De jeugd heeft, hier en nu, de toekomst

GC heeft ruimte voor gastloggers. Onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, laten we aan het woord over de Blogparel van het Jaar. Een weblogaward, die hij vorig jaar op zijn eigen webstek begon.

Wout? Waar is Wout? Een van de scherpzinnige reacteurs op GC, die vorig jaar de eerste prijs won, in de categorie reacties van de Blogparel van het Jaar. Hij was voorgedragen door Pedro, een regelmatige reactant hier op GC. Wout was moeilijk bereikbaar. Hij reageerde nog wel op de uitslag: ”Dankuwel, dankuwel, ik ben vereerd! Al deze jaren heb ik gecommentaard zonder enige blijk van waardering. Edoch, met veel spijt moet ik deze prijs afslaan. U ziet, alle grootheden slaan prijzen af en deze kans om mij een grootheid te wanen kan ik niet voorbij laten gaan”.

Tja, reacteurs zijn een slag apart. Waar de winnende bloggers nog wel de moed hadden de prijzen in ontvangst te nemen, weigerden de gelauwerde reacteurs uit hun anonieme kast te komen. Dat was jammer, want de Blogparel is ook bedoeld om hun bijdragen aan de blogosphere te waarderen. Want laten we eerlijk zijn, wat zou een weblog zijn zonder al die comments, die de boel verlevendigen?

De Blogparel begon in een opwelling. Bij de uitreiking van de Dutch Bloggies verzuchtte een van de juryleden dat er maar weinig pareltjes gevonden waren. Binnen de context van de Dutch Bloggies mag dat waar zijn, ik zag ze wel. Ik zag het alleen wat kleiner. In weblogartikeltjes en in de comments, zag ik soms parelende kwinkslagen. Opmerkingen waar je van in de lach schiet, maar toch ook over na ging denken. Een formule, bekend van de IG Nobelprijs.