Voor de tweede keer op rij was GeenCommentaar genomineerd voor een Bloggie. Dit keer besloot de redactie, na geheimzinnig beraad middels alleen voor intimi zichtbare postjes op het blog, ook een afvaardiging te sturen. Spuyt en Think Tank vertegenwoordigden de actieve webloggers, en onze gewaardeerde lijken Hardtrack en Outsider bleken met gratis drank en eten ook wel te porren te zijn voor een korte GC revival.
Maar goed, op weg dus naar de Bloggies, in het Museum voor Communicatie. Bij binnenkomst meteen al verwarring. Het meisje bij de receptie vroeg van welk weblog we waren en ons antwoord bracht haar toch enigszins in verwarring. Maar uiteindelijk stonden onze namen en thuisstek op een sticker die we ergens op moesten plakken. Voor een aantal mensen betekende dat “ergens” de binnenkant van hun broekzak, maar over het algemeen werkte het concept redelijk. Grappig om eens gezichten te zien van webloggers waarmee je soms verhitte discussies hebt gehad, maar vaker nog, nog nooit van gehoord had. Dat gevoel was gelukkig wederzijds, dus konden wij ons in volslagen anonimiteit uitleven op de weblogmeisjes. Op een nerderige manier uiteraard, wat neerkwam op langdurig schaapachtig staren. Je blijft toch een weblogger, nietwaar?
We raakten in gesprek met mensen van CreativeFacts die vertelden dat ze ons weblog kenden! Wow! Ze kenden ons! Cool! Ja, maar ze waren nog nooit op onze site geweest. Ah! Dat is nog beter… Toch? Ze wisten ook te vertellen dat de Dutch bloggies van het jaar daarvoor een compleet fiasco waren geworden omdat er bijna niemand was komen opdagen. Dit jaar zag het er beter uit, niet in het minst door de meisjes, die inmiddels wegens een gebrek aan mannelijk schoon de handdoek in de ring hadden gegooid (zie rechts). Daarna wist Zwarte Kip, de huisadvocaat van GeenStijl, ons nog te melden dat hij ook wel eens op ons blogje kwam. Of dat was om de juridische kansen van een eventuele rechtszaak om het “Geen” in onze naam in te schatten liet hij wijselijk in het midden.