Fotos des Jahres – 2007
De 149 mooiste foto’s uit 2007 aangeboden op een Russische site: klikken en scrollen. Voor wie houdt van melige onderschriften gaat naar de comments op de bronsite, wederom klikken en scrollen.
Zes weken na de laatste Democratische voorverkiezing, was het gisteren eindelijk de beurt aan de kiezers in Pennsylvania. Zij kozen voor Hillary Clinton. De voormalige first lady won van Barack Obama, met 55% tegen 45%. Dit betekent dat Obama´s voorsprong in delegates aanzienlijk blijft, maar onvoldoende om doorslaggevend te zijn. Clinton blijft in de race, maar voor hoelang is de vraag. Ondanks de druk op haar om zich terug te trekken, lijkt ze daar maar weinig zin in te hebben.
De 149 mooiste foto’s uit 2007 aangeboden op een Russische site: klikken en scrollen. Voor wie houdt van melige onderschriften gaat naar de comments op de bronsite, wederom klikken en scrollen.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het viel velen al op, en Retecool schreef er een stukje over: de winnaar van de Dutch Bloggie “beste politieke weblog”, Zaplog, is géén politiek weblog. Het is een veredelde nieuwsaggregator, waarop artikelen worden samengebracht die eerder op andere sites verschenen. Toegegeven, ze hebben ook eigen content, maar dat vormt een kleine minderheid van het aanbod. Voor het overgrote deel schrijft zaplog letterlijk over van andere bronnen of gebruikt het de samenvattingen uit de RSS-feeds.
Ook Zapruder, de site die begon met Zaplog, was verbaasd en vroeg zich openlijk af of de prijs niet per ongeluk aan het verkeerde weblog was gegeven. GeenCommentaar zocht contact met juryvoorzitter Peter Olsthoorn en vroeg het recht op de man af. Het antwoord van Olsthoorn:
Voor zover ik kan zien hebben de critici wel een punt. Nu hebben we de nominaties gevolgd en hadden we van beide één nominatie. Wellicht hadden we Zapruder en Zaplog beter als één geheel kunnen noemen met de prijsuitreiking.
De fout heeft volgens Olsthoorn slechts beperkte gevolgen:
Gelukkig is het geheel uiteindelijk nog bij de juiste personen terechtgekomen, al hadden zij inderdaad sterke concurrentie. Zoals meermalen gezegd gingen we uit van originaliteit en die is bij Zaplog een stuk minder dan bij Zapruder.
Harry de Winter beschuldigt vandaag Geert Wilders in een paginabrede advertentie in de volkskrant van racisme. De tekst op de advertentie luidt:
Als Wilders hetzelfde over Joden (en het oude testament) gezegd zou hebben als wat hij nu over Moslims (en de Koran) uitkraamt, dan was hij allang afgeserveerd en veroordeeld wegens racisme.
In een interview later in de krant zegt hij:
Ik hoop dat we bijval krijgen uit de gehele Joodse kring. Dat zou althans zo moeten zijn. Want wij kunnen ons hier toch als geen ander in herkennen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Wat gaat u dit jaar doen met de gratis schrikkeldag?
“Football is coming home” meldde de NOS triomfantelijk toen het de voetbalrechten had verworven. Dat ze dat doen door belastinggeld over de balk te smijten zeggen ze er niet bij.
Let wel, ik heb het dan niet eens over de discussie of de publieke omroep wel zoveel geld over moet hebben voor iets dat ook prima door een commerciële omroep uitgezonden kan worden. Uit de informatie die de NOS en de STER zelf verstrekken blijkt dat er bewust te veel geboden is.
Reken maar mee: de NOS betaalt 16 miljoen euro per jaar voor de televisierechten. Samen met ? 5 miljoen productiekosten levert dat een totale kostenpost van ? 21 miljoen op. Aan de inkomstenkant verwacht de Ster 11 à 13 miljoen extra reclameinkomsten.
