Jeugdwet versterkt inbreuk privacy jeugd en ouders

Dinsdag stemt de Eerste Kamer over de nieuwe Jeugdwet. De wet heeft vergaande impact op de privacy van de jeugd en hun ouders. De nieuwe Jeugdwet is allereerst bedoeld om de diverse diensten te bundelen en de regie bij de gemeente onder te brengen. Daar valt van alles over te zeggen, maar daar gaat dit stuk niet over. Hier kijken we alleen even naar de privacyaspecten die met de wet verder aangetast worden. Een groot deel van de zaken zijn overigens al een tijd gemeengoed. Maar met de huidige wet wordt het nog een beetje uitgebreid en verankerd. Het hele verhaal begon een jaar of zeven geleden met de introductie van het elektronische kinddossier (EKD). Het papieren, lokale, dossier werd vervangen door een centrale, voor iedereen toegankelijke, versie. En als je dan toch bezig bent, stop je er gewoon nog wat meer informatie in. Vervolgens kregen we ook nog een landelijke verwijsindex risicojongeren (VIR). Daarin komen meldingen bij elkaar over jongeren. Met als doel dat hulpverleners niet langs elkaar heen werken.

Door: Foto: TijsB (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het verkeerde debat met Plasterk en Hennis

COLUMN - Heeft u gisteravond en nacht het debat gevolgd met ministers Plasterk en Hennis over de onduidelijke uitspraken van Plasterk over het verzamelen van 1,8 miljoen metadata? Ik niet. Het was namelijk een nutteloos debat, slechts voor de politieke bühne. En iedereen speelde het spelletje mee.

Het ging vooral over het al dan niet helemaal juist informeren van de Tweede Kamer. Niet juist informeren van de Tweede Kamer heet een politieke doodzonde te zijn en kan de minister een motie van wantrouwen opleveren. Immers, de Tweede Kamer is het hoogste politieke orgaan in onze democratische rangorde. En als die al niet goed geïnformeerd wordt, wat stelt democratische controle dan nog voor?

Maar terwijl iedereen zich concentreerde op een enkele, mogelijk foutieve, uitspraak van Plasterk, negeerde vrijwel iedereen de olifant die in de porseleinkast staat. Het debat ging namelijk over een hoop zaken niet, die eigenlijk wel om politieke aandacht schreeuwen. En in die zin verwaarloosde de Tweede Kamer haar echte controletaak terwijl ze probeerde een politiek puntje te scoren (of het scoren te voorkomen).

Laten we even stilstaan bij wat er vooral niet besproken werd.

Het gaat niet over wat die metagegevens, die we met miljoenen tegelijk verzamelen, precies behelsen.
Het gaat niet over wat wij precies met al die metagegevens doen en hoe lang we ze bewaren.
Het gaat niet over wat er met die metagegevens gebeurt.
Het gaat niet over met wie we, naast de Amerikanen, de metagegevens allemaal delen.
Het gaat niet over wat er daarna met al die metagegevens, vaak over Nederlandse burgers, gebeurt.
Het gaat niet over alle andere data die door AIVD, MIVD, NSO en andere organisaties jaarlijks massaal wordt verzameld.
Het gaat niet over nut, noodzaak en effectiviteit van het verzamelen van al die gegevens (worden er daadwerkelijk aanslagen mee voorkomen?)
Het gaat niet over alle valse positieven (mensen die, soms tijdelijk, verdacht zijn op basis van verkeerde aannames) die ontstaan door het verzamelen van al die gegevens.
Het gaat niet over wie binnen de overheid en de speciale diensten allemaal toegang hebben tot die gegevens, waar ze voor gebruikt worden en wie dat (niet) controleert.
Het gaat niet over waarom artikel 10 van de Nederlandse Grondwet regelmatig met voeten getreden wordt.
Het gaat niet over het gebruik van al die onder het mom van “veiligheid” verzamelde gegevens voor andere doeleinden (zoals natrekken gedrag uitkeringsgerechtigden).
Het gaat niet over het informeren van burgers over wat er nu zoal allemaal van ze vastgelegd wordt, stiekem of openlijk.
Het gaat niet over de inherente onveiligheid van de opslag van heel veel gegevens en wat anderen (werkelijk kwaadwillenden) daarmee kunnen doen.
Het gaat niet over mogelijke toekomstige scenario’s waarin regeringen die het nog minder nauw nemen met privacy nog verder kunnen gaan met het misbruiken van reeds opgeslagen gegevens.
Het gaat over heel veel dingen niet.

Foto: Bron: Wikipedia

Politiestaat in je auto

OPINIE - Iets meer dan twee maanden geleden heb ik het gehad over het risico op het betalen van losgeld voor je Renault, waarin ik ook heb gewaarschuwd voor een overheid die last heeft van mission creep. Dat leek vergezocht. Naar nu blijkt was het dat helaas niet.

