Creditcardmaatschappijen knijpen beste klanten af

Voor veel Amerikanen is hun creditcard het meest gebruikte betaalmiddel. Gezamelijk hebben ze dan ook bijna 1 biljoen dollar schuld op die kaartjes staan. Geen wonder dus dat sommigen al enige tijd voorspelden dat we ook nog een creditcardcrisis zouden krijgen. Grote maatschappijen als American Express zijn inmiddels dan ook in de problemen gekomen en hebben geld ontvangen van het TARP programma, ook wel 'the bailout' genoemd. In het geval van AmEx was dat een slordige 3 miljard dollar en om dat geld te kunnen ontvangen werden ze zelfs speciaal omgevormd tot bank.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Balkenendenorm zet discussie op het verkeerde spoor

Het salaris van de minister-president is een politiek bepaald salaris en zou om die reden niet de norm moeten zijn voor de salarissen van ambtenaren en anderen met een publieke functie, vindt hoogleraar Arbeidsverhoudingen bij de overheid Roel Bekker. Maandag 26 januari hield hij in Leiden zijn oratie (.pdf). Dit interview verscheen eerder op de site van de Universiteit Leiden.

Balkenendekoffie

Hoogte salaris minister-president politiek bepaald
Bekker: “We praten alleen maar over de Balkenendenorm, een salaris van 176.000 euro bruto per jaar. De redenering daarbij is dat de salarissen van alle publieke functionarissen ? zoals ambtenaren, maar ook ziekenhuisdirecteuren, bestuurders van omroepen en universiteiten ? daar onder moeten blijven. Ik vind die koppeling niet verstandig. In de discussie over beloning bij de overheid wordt alleen maar daarover gesproken en veel te weinig gekeken naar hoe moeilijk het werk in kwestie echt is, wat iemands verantwoordelijkheden zijn en hoe je iemand via beloning kunt stimuleren. Er wordt ook nauwelijks rekening gehouden met hoe lastig het is om een bepaalde functionaris aan te trekken op de arbeidsmarkt.” Bekker vindt het salaris van de minister-president overigens wel te laag. “Maar daar kan alleen de politiek iets in veranderen. Het salaris van de minister-president is niet gebaseerd op uitgangspunten die normaal gesproken een rol spelen in de vaststelling van de arbeidsvoorwaarden, maar komt uitsluitend tot stand op basis van politieke overwegingen.”

Meer dan Balkenendenorm moet mogen
Bekker maakt onderscheid tussen het politieke en het professionele domein. “Wat de minister-president, de ministers en de kamerleden verdienen, wordt bepaald op louter politieke gronden. Ambtenaren en andere publieke functionarissen zitten in een ander domein: het professionele. Als je vindt dat alle salarissen in het professionele domein onder de Balkenendenorm moeten blijven, introduceer je een politieke norm in een professioneel gebied. Daardoor gaat op het ogenblik de discussie niet meer over beloningsbeleid, maar alleen over de salarishoogte,” aldus Bekker. Meer verdienen dan Balkenende moet dus mogen voor ambtenaren en anderen in publieke dienst, zij het dat dat wel aan een maximum gebonden zou moeten zijn.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Al Qaida lijkt nerveus

“Ze lijken nerveus. Als je de retoriek bekijkt die ze tegen me gebruikt hebben nog voordat ik benoemd was, dan zegt dat mij dat hun ideeen failliet zijn. Ze hebben geen acties ondernomen om te zorgen dat kinderen in de moslimwereld beter onderwijs krijgt of betere zorg dankzij hen. (…) Zij hebben dingen vernietigd. En ik denk dat de moslimwereld in de loop van de tijd herkend heeft dat dat een heilloze weg is, die slechts leidt tot meer doden en meer destructie.”

