De grote vuurmuur

We tellen nu eindelijk mee, globaal gesproken. De site Greatfirewallofchina.org registreert welke sites er vanuit China niet te bezichtigen zijn. En het doet ons deugd te melden dat Sargasso.nl zich tot de happy few mag rekenen. Want zeg nu eerlijk, als zelfs China je niet de moeite waard vind om te blokkeren zal er wel niks boeiends te beleven zijn. Daar kunnen de NOS, De Volkskrant en Nu.nl nog een puntje aan zuigen! In feite drukt de site op een gevoelig punt. De westerse wereld besteedt op geen enkele manier voldoende aandacht aan de smerige bezigheden van China als het gaat om de vrijheid van meningsuiting. We zijn verontwaardigd als Yahoo en Google zich als gedweeë censuurhulpjes opstellen, maar gaan daarna door alsof er niets gebeurd is.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het is maar wat u privacy-gevoelig noemt

fiesta.jpgU weet hoe ik heet. Dat is niet zo moeilijk, want mijn naam staat boven dit bericht. Ik woon in Gouda. Dat wist u misschien al, maar ik zeg het nog maar een keer. En ik rij een Ford. Fiesta. Een witte. Nee, ik ben er niet erg trots op.
Afijn, inmiddels weet u het een en ander van me. Waarschijnlijk meer dan van de meeste collega-loggers bij Sargasso. Dat is mijn eigen schuld, want ik vertel het u zelf.
Maar u weet nog altijd minder dan alle autobedrijven bij mij in de buurt. Want die weten zelfs op welk adres ik woon, kennen mijn kenteken, en weten wanneer mijn Ford Fiesta naar de APK-keuring moet (9 februari – daar! nu weet u het ook). En het gekke is, dat heb ik ze niet zelf verteld.

Dat weten die autobedrijven namelijk, omdat ze dat kunnen opzoeken in de database van het RAI Data Centrum (RDC). En ze vertellen mij dat ze dat weten, omdat ze mijn auto graag willen keuren voor de APK. En ze vertellen dat en masse. Ik word de laatste weken suf gespamd door blikboeren uit Stolwijk, Reeuwijk, Haastrecht en Waddinxveen.

Je zou denken dat die gegevens worden verzameld door de dealers zelf. Jij koopt een auto, en zij sluizen de naw- en autogegevens door naar het RDC. En die verkopen dat weer, net zoals KPN de gegevens uit de telefoonboeken verkoopt. Toch?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ausweis Bitte

paspoort voorkantOp straat moet je een identiteitsbewijs kunnen tonen. Ook op het werk is het tonen van ID verplicht. En de werkgever moet een kopie van je paspoort voor het dossier.
Bij het willen consumeren van alcohol moet je middels een identiteitsbewijs kunnen aantonen dat je wel oud genoeg bent. Om sigaretten te kopen heb je een identiteitsbewijs nodig.
Voor het openen van een bankrekening is ook al een identiteitsbewijs nodig. Sterker nog, ook als je al 40 jaar een rekening hebt, moet je dezer dagen alsnog je identiteitsbewijs laten zien. Die ze dan vaak ook nog eens opslaan.

Sinds het wegvallen van de paspoortcontroles aan de binnengrenzen van Europa is het binnenlandse gebruik van een identiteitsbewijs explosief gestegen.
Mogen we hieruit opmaken dat Europa meer vertrouwen heeft in haar burgers dan de Nederlandse staat?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Woest over inzage VS in internationale betalingen

Vandaag kwam het bericht naar buiten dat de Verenigde Staten al vijf jaar geleden heeft afgedwongen dat ze inzage heeft in alle internationale financiële transacties die via SWIFT lopen, dat is dus al het betalingsverkeer tussen personen en organisaties in verschillende landen. De VS geven aan deze informatie nodig te hebben voor de opsporing van terrorisme en de financiers daarvan.
Initieel ging mijn boosheid uit naar de VS. Alweer een geheim programma waarmee de privacy van mensen verder aangetast wordt. Die boosheid ging echter over in berusting.
Maar toen kwam een tweede, veel sterkere woede opzetten. En die woede richt zich op Europa in het algemeen en de Nederlandse regering in het bijzonder. Het is één ding dat de Amerikanen dit doen. Het is iets heel anders dat Europa en NL toestaan dat de VS vrijelijk toegang hebben tot onze financiële transacties. Dat schaadt niet alleen ons recht op privacy. Dat schaadt ook nog eens het vertrouwen in het bankwezen. Dat kan je als regering toch niet zomaar toestaan? En mocht men er niets van af weten, zoals het geval schijnt te zijn met de banken, dan is het helemaal een schande. Wie komt er hier in Europa dan op voor mijn rechten? Wie bewaakt het bankgeheim en onze rechtstaat?
Ziedend ben ik. Ik wacht op een verklaring vanuit Den Haag.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige