressen, maar ook zeer persoonlijke ontboezemingen: open en bloot op internet.
Je zou verwachten dat, wanneer je een organisatie dit vertelt, het meteen ‘code rood’ is. Dat een systeembeheerder in pure paniek dan maar de stekker uit de webserver trekt – liever een website die even offline is, dan privégegevens van duizenden mensen die voor het oprapen liggen. Je zou verwachten dat een organisatie diep door het stof gaat en door alle getroffen personen een excuusbrief stuurt. Nou, niets van dat alles. Er zou ‘van het weekend wel iemand naar kijken’, aldus de woordvoerder van de Woonbond, want de verantwoordelijke ontwikkelaar moest naar school. Ik kan verzekeren dat het niet fijn is om je tijdens een interview in hete koffie te verslikken.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
DODLab en Sargasso zoeken een aantal programmeurs en vrijwilligers om mee te helpen met een mooi privacyproject: CamWatch. We willen een interactieve kaart maken waarop lezers en wijzelf cameraposities kunnen aangeven, aangevuld met extra informatie.
Het doel van dit project is om een betrouwbare database samen te stellen waarmee we de komende jaren goede analyses kunnen uitvoeren naar de effectiviteit van cameratoezicht. We willen de applicatie zo inrichten dat die ook voor andere projecten inzetbaar is.
De kaart wordt gemaakt op basis van Open Street Map. We zoeken in ieder geval programmeurs die overweg kunnen met javascript. Daarnaast zoeken we mensen die tzt mee willen helpen om de database te vullen, dus om cameraposities en extra informatie op de kaart willen plaatsen.
Interesse? Meld je dan aan bij info at dodlab dot org.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.