Echte namen

Karin Spaink hekelt het beleid van google+ en facebook om geen pseudoniemen toe te staan. Het stuk is ook bij Spaink te lezen en stond eerder in het Parool. Google+ vindt dat deelnemers ‘echte’ namen moeten gebruiken. De rest wordt zonder pardon geschrapt. Daaronder vallen namen met rare tekens (zoals K@r1n Sp@1nk), maar ook Max Laadvermogen, Opa Vertelt of Theevogel worden geweerd. Facebook propageert een vergelijkbaar beleid. Oprichter Mark Zuckerberg vindt dat meerdere online identiteiten hebben ‘een teken van tekortschietende integriteit is’. Hun marketing directeur zei vorige maand zelfs dat ‘anonimiteit op internet zou moeten verdwijnen’. Ook in de politiek klinken zulke geluiden. Het argument? Anonimiteit zorgt voor ruwere omgangsvormen. Wanneer we mensen dwingen onder hun eigen naam te posten, zullen ze zich beter gedragen. Ze zijn dan immers herkenbaar, traceerbaar en aanspreekbaar.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verklaring van Goed Gedrag

Logo kamerstukken van de dagAls de huidige trend doorzet, krijg je over enige tijd alleen nog werk als je een smetteloos verleden hebt. Nu al worden er jaarlijks een half miljoen Verklaringen Omtrent het Gedrag (VOG) opgevraagd. Dat is dus voor bijna 10% van de beroepsbevolking. Een VOG is nodig in steeds meer branches. Iets wat oorspronkelijk bedoeld was voor gevoelige overheidstaken (bv politie) geldt nu ook voor de taxibranch, de kinderopvang en het onderwijs. En minister Teeven wil het graag nog wat verder uitbreiden.

Een zekere mate van screening bij bepaalde functies is niet te vermijden. Maar wil je als maatschappij ernaar streven dat je alleen aan de slag kan als je nooit iets hebt misdaan? Dat lijkt me niet wenselijk. Ten eerste zijn mensen die ergens in het verleden iets strafbaars gedaan hebben niet per sé slechter dan willekeurige andere mensen (die toevallig nog nooit tegen de lamp gelopen zijn). Ten tweede is het een illusie dat je daarmee mogelijke problemen kunt uitsluiten. Ook mensen zonder strafblad kunnen hele ernstige dingen doen. Daar komt nog bovenop dat door de groei van databases alle vlekjes van het verleden voor steeds meer mensen opvraagbaar blijven. Is straks een genoteerde stevige vechtpartij op het schoolplein in het Elektronische Kinddossier (bewaren tot je 35ste) reden om iemand als politieagent te weigeren? Maar bovenal ben je bezig met het bouwen van een illusiemaatschappij waarin alleen saaie, smetteloze mensen een plaats mogen hebben, zonder na te denken over de gevolgen voor de groep die buiten boord valt.
 
 
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: De grenzen van de Telecomwet

[qvdd]

De providers lijken de grenzen van de wet op te zoeken. […] De Telecomwet laat alleen in zeer specifieke gevallen volggedrag toe. Wij willen samen met andere partijen druk blijven uitoefenen zodat telecombedrijven geen loopje met de nieuwe wet nemen.

Kees Verhoeven, kamerlid voor D66, gaat achter de telecomproviders aan. Deze gaan namelijk door met Deep Packet Inspection, waarmee ze onderzoeken wat voor informatie er wordt verzonden, ondanks dat het CBP heeft geconcludeerd dat het mogelijk in strijd is met de wet. Een logische reactie zou dan zijn om (al dan niet tijdelijk) te stoppen met DPI. Dat doen ze niet, omdat de partijen er naar eigen zeggen verantwoordelijk mee omgaan.

Het punt van D66 is dat dat oncontroleerbaar is, en dus onwenselijk. Verhoeven gebruikt daarvoor een mooie analogie: “Het is net als met een postbode die brieven openmaakt, maar ze niet leest”. En inderdaad, dat zouden we ook niet accepteren.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boete voor lekken

Een gastbijdrage van Karin Spaink, ook op haar site te lezen.