De EU overweegt namelijk om autofabrikanten te verplichten hun auto’s uit te rusten met een apparaat waarmee deze op afstand zijn uit te zetten. De politie wil daarmee voortvluchtige en verdachte criminelen makkelijk kunnen stoppen. Bedacht binnen het European Network of Law Enforcement Technologies en geaccordeerd door het COSI, een EU-veiligheidsclubje.

De frame die gebruikt gaat worden om het publiek een dergelijk maatregel te laten slikken is duidelijk. Het is alleen maar bedoeld om beter de criminaliteit te kunnen bestrijden. Dat argument zal er in ieder geval bij een gedeelte van het publiek ingaan als zoete koek. Mocht dat onverhoopt niet lukken, dan is er altijd nog de terrorisme-frame.

Horrorscenario’s

Het lijkt allemaal mooi en de politie heeft uiteraard alleen goede bedoelingen. Het is echter niet zo moeilijk om een aantal reële horrorscenario’s te bedenken. Dergelijke techniek zal ook criminaliteit uitlokken. Het wordt voor criminele bendes aantrekkelijk om de apparatuur te hacken. Als dit eenmaal is gelukt, dan zijn de toepassingsmogelijkheden legio: autodiefstal, diefstal van kostbare vrachtladingen, ontvoering, losgeld voor geblokkeerde (vracht)auto’s of het bewust veroorzaken van opstoppingen om zo de politie dwars te zitten.

Foto: miniyo73 (cc)

WiFi Tracking

OPINIE - Vorige week werd bekend dat een aantal winkelketens in Nederland de bewegingen van winkelende klanten volgt door ongevraagd het WiFi of Bluetooth signaal van hun telefoons te peilen. De aanbieders stellen dat ze wettelijk gezien niks verkeerd doen, en bovendien volgens webwinkels je toch ook met hun cookies. Toch maakt dit soort ongevraagd bespieden een ongemakkelijk gevoel bij mij los. Is er dan iets met mij, of met hoe we over dit soort privacy issues nadenken?

WiFi Tracking: wat en waarom

WiFi tracking houdt in dat aan de hand van het WiFi-signaal van de telefoon de positie en een identificatienummer van een telefoon worden gevolgd. Daarvoor hoeft de telefoon niet verbonden te zijn met een WiFi-hotspot, het gewoon aan hebben staan van de functie – wat de meeste gebruikers doen zodat je thuis direct met je eigen netwerk verbindt – is al genoeg.

Door op deze manier de locatie van het winkelend publiek te volgen kunnen winkeliers meten hoeveel van de mensen die langs hun etalage lopen naar binnen komen. En hoeveel extra klanten plaatsen van dat nieuwe reclamebord in de etalage oplevert. Ook binnen de winkel kunnen de bewegingen van klanten in kaart worden gebracht: Hoe lang personen in de winkel blijven hangen, welke looproutes ze volgen en in welke hoekjes veel aandacht trekken. Kom je binnen een bepaalde tijd terug dan wordt dat ook opgeslagen, om de loyaliteit van klanten te meten. WiFi tracking brengt Google Analytics van webshops naar de fysieke wereld.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Wetsvoorstel Californië voor “kill switch” in mobiele telefoons

NIEUWS - Niet alleen in Europa wil men e.e.a. op afstand uit kunnen zetten. In Californië is er nu een wet ingediend die van vereist dat iedere verkochte telefoon is voorzien van een mogelijkheid om deze op afstand uit te kunnen zetten. Het gevaar dat de overheid zo’n “kill switch” ook voor andere zaken dan het tegengaan van diefstal in wil zetten is niet geheel ondenkbaar.

De waarde van online privacy

ONDERZOEK - In een interessant artikel proberen economen Savage en Waldman de waarde van online privacy vast te stellen.

We estimate the value of online privacy with a differentiated products model of the demand for Smartphone apps. We study the apps market because it is typically necessary for the consumer to relinquish some personal information through “privacy permissions” to obtain the app and its benefits. Results show that the representative consumer is willing to make a one-time payment for each app of $2.28 to conceal their browser history, $4.05 to conceal their list of contacts, $1.19 to conceal their location, $1.75 to conceal their phone’s identification number, and $3.58 to conceal the contents of their text messages. The consumer is also willing to pay $2.12 to eliminate advertising. Valuations for concealing contact lists and text messages for “more experienced” consumers are also larger than those for “less experienced” consumers. Given the typical app in the marketplace has advertising, requires the consumer to reveal their location and their phone’s identification number, the benefit from consuming this app must be at least $5.06.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende