Brief aan Pieter van Vollenhoven
Geachte heer Van Vollenhoven,
U betoogde vrijdag bij Zembla dat zwaar verslaafden, verstandelijk gehandicapten en psychiatrische patiënten misschien maar geen kinderen zouden moeten kunnen krijgen. De term die werd gebruikt was ‘gedwongen anticonceptie’. U deed de uitspraken die u deed om de discussie over het onderwerp op gang te krijgen. Nou, hier komt ie.
Hoewel alle in de uitzending aangehaalde zaken van kindermishandeling natuurlijk door merg en been gingen, druist de oplossing van gedwongen anticonceptie (het woord sterilisatie durfde niemand te gebruiken) in tegen alles waarin ik geloof. Ik ga de discussie natuurlijk niet openen met een Godwin, maar hoe kunnen wij als maatschappij nou bepalen wie er wel en wie geen kinderen mag krijgen? Hoe kunnen we mensen – ongeacht wie – nou zoiets fundamenteels als voortplanting ontzeggen? All animals are equal, but some are more equal than others?
Het onvermijdelijke sliding-scale argument komt ook direct naar boven: waar houdt het op? In Zembla werd het weggezet als een onzinargument maar dat is het niet. Stel dat we dit plan uitvoeren, en het heeft inderdaad lagere kindersterfte tot gevolg, gaan we dan de groep een beetje uitbreiden? We zijn dan gewend aan het idee dat het normaal is om mensen fundamentele rechten te ontzeggen, dus dan kunnen we ook wel alle obese mensen gedwongen aan de pil zetten, of alle rokers, of iedereen met een strafblad of openstaande boetes. Misschien wel iedereen behalve mensen met blond haar en blauwe o… ohnee, dat zou ik niet doen.