Olieproducent gaat voor het milieu

De nieuwe conservatieve regering van Noorwegen gaat de olie- en gaswinning verder afbouwen. Noorwegen heeft sinds een paar weken een nieuwe regering. Opnieuw een rechtse minderheidsregering onder leiding van Erna Solberg. Haar Conservatieve partij en de populistische Vooruitgangspartij van Siv Jensen hebben steun gekregen van de liberalen onder leiding van Trine Skei Grande. Dat betekent dat de Noorse regering nu steunt op drie vrouwelijke partijleiders. De liberalen (Venstre, een kleine sociaal-liberale partij) hebben voor de versterking van de tweede regering Solberg enkele concessies weten af te dwingen over de oliewinning en de bontindustrie. Ola Elvestuen, de liberale klimaatminister, wil af van de verslaving aan fossiele brandstoffen. Hij stimuleert elektrisch rijden. Al bestaande belastingvoordelen voor elektrische auto’s worden gehandhaafd. Stekkerauto’s beslaan nu 39% van het wagenpark, maar volgens berekeningen van de vereniging van elektrische autobezitters Norsk Elbilforening kan dat dit jaar oplopen naar 50%. Door batterijauto’s vrij te stellen van aanschafbelasting, btw en wegenbelasting, kunnen ze concurreren met benzine- en dieselwagens, vooral met dank aan de toch al torenhoge belastingen op reguliere auto’s. Een Volkswagen eGolf is in Noorwegen goedkoper dan een ‘gewone’ Golf. Verder mogen e-rijders op de busbaan, gratis parkeren en hoeven ze geen tol te betalen. Waterkracht De Noren gebruiken voor hun elektriciteit vooral waterkrachtcentrales. Voor het eigen land zit Noorwegen goed op koers om de klimaatdoelen van Parijs te halen. Maar het land profiteert met de export van olie en gas nog wel van de 'verslaving' aan fossiele brandstoffen van andere landen.

Onderzoek regionale omroepen: Gegevens en rapporten mijnbouw vol met fouten

Officiële gegevens en rapporten over gaswinning in ons land zitten vol met fouten. Ook is regelmatig  sprake van tegenstrijdige adviesrapporten over de gas-, olie- en zoutwinning en afvalwaterinjectie. Dat blijkt uit onderzoek van de vier noordelijke regionale omroepen RTV Noord, RTV Drenthe, Omrop Fryslân en RTV Oost. Volgens de omroepen worden de Europese richtlijnen niet altijd nageleefd en worden milieuvergunningen niet aangevraagd. Verder worden risico’s in veel conceptrapporten beschreven, maar zijn ze ineens verdwenen uit het definitieve rapport.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: olle svensson (cc)

Hoe lang blijft de winning van olie en gas nog winstgevend?

ANALYSE - De kosten voor olie- en gaswinning lopen op. Wil de consument dat straks nog wel betalen?

De kosten, die oliemaatschappijen maken voor de winning van olie en gas lopen sterk op. De makkelijk winbare olie- en gasreserves raken op en het is ingewikkelder en vooral duurder om olie en gas uit schalie te winnen of uit zeer diepliggende aardlagen onder de zeebodem. Oliemaatschappijen moeten steeds meer uitgeven om die moeilijk winbare olie naar boven te halen.

cassandra1

In 2011 waren de uitgaven van de vijf bovengenoemde oliemaatschappijen 136,8 miljard dollar, 80% hoger dan in 2007.  Die hogere uitgaven worden gecompenseerd door een hogere olieprijs en daaraan gekoppeld een hogere prijs voor producten als benzine en kerosine. Uiteindelijk betaalt de consument aan de pomp de stijgende kosten van olie- en gaswinning.

De hoeveelheid olie, die particuliere Westerse oliemaatschappijen produceren, stijgt niet, ondanks de flink gestegen kosten van de oliewinning.

cassandra2

In 2007 produceerden de vijf hierboven genoemde oliemaatschappijen dagelijks 9,5 miljoen vaten aardolie, ofwel 3,47 miljard vaten per jaar.
In 2011 was dat 8,6 miljoen vaten per dag, ofwel 3,14 miljard vaten per jaar.
In 2007 gaven de oliemaatschappijen per vat geproduceerde olie  21,8 dollar uit.
In 2011 kostte elk geproduceerd vat de oliemaatschappijen 43,6 dollar.
Dat is een verdubbeling in 4 jaar tijd.
Als deze trend zich doorzet, moet er in 2015 voor elk vat aardolie 86 dollar geïnvesteerd worden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Brief aan Greenpeace

Beste Rolf Schipper,

Als campagneleider klimaat en energie lijkt u me de aangewezen man om deze brief aan te richten, maar schroom vooral niet om hem door te sturen aan uw Greenpeacevrienden; hij is ook voor hen bedoeld. Zoals u zult begrijpen gaat het over de actie van Greenpeace van afgelopen vrijdag. Om een miljardenconcern, dat actief is over de hele wereld in een van de grootste industrieën ter wereld, eens even goed in het hart te raken, legden jullie 70 Nederlandse tankstations plat. Dat zal Shell leren!

