Angst en zelfbewustzijn

“Abstracties zijn mazen waar de werkelijkheid door heen zakt”: het is de openingszin van Vasalis, in de biografie over haar. Dat is een mooie observatie: wat betekenen de “war on terror”, de Libische opstand waar Al Queida achter zou zitten, de angst voor Islamitische revoluties, de Arabische Lente,  in het licht van de buitengewoon concrete terechtstelling in Abottabad? Zijn het allemaal politieke abstracties, die nieuwe werkelijkheden gaan tegenkomen? De dood van de middeleeuwse Anti-Jesus, Osama bin Laden, heeft nogal wat betekenis in de sociale psychologie, in de eerste plaats van Amerikanen, maar ook in de wereld waar hij zijn aanhang zocht. Een vloek is afgeschud.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pakistan en Al Qaeda

[qvdd]

When the particular house bin Laden was living in was under construction in 2003, it was first raided by the ISI to catch a senior al-Qaeda leader. So if this was under suspicion in 2003, how could it not remain under surveilance now?”

Shaukat Qadir, een gepensioneerde Pakistaanse militair, legt een pijnlijk feit op tafel. Ofwel de Pakistaanse geheime dienst liet het huis bewust met rust, ofwel ze is incompetent. Later vandaag spreekt de Pakistaanse premier het parlement toe en iedereen vraagt zich af hoe hij zich hier uit gaat redden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

11/9 en de dood van Osama bin Laden

Nee, de titel is geen slip-of-the-pen. Want ik heb het niet over de aanslag in New York, maar over die in Amman, in het hart van het Midden-Oosten. Geen wonder dus dat de mensen in Amman net als die in New York blij zijn met het nieuws dat Osama bin Laden dood is. Genoot Osama bin Laden er ooit aanzienlijke steun, in de afgelopen jaren is die gesmolten als sneeuw voor de zon. Hoe kan het ook anders…

Op 9 november 2005 werd Amman opgeschrikt door een driedubbele bomaanslag op drie gerenommeerde internationale hotels in Amman: het Grand Hyatt, het Radisson en het Days Inn Hotel. De aanslagen werden opgeëist door Al-Qaïda in Irak. Er kwamen 63 mensen om het leven, merendeels Jordaniërs, en 115 mensen raakten gewond. De hotels waren als doelwit gekozen vanwege hun populariteit bij Amerikaanse en Israëlische veiligheidsdiensten en Westeuropese regeringen. In die tijd konden de westerse diplomaten, bedrijven en journalisten nog niet rechtstreeks naar Irak konden vliegen. Ze gebruikten Jordanië, een belangrijke bondgenoot van de VS in het Midden-Oosten, als gateway naar Irak.
In het Radisson vond op het moment van de aanslag een bruiloft plaats met honderden gasten. De bom ontplofte midden in de banketzaal. Het bruidspaar verloor hun beider vaders, familie en vrienden kwamen ook. Zijzelf raakten gewond, net als veel van hun gasten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gedachten bij de dood van Osama

Een bijdrage van Chris Hedges. Hedges hield deze toespraak tijdens een fundraiser voor TruthDig

Ik heb een jaar van mijn leven besteed aan het schrijven over al-Qaida voor de New York Times. Het is het werk waarvoor ik en andere onderzoeksjournalisten, de Pulitzer Prijs hebben gewonnen. Ik heb daarna zeven jaar van mijn leven in het Midden Oosten doorgebracht. Ik was het redactiehoofd Midden Oosten voor de New York Times. Ik spreek Arabisch. En toen iemand naar me toekwam en me het nieuws vertelde, draaide mijn maag om.

Ik ben op geen enkele manier naïef over wat al-Qaida is. Het is een organisatie die me doet rillen. Ik ben er nauw mee vertrouwd. Maar ik ben ook nauw vertrouwd met de collectieve vernedering die we de moslimwereld hebben aangedaan. De uitbreiding van militaire bezetting die plaatsvond, met name in de Arabische wereld, na 9/11 — en Amerikaanse imperiale bases stippelen met hun aanwezigheid niet alleen Irak en Afghanistan maar ook Koeweit, Saoedi-Arabië, Doha — doet méér om haat en terreurdaden op te wekken dan alles wat Osama bin Laden ooit georchestreerd heeft.

Dan de moord op bin Laden, die absoluut geen operationele rol in al-Qaida heeft. Zoveel is duidelijk, het is een soort van spirituele mentor, een soort van gids; hij functioneert in veel manieren waarop Hitler functioneerde voor de nazipartij. We waren juist aan de praat met Warren over Kershaws uitstekende biografie over Hitler, die ik een paar maanden geleden las, waarin [Hitler de mensen] een bepaald politiek ideaal voorhoudt en er naar streeft. Dat was de rol van Bin Laden. Maar alle daadwerkelijke terroristische daden, die hij aan zichzelf mag hebben toegeschreven, heeft hij op geen enkele manier gepland.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: The justice that he received

[qvdd]

It is important to make sure that very graphic photos of somebody who was shot in the head are not floating around as an incitement to additional violence or as a propaganda tool. […] We don’t trot out this stuff as trophies, The fact of the matter is, this is somebody who was deserving of the justice that he received.

Obama legt uit waarom de foto’s van Bin Laden niet worden getoond aan het publiek.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende