Quote van de Dag: Vooruitkijken

[qvdd] For a President who insists that we must "Look Forward, Not Backward" -- when it comes to investigating war crimes by high-level Bush officials -- this anti-whistleblower assault reflects not only an obsession on preserving and bolstering the National Security State's secrecy regime, but also an intense fixation on the past.  And increasingly extremist weapons -- now including trolling through reporters' banking and phone records -- are being wielded to achieve it. Glenn Greenwald: The DOJ's creeping war on whistle-blowers Tijdens zijn campagne beloofde Obama wat te doen voor de bescherming van klokkenluiders. Plechtige woorden zelfs: Protect Whistleblowers: Often the best source of information about waste, fraud, and abuse in government is an existing government employee committed to public integrity and willing to speak out. Such acts of courage and patriotism, which can sometimes save lives and often save taxpayer dollars, should be encouraged rather than stifled. We need to empower federal employees as watchdogs of wrongdoing and partners in performance. Barack Obama will strengthen whistleblower laws to protect federal workers who expose waste, fraud, and abuse of authority in government. Obama will ensure that federal agencies expedite the process for reviewing whistleblower claims and whistleblowers have full access to courts and due process. Sinds Obama President is geworden is alle hoop op verandering vervlogen. Hoop was zijn belangrijkste campagnebelofte maar Obama wil regeren, en regeren is vooruit kijken. Er komt dus geen onderzoek naar de misdaden van zijn voorganger – waaronder liegen een oorlog te verantwoorden. In de jaren 70 werd een president nog voor afgezet als hij had gelogen, maar al in de jaren 80 bleek dat een President dit ongestraft kon doen (Reagan, Iran-Contra). De leugens van Bush en Cheney zijn niet eens onderzocht. Nu heeft de regering Obama besloten om klokkenluider James Risen te gaan vervolgen die, het is niet te geloven, zijn “misdaad” pleegde tijdens de regering Bush. Niet alleen dat, door Bush werd afgezien van vervolging, maar Obama heeft besloten Risen toch weer aan te klagen voor het lekken van vertrouwelijke informatie. Een andere klokkenluider Bradley Manning, de bron van de diplomatieke post van de Amerikanen die is gelekt via WikiLeaks zit sinds mei 2010 nog steeds in isolatie – een vorm van marteling – en wacht op zijn proces. De publicatie van deze diplomatieke post is de spreekwoordelijke strohalm geweest de rug brak van de kameel, wie had dat gedacht?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Goud & Geld

Een stapeltje goudstaven (Foto: Flickr/hto2008)

In Amerika is de waarde van geld altijd onderdeel geweest van politiek debat. Nu recent zijn er voorstellen om terug te keren naar de goud standaard. In een debat bij het satirische nieuwsprogramma ‘The Colbert Report‘ verdedigde Ron Paul, het meest libertarische lid van de House of Representatives, de herintroductie van goud als geld.

De discussie over de basis van geld is een lang lopende in de Verenigde Staten: geruime tijd ging de discussie over de vraag of de waarde van de dollar gebaseerd moet zijn op goud, zilver of beide. Er werd uiteindelijk voor goud gekozen: decennialang kon je altijd een dollar in wisselen voor een vaste hoeveelheid goud. In 1971 schafte de Republikeinse president Nixon de relatie tussen de waarde van goud en de waarde van de dollar af en werd de dollar een vrij bewegende munt. De reden was dat de Verenigde Staten niet genoeg goud meer in voorraad had om de vraag naar goud aan te kunnen, op het moment dat het vertrouwen in de Amerikaanse economie af nam. Sindsdien is de dollar een vrije munt waarvan de waarde wordt bepaald door het monetaire beleid van de Federal Reserve. Het is geld gebaseerd op vertrouwen waar geen echte harde waarde tegenover staat.

Volgens Paul is dit een probleem. Hij geeft in het debat vier argumenten om een goud-gebaseerde munt weer in te voeren: ten eerste heeft geld gebaseerd op goud het altijd langer vol gehouden dan geld dat zo’n basis ontbeert; ten tweede kan je altijd als je de overheid niet vertrouwt terugkeren naar goud; ten derde zou je liever goud honderd jaar in een sok bewaren dan papiergeld, omdat het ‘echte’ waarde heeft; en ten vierde zou goud de inflatie beperken.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.