Al drie dagen protest in Brooklyn, New York, nadat politie tiener doodschoot. Nu soort staat van beleg van kracht voor die wijk
, door
Hier nog een bericht daarover.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Bas Bogers (cc)
Politie moet z’n werk beter doen
, door
INTERVIEW - Donkere mensen, Marokkanen en Oost-Europeanen worden op straat makkelijker staande gehouden door de politie dan blanke Hollanders. Dat bleek uit onderzoek van cultureel antropoloog Sinan Çankaya naar de interpretatie van willekeurige voorbijgangers door Amsterdamse agenten.
Eenderde tot tweederde van de interacties tussen burger en agent vindt plaats voordat er een overtreding of misdrijf is gepleegd. De agent heeft een bepaald vermoeden bij een willekeurige passant en spreekt hem/haar aan onder het mom ‘vragen staat vrij’. Dat heet proactief werken, en de politie zet er steeds meer op in.
Maar wie er op straat staande gehouden wordt, is veelal geen kwestie van objectieve politie-informatie. De onderbuikgevoelens van de agent bepalen vaak wie hij aanspreekt. En dat zijn meestal mensen met een bepaalde etnische achtergrond. Marokkanen, Turken, Oost-Europeanen: veel vaker dan blonde Hollanders worden ze door een agent staande gehouden voor een praatje. ‘Maar dat geldt ook voor mensen die donkere kleding met capuchons of bontkragen dragen,’ zegt Sinan Çankaya, die in opdracht van de politie Amsterdam-Amstelland onderzoek deed naar de interpretaties van Amsterdamse agenten. Daarvoor hield hij 59 diepte-interviews en observeerde hij 25 diensten van de Amsterdamse noodhulp.
Afgaan op uiterlijk, maar geen discriminatie
Ophelderingspercentage politie daalt weer, maar is dat erg?
, door
ANALYSE - Het leek even goed te gaan, maar het ophelderingspercentage van de politie is vorig jaar weer iets gedaald. Maar is het ophelderingspercentage wel een nuttige maatstaf?
Voor de politie en de minister is het gisteren gepubliceerde rapport Criminaliteit en Rechtshandhaving 2011 geen fijn leesvoer. De dalende trend van het aantal geregistreerde misdrijven is gestopt. Jammer genoeg is het ophelderingspercentage wel gedaald tot 24,2 procent.
Dat betekent dat 40.693 gewelds- en seksuele misdrijven niet zijn opgelost. Dat 618.813 vermogensmisdrijven nog op de plank liggen. En dat 145.459 vernielingen voorlopig onbestraft blijven. De cijfers lijken simpel.
Deze daling is vreemd en een tikkeltje onwelkom voor de minister, omdat juist de laatste jaren erg is ingezet op meer blauw op straat. Maar zoals Bart de Koning, auteur van Operatie Blauw (over de krakende politie-organisatie), meent: met blauw op straat alleen ben je er nog niet.
Pennelikkers
In een interessant opiniestuk wijst hij erop dat het aantal fte in twintig jaar met ruim 20.000 mensen is toegenomen. ,,Wat zijn die bijna 20 duizend extra mensen gaan doen? Wie de beloften van de Nederlandse politiek de afgelopen jaren gevolgd heeft, zal waarschijnlijk denken: op straat lopen en boeven vangen. Dat valt tegen. De groei van de Nederlandse politie is voor het grootste deel gaan zitten in de ondersteuning, die meer dan verdubbelde tussen 1994 en 2009. De ‘primaire uitvoering’ – dus de mensen die het echte politiewerk doen: blauw en recherche – steeg met 11 procent. Die groei zat ‘m vooral in de verdubbeling van het aantal wijk- en districtsrechercheurs naar zo’n 3200 man. Het echte blauw op straat groeide met slechts 3 procent: van 17.967 naar 18.583 agenten. De ondersteuning (bijvoorbeeld meldkamer) groeide met 107 procent en de leiding en overhead met 43 procent. Ondanks een flinke groei heeft de Nederlandse politie van heel Europa de minste recherche: 12,8 procent van alle mensen, tegen bijvoorbeeld 17,2 procent in Duitsland.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Iedere drie dagen vliegt politie met een militaire drone boven Nederland
, door
Politie leent drones van Defensie.
Foto:
Tom Bojarczuk (cc)
‘Terughacken’ politie maakt meer kapot dan lief is
, door
OPINIE - Het nieuwe plan van minister Opstelten om de politie terug te laten hacken is onzalig, meent computerveiligheidsdeskundige Jaap-Henk Hoepman.
Maandag verzond minister Opstelten van Veiligheid en Justitie een brief aan de Tweede Kamer over zijns inziens noodzakelijke nieuwe strafrechtelijke opsporingsbevoegdheden op het Internet. Een belangrijk onderdeel daarvan is de mogelijkheid om ‘terug te hacken’ in de strijd tegen cybercrime. De politie moet kunnen inbreken op computers in binnen- en buitenland, om (spionage) software te installeren, gegevens te doorzoeken, ontoegankelijk te maken of te verwijderen. De Tweede Kamer heeft inmiddels laten weten dit plan te ondersteunen. Is dit verstandig?
De minister constateert dat traditionele opsporings- en handhavingsmethoden minder toereikend worden tegen zaken als botnets en verspreiders van kinderporno. Cybercriminelen gebruiken encryptie voor het versleutelen van hun communicatie. Bovendien gebruiken ze systemen als Tor om communicatiepaden te verbergen. Daardoor is het vaak lastig om te bepalen in welk land een bepaalde computer zich bevind. Het is dan onduidelijk aan welk land een vraag om rechtshulp moet worden gestuurd. De criminelen blijven zo buiten schot.
Dat is een beetje eenzijdige voorstelling van de werkelijkheid.
Natuurlijk heeft de politie last van de steeds geavanceerdere technieken die criminelen (maar ook gewone burgers) gebruiken om zichzelf te beschermen. Maar daarnaast gebruikt de politie zelf ook verregaande technieken die haar slagkracht behoorlijk hebben vergroot. Denk aan de bewaarplicht, het opvragen van verkeers- en locatiegegevens (waar encryptie niet volledig tegen beschermd), het surveilleren op sociale media, en systemen als het Internet Recherche Netwerk (IRN) waarmee rechercheurs anoniem op het Internet hun onderzoek kunnen doen (en waarvoor de trainingen door commerciëlepartijen gegeven worden).
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Undercover agenten namen identiteit aan van dode kinderen
, door
Kamermeerderheid voor inzet criminele infiltranten
, door
NIEUWS - PvdA-Kamerlid Jeroen Recourt bevestigt een bericht in De Telegraaf dat de PvdA voor het inzetten van criminele infiltranten is om de georganiseerde misdaad aan te pakken. Dat is sinds de IRT-affaire van begin jaren ’90 niet meer gedaan. De VVD was al langer voor een dergelijke aanpak.
Rotterdamse agent veroordeeld voor Dirty Harry gaan op Poolse zwerver
, door
Drie maanden straf en ontslag.
Politie Houston breekt record voor tragische, absurde trigger happiness.
, door
Schizofrene man in rolstoel met één arm en één been met pen doodgeschoten omdat hij een gevaar zou zijn voor twee gezonde, gewapende agenten.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.