Barack Obama geeft het eerste interview van zijn presidentschap aan de Arabische zender Al-Arabiya. Het interview bevatte meer opvallende citaten, Obama benadrukt bijvoorbeeld dat hij zelf ook gedeeltelijk moslimwortels heeft:

“Het is mijn taak om de boodschap over te brengen van de Verenigde Staten belang heeft bij het welzijn van de moslimwereld, dat de taal die we gebruiken er een van respect moet zijn. Leden van mijn familie zijn moslim en ik heb in moslimlanden gewoond. (…) De taal die we gebruiken doet er toe. En wat we moeten begrijpen is dat er extremistische organisaties zijn – zij het moslims of welk ander geloof in het verleden – die hun geloof zullen gebruiken om geweld te rechtvaardigen. Wij kunnen niet met brede stroken een geloof afschilderen als de oorzaak van geweld dat uit naam van het geloof wordt gedaan.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aan de slag

Martijn Dekker doet als promovendus onderzoek naar datgene wat mensen in conflictgebieden doen om hun eigen veiligheid te verbeteren. Hij reiste hiertoe af naar de Gazastrook, maar door de oorlog is hij gestrand in Jeruzalem. Vandaag deel drie van zijn belevingen, eerder al te lezen op zijn VU-blog.

Het leven gaat door, ook met een gat in het plafond (Foto: Flickr/Amir Farshad Ebrahimi)

De signalen begonnen vorige week steeds sterker in de goede richting te wijzen, maar toch veroorzaakte de doortastendheid en snelheid waarmee Israël unilateraal een staakt-het-vuren afkondigde een lichte schok. De mededeling van Hamas dat zij zich er niks van aan zouden trekken, zorgde er echter meteen weer voor dat een gevoel van gelatenheid zich meester van me maakte. Maar toen Hamas een dag later alsnog ook een unilaterale wapenstilstand afkondigde, begon ik er zowaar in te geloven dat er echt veranderingen aan zaten te komen.

Het wordt rustiger
Vanmorgen, na een telefoontje met Ali in Gaza, kreeg het positivisme pas eindelijk een beetje de overhand. Hij vertelde me dat het een rustige nacht was geweest, stiller nog dan die daarvoor, en hij had zowaar weer in zijn eigen slaapkamer geslapen. Toen ik hem vroeg of hij al beweging zag komen in de Israëlische linies, zei hij dat ze zelfs al helemaal weg waren. Het leger heeft zich inmiddels teruggetrokken tot de grensgebieden, zo’n 200 a 300 meter van de grens met Israël. Ali verwachtte dat als het rustig zou blijven, het grootste deel van de troepen de komende drie dagen compleet uit Gaza wordt teruggetrokken, in lijn met wat premier Olmert beloofd heeft.

Het stelt de inwoners van Gaza in staat om weer op te krabbelen en de schade op te nemen. Ik stelde me zo voor dat mensen langzaam, nog lichtelijk verdoofd, verbaasd en knipperend met de ogen uit hun huizen tevoorschijn zouden komen, maar Ali vertelde me dat het inmiddels een drukte van jewelste is. Het lijkt alsof iedereen tegelijkertijd in de auto is gestapt om zo veel mogelijk inkopen te doen en cash te halen. Alles wat thuis op was en in winkels of markten verkrijgbaar is, wordt ingeslagen. Daarnaast, schrijft Ali in een later mailtje, zijn de mensen ook naar buiten gegaan om van de “vrijheid” te genieten, zonder zich zorgen te hoeven maken over bommen en kogels.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC’s Koelinere Zaterdag: Risotto alla Milanese

Risotto alla Milanese (Foto: Flickr/silvia_c77)

Jawel, ik zie jullie alweer denken: “Mafkees, het is helemaal geen zaterdag. Het is VRIJDAG.” Ja, dat klopt, maar hier bij GeenCommentaar denken wij vooruit. Als wij dit pas morgen zouden publiceren lopen jullie een mooie culinaire ervaring mis, die wel op zaterdag plaatsvindt. Morgen is het namelijk weer Internationale Dag van de Italiaanse keuken. Vorig jaar besteedden wij hier al aandacht aan, toen de originele Spaghetti alla Carbonara op het menu stond, maar ook dit jaar grijpen tientallen Italiaanse kookpuristen hun kans om een verkracht traditioneel gerecht uit de handen van malafide koks te redden.

