Afwijkingen opsporen is het devies, in medische zaken. We zijn gaan geloven dat elke meetbare waarde in ons lichaam zich aan een algemeen gemiddelde hoort te houden, en elke afwijking van dat hypothetische gemiddelde op een ziektebeeld wijst. Het devies bij een afwijking is: ingrijpen, ook al heb je momenteel nergens last van. Afwijken van de standaard betekent dat er iets mis is: al heb je nu niks, het bewijst dat je later iets kunt krijgen, en dus dat je nu maatregelen moet nemen!
MEDEDELING - Suggesties, links, grafieken, etc…. welkom in de reacties. Maak ik er een mooi stuk van.
Let op, het stuk pretendeert evenwichtig voor- en tegenargumenten te bieden, maar laat u daar niet door afleiden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Een gastbijdrage van Prediker.
Is het soms één grote hoax? Dat had natuurlijk de reactie moeten zijn, bij het ontdekken van een aantal bekende en semi-bekende Nederlanders op het vriendenlijstje van de facebook-pagina van Sharia4Holland. Daar prijkten zowaar de namen van rapper Salah Edin, Jos Meeuws (bestuurslid van GroenLinks), ex-Tweede Kamerlid Samira Bouchibti (PvdA), journaliste Nina Jurna (NRC/RTL) en Hakim Traïdia.
Hakim? Van Sesamstraat? Maar die kennen we toch? Dat is geen gestoorde sabelzwaaier. En dan ook nog Samira Bouchibti, en een bestuurslid van GroenLinks? Nee, dat kan niet waar zijn. Dan is dat hele ‘Sharia4Holland’ één grote grap, of misschien is die facebook-pagina nep, of die club heeft hen buiten hun weten om als vrienden toegevoegd. Maar het is onvoorstelbaar dat al die lui sympathiseren met die enge club. No way!
Dat zou de reactie zijn van iemand die even logisch nadenkt. Maar het was niet de reactie van Theodor Holman. Die nagelde als een eersteklas islamofoob amateurbloggertje de betrokken aan de schandpaal. Hij schroomde zelfs niet om een voormalig collega – die hij volgens eigen zeggen hogelijk waardeerde – publiekelijk aan te geven. Op grond van het anonieme facebook-accountje van derden. Er is een verdienstelijk Stasi-informant aan Holman verloren gegaan, zoveel is duidelijk.
“Rot toch op met je inhoud”
Aldus columnist Jonathan van het Reve in het Parool van gisteren. Nee, geen versie online, dat snappen ze daar nog niet echt, hier een scan.
Maar waar ging die column over? Dat is niet duidelijk, behalve dat wij het onderwerp waren, dat wil zeggen, onze moddermeter. Kort samengevat zegt hij dat wij linkselitairetheedrinkers zijn. Maar dat zegt nog niets over zijn punt dat het politieke debat helemaal niet zit te wachten op inhoud. Maar goed, in het hele stuk zit dan ook geheel in lijn met wat hij zegt geen enkel argument. Wel een aantal aannames. En dat geeft me de vrijheid dat ook te doen.
Kennelijk hebben we hier van doen met een moderne columnist. Zo’n columnist die leeft van het feit dat hij taalvaardigheid weet te combineren met het vakkundig afkraken van zaken en mensen en daar nog geld voor krijgt ook. Verder niet gehinderd door enige kennis van zake of relativeringsvermogen. Als hij het voor het zeggen had gehad, was er vast nooit een katalysator voor alle auto’s gekomen. Veel te lastig uit te leggen namelijk. Van hem mogen politici liegen, bedriegen en elkaar voor rotte vis uitmaken. Dat is namelijk goed voor zijn broodwinning. Het zal hem vast een rotzorg zijn dat dit de bestuurbaarheid van dit land niet echt ten goede komt. Hij is bij uitstek een exponent van de huidige journalistiek dus.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
