De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Egypte: worst-case scenario
Egypte houdt de eerste vrije presidentsverkiezingen sinds de val van het Mubarak-regime. Na de eerste ronde staan de twee oude politieke machtscentra samen in het strijdperk: het leger en de Moslim Broederschap. Voor veel Egyptenaren is dat een ,,nachtmerrie scenario’’, dat een verkiezingsstrijd met veel polarisatie belooft.
Winst voor het leger en de Moslim Broederschap
Eerder deze week haalde ik de Egyptische blogger en activist Mahmoud Salem aan, die zegt dat de Egyptenaren het centrum mijden en er in de politiek op dit moment geen ruimte is voor grijs. Zijn voorspelling kwam uit. Met 26,4 procent van de stemmen gaat de kandidaat van de Moslim Broederschap, Mohamed Mursi, op kop. In de voorlopige uitslagen wordt hij op de voet gevolgd door Ahmed Shafiq (23%), oud-commandant van de luchtmacht en de laatste premier van het Mubarak-regime. Zij beiden gaan door naar de tweede ronde. De islamisten herhaalden hun eerdere monsterzege – bij de parlementsverkiezingen kregen ze 70 procent van de stemmen – niet. Wat ook opvalt, is dat de oude machtscentra gezamenlijk geen meerderheid behalen.
De linkse Nasseristische kandidaat Hamdeen Sabbahi, oprichter van de Karama-partij (waardigheid), won in de grote steden Cairo, Alexandrië en Port Saïd, en ook in de zuidelijke Sinaï en het Rode Zee district. Met 21,5 procent viel hij echter niet buiten de boot zo het zich nu laat aanzien. Dat geldt ook voor de ,,progressieve’’ islamistische kandidaat Abdel Moneim AbulFotouh (18,1%). Amr Moussa, oud-minister en secretaris-generaal van de Arabische Liga, behaalde een teleurstellende 11% van de stemmen. De definitieve uitslag van de eerste ronde wordt dinsdag bekendgemaakt.
Romney’s Latinoprobleem
De Latijns-Amerikaanse bevolking in de Verenigde Staten vormt de snelst groeiende kiezersgroep. De groep is daarmee van groot belang zijn voor de campagnes van de twee presidentskandidaten in de Verenigde Staten. Voor Mitt Romney zijn zowel de obstakels als de kansen verbonden aan de Latino Vote groter dan voor Barack Obama. Het is een belangrijker thema voor de Republikeinse presidentskandidaat.
In 2010 werd in Arizona een anti-immigratiewet aangenomen. Deze wet maakt illegale immigratie een misdrijf op zowel federaal als statelijk niveau. Middels de wet is het voor de autoriteiten mogelijk gemaakt om een verdacht illegaal immigrant om papieren te vragen. Voorheen kon dit alleen als een persoon werd verdacht van het plegen van een misdrijf. De Latino bevolking is dé groep in de Amerikaanse samenleving waar het woord ‘illegaal’ mee wordt geassocieerd.
Nu de verkiezingsstrijd op gang komt is het een gevoelig onderwerp in de maak waar Obama eenvoudig zijn voordeel mee kan doen als fel tegenstander van deze wet. Op initiatief van zijn regering ligt de wet bij het Amerikaanse Hooggerechtshof.
Romney daarentegen heeft, geheel in lijn met de overtuigingen van zijn partij, zich altijd uitgesproken als een voorstander van een strenger immigratiebeleid. Over de anti-immigratiewet betoogde Romney dat het een situatie moet creëren waarin illegalen zelf tot de conclusie komen dat het geen zin heeft om in de Verenigde Staten te blijven omdat ze niet over de juiste papieren beschikken om werk te vinden. Het moet leiden tot self-deportation, oftewel op eigen initiatief teruggaan naar het land van herkomst.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Elders in de wereld kiezen Egyptenaren hun president
Er is in het Egyptische politieke landschap geen ruimte voor grijs. Dat is de les uit de parlementsverkiezingen, zegt de Egyptische blogger Sandmonkey – pseudoniem van Mahmoud Salem, seculiere revolutionair en adviseur van de Free Egyptians Party. We moeten niet raar opkijken als de centrumkandidaten Amr Moussa en AbulFotouh het niet redden bij de presidentsverkiezingen, waarvan gisteren en vandaag de eerste ronde plaatsvindt. In de polls winnen de veel uitgesprokener kandidaten Mohamed Morsy, Ahmed Shafiq en Hamdeen Sabahy aan populariteit.
Volgens @sandmonkey zien velen een fundamentele politieke waarheid over het hoofd: je kunt niet kunstmatig een midden creëren. Een centrum wordt gevormd wanneer twee tegengestelde machten, elk ongeveer even sterk en met duidelijk verschillende ideologieën, vechten om de controle. Alleen zo ontstaat een politieke balans waaruit een midden tevoorschijn kan komen. En in Egypte is daar nu geen sprake van. En dus ziet Salem de progressieve islamistische kandidaat AbulFotouh opschuiven richting islamistische hoek om bij zijn nieuwe salafistische supporters in het gevlij te komen. Voormalig minister en secretaris-generaal van de Arabische Liga ,,Moussa is finding himself up in shit-crek without a paddle’’. En passant concludeert hij dat de verkiezingen alle ideologieën omver lijken te werpen. Steun komt soms uit onverwachte hoek.
Juan Cole schrijft op Informed Comment dat je niet alleen moet kijken waar mensen voor stemmen, maar vooral waar ze tegen stemmen. Het Egyptisch electoraat is net zo ondoorgrondelijk als elk ander electoraat. Het stemt niet in meerderheid op de Moslim Broederschap en de salafisten omdat het zo gelovig is, maar vanwege twee andere belangrijke overwegingen die speelden in de parlementsverkiezingen. De Egyptenaren wilden partijen die niet gerelateerd waren aan het corrupte en gehate regime van Hosni Mubarak. Bovendien wilden ze partijen die eerlijk en transparant zijn, die niet van ze stelen of doorlopend steekpenningen eisen. In dat profiel passen de Moslim Broederschap en de salafisten nu eenmaal het beste.
Republikeins probleem: de kiezer blijft thuis
Mitt Romney heeft afgelopen week drie voorverkiezingen gewonnen. Daarmee bracht hij een voorlopige halt toe aan de Santorum Surge. In de aanloop naar Super Tuesday is dit een steun in de rug voor Romney. De volgende horde in de race naar het Witte Huis kondigt zich echter al aan. In vergelijking met 2008 valt de opkomst van kiezers flink tegen. Het enthousiasme om te stemmen lijkt weg.
Het nieuwe probleem is vooral zichtbaar in Michigan. Slechts 16% van de geregistreerde kiezers maakte de gang naar de stembus. Blijkbaar weten de Republikeinen het electoraat niet in de touwen te krijgen om hun voorkeur uit te spreken.
Een mogelijke verklaring ligt in het brede veld van kandidaten. Het aantal deelnemers in de strijd om de Republikeinse nominatie was groot. Waar het nu nog Romney en Santorum zijn, behoorden in de voorgaande maanden Newt Gingrich, Ron Paul, Jon Huntsman en Rick Perry tot de kanshebbers. Geen van deze kandidaten was overtuigend, maar in verschillende fasen van de voorverkiezingen trok één van hen wel het momentum naar zich toe.
De hoeveelheid kandidaten die op verschillende momenten overwinningen en de aandacht van de media en kiezer opeisten geeft aan dat er verdeeldheid onder het Republikeinse electoraat heerst. Simpel gesteld, ze zijn er niet over uit wie ze tegenover Barack Obama willen zetten in de presidentsverkiezingen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.