KRAS | Revolte

U heeft het waarschijnlijk al wel meegekregen, maar voor de zekerheid herhaal ik het nog even: ook als de PVV minder dan 76 zetels haalt bij de eerstvolgende verkiezingen, heeft de grote blonde leider gelijk en dus recht op de macht. Anders komt er een revolte of zo. En u weet wat dat betekent: dan moet overal een piemel in. Of varkenskoppen, of vuurwerkbommen of whatever. Ik waag me aan een voorspelling: ze gaan hem laten zweten. Nou Geert, je bent de grootste, maak jij even een ontwerp regeerakkoord? Hier heb je het lijstje met onze wensen. O ja, en onze breekpunten. Houd je ook rekening met een meerderheid in de senaat? En bedenk dat wij het akkoord langs een partijcongres moeten leiden, dus geen lelijke dingen over moslims of Europa. De revolte van het establishment zal minder luidruchtig zijn, maar zeker zo meedogenloos.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

Een kunstzinnige piemel

Dit is wel een heel mooie casus in de categorie “voor wie is kunst in de publieke ruimte eigenlijk?” Moet de kunstenaar zich voegen naar de wensen van het plebs dat er naar moet kijken, en wat dat (heel banaal) “mooi” vindt? Of mag een kunstenaar gewoon lekker zijn (of in dit geval: haar) kunstzinnige ding doen?

En dus ook omwonenden gedwongen confronteren met piemel van meer dan tien meter hoog op de zijkant van een flat.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.