Wouter Bos columnist bij de Volkskrant
, door
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 11-03-2022
Tien kenmerken van een schandaal waar we geen klap verder mee komen
, door
Ik lees weer eens wat over (politieke) schandalen. Het moet er toch eens van komen – het begin van een onderzoek. En al direct in die eerste, verkennende fase, stuit ik op analyses waar ik weinig mee kan. Fijn natuurlijk – dan is er ruimte om nog eens wat toe te voegen. Balen ook, omdat het fundament er nog niet ligt. Dat hoopte ik onder andere te vinden in Media Scandals (James Lull en Stephen Hinderman (red.)). Zij geven tien criteria om een schandaal van een verhaal te onderscheiden. Tien noodzakelijke voorwaarden, voegen Lull en Hinerman daaraan toe. Maar ze zijn niet allemaal even helder of bruikbaar.
1) Social norm reflecting the dominant morality be transgressed: onduidelijk criterium, want wat is dan die sociale norm, welke dominante moraliteit wordt dan met voeten getreden en wie bepaalt dat? Om welke overtreding gaat het dan en, belangrijker nog voor mijn onderzoek, hoe kunnen we dat weten (hoe komen we daar achter)? “This criterion”, voegen Lull & Hinerman daaraan toe, “is fundamental. Without it, no story can be regarded as a scandal.” Essentieel dus, schrijven de onderzoekers. We mogen ze alleen zelf uitwerken.
The transgressions must be performed by 2) specific persons who carry out 3) actions that reflect an exercice of their desires or interests: Het tweede criterium lijkt meetbaar. We kunnen in elke ‘schandaal’ hoofdpersonen aanwijzen die bepaalde acties uitvoeren. Maar: verraden die acties hun verlangens of belangen? Welke verlangens of belangen hadden de vijf inbrekers in het complex Watergate, in de nacht van 17 juni 1972? Nixons schandaal zit niet in de inbraak zelf, maar in de cover up die volgde. En in die cover up is wel sprake van
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De G500: een sympathiek onwerkbaar initiatief
, door
Nieuwe politieke initiatieven hebben bij voorbaat mijn sympathie. Vooral omdat ze de belofte van politieke slapstick in zich dragen: een nieuwe binnenkomer die zijn entree maakt door de deur in het gezicht van een ontgoocheld ronddolende middenpartij te slaan.
De Generationele 500 werd in 100 uur voorbereid, waarna het plan in Buitenhof werd gepresenteerd. Helaas is nog veel sneller te doorzien waarom het initiatief niet meer dan theater zal opleveren.
Dat zit hem in de strategie die ze willen gebruiken. Die 500 staat voor het aantal jongeren dat lid moet worden gemaakt van de grote middenpartijen – PvdA, CDA en VVD. Ze willen die partijen van binnenuit veranderen en hebben daarvoor een heel praktisch plan. Op congressen worden, middels leden die stemmen, besluiten genomen over het programma en de koers van een partij. Indien die jongeren zich daar nu en masse vertonen, kunnen ze grote invloed uitoefenen op de uitkomsten van die stemmingen. Bovendien kunnen ze zelf ook moties voordragen waarover gestemd kan worden. Congressen worden gemiddeld door zo’n 1000 man bezocht. Met zo’n 500 man kun je dus een kleine coup plegen en het programma naar je hand zetten. Dat is het idee, best een mooi plan.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 23-11-2022
G500 jongeren gaan politieke agenda hervormen
, door
POLITIEK – Jongerenclub gaat middenpartijen infiltreren om politieke agenda’s van binnenuit te hervormen. G500 staat voor ‘generationele beweging van 500 open, frisse verantwoordelijke jongeren tot ongeveer 35 jaar’. Het initiatief is nog een paar dagen oud, maar er is al een website. De Buitenhof uitzending waarin G500 werd gelanceerd treft u na de doorklik:
Foto:
copyright ok. Gecheckt 25-09-2022
KSTn | 1 jaar wet kraken en leegstand
, door
Een wet is een relatief zwaar instrument om iets gedaan te krijgen. En als er eenmaal gekozen is voor een wet, zal je laten zien dat die werkt ook. Dus is dit de conclusie van de Minister na 1 jaar werking wet kraken en leegstand:
“Resumerend meen ik dat met betrekking tot de vraag uit de motie Anker, in hoeverre pakken gemeenten het leegstandbeleid actief op, gesteld kan worden dat de overgrote meerderheid van de onderzochte gemeenten dit doet.”
Klinkt goed, toch?
Echter, de wet is al in juni 2010 aangenomen. En het was al eerder duidelijk dat de wet het zou halen. Dus waar die periode van 1 jaar nou vandaan komt?
Tweede punt is dat er al in oktober 2009 (tijdens de behandeling van de wet) een motie is aangenomen waarin gesteld wordt dat gemeenten moeten worden “gestimuleerd” om van de mogelijkheden van de wet gebruik te maken. Dat is dus al ruim 2 jaar geleden.
Derde punt is dat de conclusie uit het onderzoeksrapport subtiel verschilt van wat de minister zegt:
“De gemeenten in deze inventarisatie zijn het eens dat de Wet kraken en leegstand niet dé oplossing biedt voor de leegstandsproblematiek – niemand die bekend is met de problematiek, denkt dat. Veel gemeenten wijzen erop dat ‘de sleutel’ ligt bij de vastgoedeigenaren. Zij, en niet de gemeenten, zijn eerstverantwoordelijk, zo is de gedeelde overtuiging. Tegelijkertijd kan de wet wel een bijdrage leveren aan het bestrijden en voorkomen van leegstand. De Leegstandverordening wordt in vrijwel alle onderzochte gemeenten gezien als een ‘extra zetje’, als een stok achter de deur.”
De zaak van naam en geboortedatum
, door
In 1992 komt persoon 1, na verblijf in twee andere landen naar Nederland.
Na 5 weken wordt asielverzoek gehonoreerd. Na 3 jaar wordt persoon genaturaliseerd.
Na 14 jaar bleek gelogen te zijn over naam en geboortedatum.
Minister concludeert dat Nederlanderschap onrechtmatig is verkregen en niet geldig is.
Kabinet besluit, ondanks foute gegevens, dat persoon NL staatsburgerschap mag behouden.
In 2003 komt persoon 2, na verblijf in 2002 in één ander ander land naar Nederland.
Na 4 jaar wordt asielverzoek afgewezen.
Na 8 jaar komt in het nieuws dat gelogen is over naam en geboortedatum.
Minister verklaart fouten niet zwaar aan te rekenen.
Na 10 jaar verklaart dezelfde minister dat fouten zullen leiden tot uitzetting van persoon.
De leugens van persoon 1: geboortedatum verschilt drie jaar met echte datum. Er is de naam van overgrootvader opgegeven in plaats van naam van vader en/of moeder.
De leugens van persoon 2: geboortedatum verschikt enkele dagen met echte datum. Er is de naam van de vader opgegeven in plaats van de moeder.
Er zijn aardig wat overeenkomsten. De verschillen?
Persoon 1 was 23 jaar bij binnenkomst in Nederland en 37 toen ophef over de leugens de kop op staken. De 2e persoon was 9 jaar bij binnenkomst en 18 toen ophef over de zaak begon.
Persoon 1 kwam uit een land dat in burgeroorlog was en nog steeds is. Persoon 2 kwam uit land waar in 2002 een burgeroorlog wordt beëindigd met een staakt-het-vuren en waar sindsdien aan de wederopbouw van het land wordt gewerkt.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zeven lobbyisten per Tweede Kamerlid
, door