Is het verstandig om in hoog tempo niet-hernieuwbare energiebronnen op te gebruiken? Nope. Moeten we ten koste van alles overal ter wereld het laatste beetje olie uit de grond willen peuren? Lijkt me niet. Is het goed dat er mensen zijn die milieuproblematiek onder de aandacht brengen van het grote publiek? Zeker. Tot zover zijn we het eens.

Waarover we het oneens zijn, is eigenlijk al het andere. Maar dan vooral de methoden die Greenpeace gebruikt. Het activistische deel. Door die tankstations lam te leggen, raak je namelijk niet Shell, maar de ondernemers die de stations runnen. Het verweer van Greenpeace dat zij vooral hun geld verdienen in de shop, en dat jullie die ongemoeid lieten, is natuurlijk idioot. Als er niemand kan tanken, komt er ook niemand een kop koffie drinken. Jullie vragen aandacht voor een vermeend probleem over de rug van mensen die geen invloed hebben op de oorzaak van het probleem.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Klimaatzaak tegen Noorwegen

Noorwegen wordt gezien als een groen rolmodel door de ambitie om klimaatneutraal te zijn in 2030, de grote hoeveelheid waterkracht in de energievoorziening en de ambitieuze plannen voor elektrische auto’s. Toch is een alliantie van actievoerders een rechtszaak gestart over de beslissing van de Noorse overheid om oliewinning in de Barantszee toe te staan. Volgens de actievoerders is dit in strijd met het Noorse recht en bedreigt de beslissing het Klimaatakkoord van Parijs. De alliantie van actievoerders bestaat onder andere uit Greenpeace, jongerengroepen en James Hansen, de voormalig directeur van Nasa’s Goddard instituut voor ruimteonderzoek.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-10-2022

Engeland: niet in de euro, toch in de problemen

Engeland zit niet in de euro, maar net zo goed in de problemen. Het land wordt niet geplaagd door een wankele munt, maar wel door een te grote afhankelijkheid van energie, stelt Hans Verbeek.

Het Britse Office for Budget Responsibility (een soort centraal planbureau) maakte in november 2010 een prognose voor de economische groei in de komende jaren.

Men verwachtte tot 2015 een economische groei tussen de 2 en 3% per jaar. De blauwe banden geven de groei aan bij meevallers of tegenvallers.Men verwacht groei en geen krimp.

Maar in het vierde kwartaal van 2010 kromp de economie in het Verenigd Koninkrijk onverwacht met 0,5%. In 2011 laten de eerste twee kwartalen een zeer kleine groei zien van 0,5 en 0,1%.

Als je deze groeicijfers intekent in de prognoses, dan zie je dat de gerealiseerde groei minder is dan de slechtste prognoses.

 

Het Verenigd Koninkrijk doet niet mee met de euro en gebruikt nog gewoon het Britse pond. De Britse regering kan gewoon haar eigen monetaire beleid voeren en de Britse export wordt niet gehinderd door de sterke euro. Toch zien we dezelfde tegenvallende groei en moet de regering ook fors snoeien in de uitgaven. Er is een fundamenteel probleem, dat niet alleen de Euro-zone, maar ook de VS en het Verenigd Koninkrijk in problemen brengt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dure olie uit de diepzee

We kunnen maar beter stoppen met olieboring op diepzee, stelt gastauteur Hans Verbeek. De praktijk is te complex geworden en levert te weinig op.

Joseph Tainter en Tadeusz Patzek hebben zich verdiept in de ramp met de Deepwater Horizon in de Golf van Mexico in april 2010. Samen schreven ze daar een boek over: Drilling Down: The Gulf Oil Debacle and Our Energy Dilemma. Tainter en Patzek plaatsen de ramp in een breder perspectief van de almaar moeilijker wordende energiewinning. Dankzij goedkope fossiele energie hebben wij een complexe samenleving opgebouwd, waarin we niet zuinig hoeven te zijn met grondstoffen. De complexe samenleving heeft de neiging verder te groeien en steeds complexer te worden. Er is steeds meer energie nodig.

Tegelijkertijd daalt het rendement van energiewinningsprojecten (EROEI: energy return on energy investment). Honderd jaar geleden leverde een kleine investering van energie (boren naar aardolie) vaak een honderdvoudig rendement op. Nu de makkelijk winbare energiebronnen uitgeput raken, dalen de rendementen. Oliewinning uit teerzand heeft naar schatting een rendement van 1:4.

Deze beide ontwikkelingen leiden tot riskante projecten zoals de winning van aardolie in de diepzee. De benodigde technologie is dermate complex, dat er maar weinig mensen het gehele proces overzien. Bovendien bevat de machinerie zoveel onderdelen dat die inherent onveilig is geworden. Ieder onderdeel heeft een zeer kleine faalkans. Maar als je miljoenen onderdelen hebt, zal er toch vaak iets misgaan. Voor een uitgebreide bespreking van dit boek verwijs ik naar Our finite world, het weblog van Gail Tverberg.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.