<webwereld column>
Je zal de komende dagen maar woordvoerder van Translink zijn. Echt balen. Maar eigenlijk zouden Translink en de verantwoordelijke bewindslieden Brenno et al heel dankbaar moeten zijn. Want door er op deze nette manier aandacht aan te geven is er in ieder geval een kans op het vermijden van heel veel toekomstige fraude. Een handvol journalisten met activistische insteek hebben wederom de rol van Hans Brinker gespeeld en hun vinger in de lekkende dijk gestopt om vervolgens heel hard te roepen ‘Help! Er is een lek!’.
Na verloop van tijd (kan soms 3 jaar duren) komt er dan iemand om het gat in de dijk te pluggen met een oude theedoek en een schroevendraaier. De onderliggende problemen worden niet besproken en dus ook zeker niet opgelost. Na verloop van tijd is er weer een ander lek waar dan hopelijk weer iemand z’n vinger in steekt. Zo hobbelen we al zeker tien jaar van drama naar drama. C2000, Walvis, EPD, Stemcomputers, OV-chip, Kind-Dossier, GOUD, P-direkt, SPEER en vele, vele andere publieke succesnummers die oplettende lezers wel zullen herkennen.
Op de Bits of Freedom borrel heb ik twee weken geleden overheden ‘kleuters met kernwapens’ genoemd. Dit was naar aanleiding van de presentatie van Ronald Prins van Fox-IT. Ronald vertelde over de ernstige cybercrime problemen waar de overheid iets aan wil doen. Daar zijn dan volgens die overheid nieuwe technische middelen en opsporingsbevoegdheden voor nodig. Die middelen inkopen en bevoegdheden regelen in nieuwe wetten wil de overheid graag maar wat zij niet doet is mensen opleiden en vrij maken om verstandig om te gaan met die middelen en bevoegdheden. Levensgevaarlijk. Ook de vraag of de middelen eigenlijk wel helpen om het gestelde probleem op te lossen is meestal niet populair. “We moeten toch iets doen!”