Door te dreigen met vertrek uit China heeft Google de partijleiding van de Volksrepubliek een stevige uppercut gegeven. Na een jaar vol privacyzeperds, doet Google eindelijk zijn motto gestand: Don't be evil (al leidt zijn vertrek nu ook weer niet tot zoveel bedrijfsschade). Iedereen juicht. Stel nu dat andere bedrijven, wier systemen ook zijn gehacked, volgen? Dat zou nog eens een fraaie overwinning kunnen worden voor het vrije woord. Alleen al de reputatieschade?
Nu we toch allemaal aan het juichen zijn, laten we dan ook even kijken hoe heter in de keurige democratieën aan toe gaat. Want we wijzen telkens met het vingertje naar kwaadaardige regimes als Iran en China, maar dat neemt niet weg dat de kiemen voor censuur ook hier worden gelegd.
Neem de keurige democratie Australië. Daar ligt het voorstel op tafel om een filter aan te leggen dat niet alleen kinderporno van het eiland moet houden, maar ook andere content kan blokkeren, zoals informatie over drugs, euthanasie of nogal heftige porno. Saillant is dat de overheid niet wil dat de lijst met de te blokkeren sites openbaar wordt. Australiërs weten dus dat er geblokkeerd wordt, maar niet wat. Ook dichter bij huis staat zo'n kinderpornofilter in de stijgers. In Nederland wordt momenteel aan een lijst gewerkt.
