Gasopslag bij Pieterburen of Bergen, CO2-opslag bij Barendrecht of in Noord-Nederland, windturbines bij Urk of in de veenkoloniën – ieder energieproject roept verzet op. De weerstand is goed georganiseerd en creatief: CO2-opslag onder Groningen werd tegengehouden met een briljante contramal van de bekende slogan ‘Er gaat niets boven Groningen’, namelijk: “Maar er gaat ook niks onder Groningen”. Het is te simpel om het verzet af te doen als onvermijdelijke NIMBY-reacties (Not In My Back-Yard). Probleem is dat de huidige procedures en besluitvorming zo zijn dat ze de weerstand eerder oproepen en aanwakkeren dan dempen. Uitgangspunt achter de huidige procedures is dat er nu eenmaal projecten van nationaal en algemeen belang zijn, waarvoor een lokaal belang desnoods moet wijken. Daaruit volgt een lineair proces: vaststellen nut en noodzaak, locatiekeuze maken, vergunningen regelen, en na een snufje inspraak gaan met die banaan. Dat lineaire proces stagneerde steeds meer. Daarom kennen we sinds enige tijd een Rijkscoördinatieregeling en een Crisis- en Herstelwet, zodat Grootse en Meeslepende projecten nou eindelijk eens wat soepeler en sneller door het Nederlandse bestuurlijke moeras worden geloodst. Alleen, de burger trekt zich daar niet zo veel van aan. Dat is niet zo gek, want wie door diens ogen kijkt, ziet het volgende beeld.
NIEUWS - De hypocrisie ten top: Volgens de CEO van ExxonMobile, Rex Tillerson, is het onnodig om fracking te reguleren. Totdat iemand in zijn buurt met behulp van fracking gas wil winnen …
Typische gevalletje van ‘not in my backyard’.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Deze week stond er op Sargasso een Waanlink naar een essay van een milieuactivist die van zijn geloof gevallen was. Volgens Paul Kingsnorth (37) zijn windmolens in een landschap even erg als een autosnelweg. Mijns inziens betreft het hier een schrijver die met wat controversiële uitspraken zijn boekverkoop probeert op te krikken. Maar ik sluit een midlife crisis die verwarring en teleurstelling bij Kingsnorth oproept ook niet uit. Mannen van 37 hebben het immers ook niet makkelijk.
Ter relativering kunt u nu kijken naar een fotoserie van de oil rush in Californië begin twintigste eeuw. Wie klaagt er na het zien deze foto’s nog over die paar witte paaltjes aan de einder?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
“The government needs to be saying, ‘It is socially unacceptable to be against wind turbines in your area – like not wearing your seatbelt or driving past a zebra crossing'” (Guardian)
De Britse staatssecretaris voor Energie en Klimaatverandering Ed Miliband stelt dat het afgelopen moet zijn met de eindeloze bezwaarprocedures die lokale bewoners tegen toekomstige windparken aanspannen. Windenergie is cruciaal voor Groot-Brittannië om het Europese doel van 20% duurzame energie in 2020 te halen. Het energieplan van de Britse overheid voorziet naast windparken op zee ook in 4000 windmolens op land. Maar inmiddels zijn er meer dan 200 anti-windmolen actiegroepen opgestaan om de bouw van deze windmolens te dwarsbomen, wat opzich opmerkelijk is voor een volk dat wel een gigantisch wit paard (voor de leut?!) op een landelijke heuveltop zet?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.