Dat is dus een gat van minimaal ? 8 miljoen. Een commerciële omroep wil winst maken en zal dus wel gek zijn dat te accepteren. Nou zou je nog kunnen redeneren dat een commerciële omroep meer geld kan verdienen, simpelweg door meer reclame uit te zenden, maar de praktijk heeft uitgewezen dat dat maar zeer beperkt kan. Anders worden kijkers weggejaagd, met dalende inkomsten tot gevolg. De commerciëlen zullen dus nooit veel meer dan ongeveer ? 10 miljoen voor de rechten geboden hebben. Daar kan dan nog aan toegevoegd worden dat de NOS ook bij een iets lager bod de rechten waarschijnlijk wel gekregen had, wegens de aanwezige know how en de grote publieke druk op de KNVB de rechten aan ze te gunnen.
Religieuze leiders van de verschillende etnische groepen in Bosnië-Herzegovina steunden tijdens de oorlog daar de nationalistische politici en droegen op die manier hun steentje bij aan het geweld. Dat staat in een rapport van IKV Pax Christi, dat dinsdag werd gepresenteerd. Slechts enkele katholieke, orthodoxe en moslimgeestelijken namen afstand van het nationalisme.
Het rapport kraakt ook harde noten over de buitenlandse bemoeienis met de oorlog. De (seculiere) diplomaten hadden geen flauw benul van de religieuze gevoeligheden en de de religieuze groepen waren zo gefocust op ‘verzoening’ dat ze hun mond hielden over oorlogsmisdaden.
Ondertussen gaat het samenleven tussen de etnische/religieuze groepen nog altijd moeizaam. Er zijn allerlei initiatieven om mensen weer nader tot elkaar te brengen, maar het blijft aanmodderen. Het rapport bepleit ook meer contact met atheïsten, die vaak beschouwd worden als immorele tweederangsburgers.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Voor NOS Journaal hoofdredacteur is het Achtuurjournaal niet heilig.
“Er is te weinig intern debat in de Nederlandse media”, zo luidde de kritiek van GroenLinks’ fractievoorzitter Femke Halsema in het interview dat eerder op GeenCommentaar verscheen. Tijd om de hoofdredacteur van het NOS Journaal Hans Laroes eens te vragen of dat waar is.
Sinds een paar weken houdt de Journaal- hoofdredactie een blog bij. Alweer. “Nee, niet alweer,” haast Hans Laroes zich te zeggen. “Ooit hebben we een gastenboek met een forumfunctie bijgehouden, maar dat bleek niet zo te werken. Nu werd het tijd om te bloggen. Ik heb ooit eens beloofd om te vertellen wat er de hele dag gebeurt. Vandaag los ik die belofte in.” En dus staat er ook in dat GeenCommentaar hem interviewt. “Hoe mijn dag is, dat schijnt interessant te zijn”, lacht hij om er vervolgens serieus op te laten volgen: “Het komt voort uit een oprechte nieuwsgierigheid en dat snap ik wel.”
Harde anarchie
Dat hij op internet het mikpunt is van boze reacties, accepteert hij schouderophalend. “Toen ik hier net zat, trok ik me dat wel aan: zat ik vol goede bedoelingen, werd ik uitgekafferd. Maar ik weet nu dat op internet een harde anarchie heerst. Heftige scheldpartijen horen daar nu eenmaal bij. Dat mensen van GeenStijl ervan houden om niet van me te houden, dat hangt samen met deze baan.”
De spanning loopt op tussen Colombia enerzijds, en Venezuela en Ecuador anderzijds. Het begon allemaal op 1 maart, toen Colombia een belangrijke FARC-rebellenleider doodde op het grondgebied van Ecuador. President Chávez van Venezuela, die recent nog bemiddelde tussen de Colombiaanse overheid en de rebellen, noemde de gedode leider een ‘goede revolutionair’ en de Colombiaanse president een crimineel. Vervolgens stuurde hij troepen naar het grensgebied en maakte hij Colombia duidelijk dat een actie van hun leger op Venezolaans grondgebied niet zal worden getolereerd.