De Europese Commissie piekert over een betere richtlijn voor datalekken. Telecombedrijven die de gegevens van hun klanten per ongeluk blootgeven, zijn nu verplicht om hun clientèle daarvan op de hoogte te stellen.

Daarbij maakt het niet uit of die gegevens zijn vrijgekomen door een hack of door slordig beheer. Zulke gegevens horen immers terdege beschermd te worden, en mocht die bescherming hebben gefaald, dan hebben de getroffen klanten op z’n minst het recht dat zo snel mogelijk te weten. Het zijn per slot van rekening hún gegevens die onbedoeld rondslingeren.

De huidige richtlijn – niet veel meer dan een notificatieplicht – helpt weinig: hij is te beperkt, te soepel en te laks.Alleen telecombedrijven vallen onder de richtlijn, ze hebben liefst een week om hun klanten te waarschuwen, en er zijn amper repercussies. Wie zich er enigszins in verdiept weet dat datalekken tegenwoordig aan de orde van de dag zijn, en dat ze behoorlijk ingrijpend kunnen zijn. Honderdduizenden patiëntendossiers hier. Tienduizenden creditcards daar. Een half miljoen accounts elders. Persoonsgegevens verliezen (of hacken) is een internationale sport geworden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wens politie: geen auto ongezien door Rotterdam

De politie Rotterdam-Rijnmond heeft in 2009 geprobeerd om de verkeerscamera’s, die gebruikt worden voor verkeersmanagement, aan te sluiten op het eigen systeem voor kentekenherkenning (ANPR). Daarmee zou haast geen auto ongemerkt meer door Rotterdam kunnen rijden. Of de koppeling uiteindelijk tot stand is gebracht, is niet bekend.

De aantallen en een deel van de locaties van de camera’s zijn terug te vinden in een rapport van de politie Rotterdam-Rijnmond. Het document bevat een opsomming van alle projecten om de toepassing van Automatic Number Plate Recognition uit te breiden. Het rapport werd openbaar gemaakt naar aanleiding van een verzoek op de Wet openbaarheid van bestuur.

Door de politie zijn alle oeververbindingen in de regio Rotterdam afgedekt. In de Maastunnel hangen sinds eind 2007 vier statische camera’s die op elk moment de kentekens van de passerende auto’s vastleggen. Ook de Erasmusbrug en Willemsbrug in het centrum zijn voorzien van camera’s die de passerende auto’s registreren. Buiten het centrum zijn de grote toegangs- en uitvalswegen voorzien van ANPR camera’s, zoals de Suurfhofbrug, de Harmsenbrug, de Thomassentunnel, de Calandbrug, de Hartelbrug, de Botlektunnel, de Beneluxtunnel en de Van Brienenoordbrug. In totaal zijn het 68 camera’s. Op de Botlekbrug, direct naast de Botlektunnel, zijn eind 2009 nog geen camera’s opgehangen. De projectgroep van de politie adviseert om dat “lek” te dichten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Recht op inzage is een wassen neus

Een gastbijdrage van Jaap-Henk Hoepman, verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen en TNO. Het stuk is op persoonlijke titel geschreven en ook te lezen op zijn site.

Volgens de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) heeft iedere burger het recht om inzage te krijgen in de persoonsgegevens die een organisatie over haar verwerkt. Tevens moet deze organisatie informatie geven over het doel van de verwerking, de herkomst van de persoonsgegevens, en een overzicht van organisaties waaraan deze gegevens eventueel zijn verstrekt. In het kader van het Privacy Seminar dat ik ieder voorjaar geef aan de Radboud Universiteit Nijmegen, heb ik mijn studenten gevraagd om bij een aantal organisaties gebruik te maken van dit recht. Zelf heb ik dat ook gedaan. Doel was om te kijken hoe organisaties met dergelijke inzageverzoeken omgaan. De conclusie is ontluisterend: dat doen ze beroerd. Het recht op inzage is in de praktijk een wassen neus.

We hebben de klantenservice van telecommunicatiebedrijven, verzekeringsmaatschappijen, webwinkels, supermarkten e.d. aangeschreven. De meerderheid (70% in deze beperkte steekproef) van de bedrijven en organisaties reageert simpelweg niet. Van de bedrijven en organisaties die wel reageren, kunnen we stellen dat de reactie zelden voldoet.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende