Een dubieuze uitspraak van de Hoge Raad

Waarom heeft de Hoge Raad pedofielenvereniging Martijn verboden? Niet omdat het pedofielen zijn, zoals velen misschien graag willen horen. Het gaat hier vooral om de aanvaardbaarheid van het streven om seksueel contact met minderjarigen te hebben. Het uitdragen van het idee dat hiertegen geen bezwaren zouden mogen bestaan wordt opgevat als een ernstige inbreuk op "de algemeen aanvaarde grondvesten van ons rechtsstelsel. Het streven van de vereniging is dat haar leden seksueel contact met kinderen kunnen hebben. De vereniging verheerlijkt dat seksuele contact en stelt het voor als iets dat normaal en acceptabel is of zou moeten zijn. Aldus wordt een ernstige inbreuk gemaakt op de fundamentele waarden binnen onze samenleving. De vereniging tast de rechten van kinderen aan door een subcultuur te creëren, of aan het bestaan daarvan bij te dragen, waarbinnen seksuele handelingen tussen volwassenen en kinderen als normaal en acceptabel gelden. De bescherming van de seksuele integriteit van kinderen is onmiskenbaar een van de meest wezenlijke beginselen van onze rechtsorde." In deze termen is het verbod van de vereniging door de rechtbank in Assen in 2012 verwoord (hier geciteerd uit de HR uitspraak).

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Pedodiscriminatie

De vrijheid van meningsuiting is een principiële waarde van het Westen. De vrijheid van meningsuiting is één van de pijlers onder de democratie. De vrijheid van meningsuiting is voor ons Westerlingen net zo heilig als de Koran in de islamitische wereld.

Als je het aanhoudende opiniërende gekwetter van de commentatoren in kranten en op blogs zo leest over de bestormingen van ambassades in diverse islamitische landen naar aanleiding van het slechtste Youtube-filmpje ooit, dan zou je bovenstaande bijna gaan geloven.

Waarom snappen die moslims nou zo weinig van de Vrijheid van Meningsuiting? Wanneer gaan ze dat credo van Voltaire eindelijk eens overpeinzen: ‘Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen verdedigen tot de dood!’?

Achterlijke moslims

Dat het gros van de mensen die nu zo luidkeels lippendienst bewijzen aan de Vrijheid van Meningsuiting daar in werkelijkheid niet om malen zodra iemand iets zegt wat hun eigen maag doet omdraaien, bleek afgelopen week, toen het nieuws naar buiten kwam dat de voorzitter van de pedofielenpartij, Marthijn Uittenbogaard, bij verscheidene banken geweigerd werd toen hij daar een persoonlijke rekening wilde openen.

Zelden heb ik zo’n overduidelijk staaltje discriminatie op grond van politieke activiteiten en meningsuiting gezien. Toch stond er niemand op om het op te nemen voor Uittenbogaards recht gewoon deel te nemen aan het maatschappelijk verkeer, om het even wat hij allemaal roept. Doodse stilte. Waar was de verontwaardiging op deze evidente inbreuk op Uittenbogaards recht op vrijheid van meningsuiting?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.