Maar ook Colombia liet zich verder niet onbetuigd. Het land beschuldigde president Correa van Ecuador ervan banden te onderhouden met FARC, iets wat het buurland met klem ontkent. Gisteren deed Colombia er nog een schepje bovenop door naar buiten te brengen dat Chávez 300 miljoen dollar zou hebben geschonken aan de rebellen.
De huidige situatie lijkt in grote mate veroorzaakt door Chávez. Sinds jaar en dag staat hij de rebellen, die hij duidelijk symphatiek vindt, toe om te terug te vallen op Venezolaans grondgebied als de grond hen te heet onder de voeten wordt. Het lijkt er daarbij steeds meer op dat de rebellen het land niet alleen meer als zodanig gebruiken, maar nu ook in standaard in Venezuela opereren. De bevolking van Venezuela is daarvan de dupe, maar vooralsnog onderneemt Chávez geen actie. Er wordt zelfs gezegd dat Venezuela en de rebellen een ‘non-agressie’-pact hebben gesloten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Vorige week vrijdag vroegen we wat u wél goede tv vond en waren we benieuwd naar programma?s die je zonder problemen zou kunnen missen. Vandaag de uitslag: op een gedeelde eerste plaats vinden we in de ?representatieve GC-groep? Tegenlicht en Dr. Who terug. De keuringsdienst van waarde, Pauw en Witteman en South Park complementeren de top 5. Idols en co kwam uit de bus als het programma dat we het meest kunnen missen. Gevolgd ‘op afstand’ door Geer, Goor en al zijn vrienden. Ook EenVandaag kon de goedkeuring van de kritische GC-lezer niet krijgen. Nieuwsgierig naar de volledige uitslag? Tussen haakjes staan de totale punten, daarna hoe vaak het programma is genoemd. Leest u verder:
Top
1. Tegenlicht (19-5)
1. Dr. Who (19-5)
3. Keuringsdienst van Waarde (12-3)
4. Pauw en Witteman (10-3)
5. South Park (10-2)
6. KRO Detective / The singing detective en andere Potter series (8-3)
7. De Wereld Draait Door (8-2)
7. De series van Wim Kayzer (8-2) (een schitterend ongeluk was één van de mooiste)
9. Buitenhof (7-2)
9. Boeken (etc) (7-2)
9. Wie is de mol (7-2)
9. Van dis in afrika (7-2)
13. Idols (6-2)
14. Andere Tijden (5-2)
15. Blackadder (5-1)
15. Diogenes (vpro-documaintaireprogramma) (5-1)
15. Over de vloer (Geer & Goor) (5-1)
15. Deep Space Nine (alle afleveringen) (5-1)
19. Hornblower (4-1)
19. De cabaretvoorstellingen op de Vara. (4-1)
19. (Kerst met) linus (4-1)
19. Blake?s seven (4-1)
19. Man Bijt Hond (de Vlaamse versie) (4-1)
20. HollandDoc (3-3)
21. EK allround schaatsen (jaarserie) (3-1)
21. De Kurt Wallander-serie op de KRO. (3-1)
21. Jensen (3-1)
21. Tittybangbang (3-1)
21. Colbert Report (3-1)
21. De vloer op (3-1)
21. Never Mind the Buzzcocks (3-1)
28. Nos-journaal (allen 2-1)
28. Desperate Housewives
28. Andere Tijden
28. Wilt U me de weg naar Hamelen vertellen mijnheer.
28. Torchwood
28. Levi en Sadeghi
28. De Canvascrack (of een andere ‘willekeurige kennisquiz’)
28. Zomergasten
28. Studio Voetbal (liever nog dan De Wedstrijden)
37. Draadstaal (allen 1-1)
37. Boer Zoekt Vrouw (dit seizoen, vorig seizoen niet)
37. The Young Ones
37. We zijn weer thuis
37. Opvoedprogramma’s, zodat mensen wellicht leren kinderen op te voeden
37. A Touch of Frost
37. Grey?s anatomy
37. Het vermoeden
37. nova
37. 22 Uur Journaal
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.