Ditmaal zal de Risotto alla Milanese voor de poorten van de culinaire hel worden weggesleept om in de originele vorm weer opgenomen te worden in de zevende hemel van smaakpapillen van gourmands wereldwijd. Ook dit recept heeft in de loop der jaren diverse wijzigingen ondergaan, maar in 2007 heeft Milaan met het keurmerk “Denominazione Comunale” de officiële bereidingswijze vastgelegd.

Het goede nieuws voor jullie is dat dit jaar het aantal Nederlandse deelnemers verviervoudigd is! Vorig jaar was Fabio Cappellano uit Delft de enige deelnemer, maar hij heeft onderhand versterking gekregen in Den Haag, Rotterdam en, jawel, Deventer! Bij deze deelnemers is het morgen mogelijk de originele Risotto te proeven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Change?

Martijn Dekker doet als promovendus onderzoek naar datgene wat mensen in conflictgebieden doen om hun eigen veiligheid te verbeteren. Hij reiste hiertoe af naar de Gazastrook, maar door de recente ontwikkelingen is hij gestrand in Jeruzalem waar hij wacht tot hij Gaza in mag. Vandaag deel twee van zijn belevingen, eerder al te lezen op zijn VU-blog.

Een vernietigde flat tijdens de vorige oorlog in Gaza (Foto: Flickr/excauboi)

Vandaag is het zeventien dagen geleden dat Operatie “Cast Lead” – het Israëlische offensief tegen Hamas in de Gazastrook – is begonnen. Uit het Israëlische kamp klinken voorzichtige stemmen dat de belangrijkste militaire doelen inmiddels zijn bereikt. Aan de andere kant hebben Hamasleiders te kennen gegeven open te staan voor een staakt het vuren. De belangrijkste vraag is nu, zeker voor alle mensen in Gaza, hoelang gaat het geweld nog voortduren?

Toen ik vanmorgen in de krant las dat de afgelopen nacht volgens de Gazanen de ergste sinds het begin van het offensief was, dacht ik, dit klinkt als een laatste slag. Een genadeklap, voor het einde ingeluid wordt. Of die gedachte klopt moet nog blijken, maar het lijkt er op dat er de komende dagen belangrijke ontwikkelingen gaan komen.

Mijn vermoeden wordt onderschreven door Ali, mijn contactpersoon in Gaza. Ook volgens hem was het vannacht verreweg de ergste nacht. De tanklinie is inmiddels opgerukt tot ongeveer 150 meter van zijn huis en gedurende de hele nacht heeft de familie angstig bij elkaar gezeten, terwijl Apache helikopters, F-16’s, tanks, drones (onbemande, op afstand bestuurde vliegtuigjes) en oorlogsschepen de bommen en artilleriegranaten op Gaza neer laten regenen. Letterlijk “Raining Death”, zoals de Egyptische krant Al-Ahram vanmorgen groot kopte. Maar er hangt ook verandering in de lucht. “Ik probeer positief te blijven,” vertelt Ali, “dus ik ga ervan uit dat dit het ergste is geweest en dat het vanaf nu alleen maar minder gaat worden.” Ik hoop dat hij gelijk krijgt.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dichter des Vaderlands

Poëzie van de roos (Foto: Flickr/Eddi 07)

Als ik ’s nachts weer een sonnet produceer
Dan brult het metrum en rijm en ik grijns
Zo vinden mensen die versen het fijnst
Het kleins met traan en een lach maar geen zeer

En als ik soms over vrijer vers peins
tuurt ’s nachts het volk door mijn raam telkens weer
Totdat ik toch een sonnet produceer
Dan brult het metrum en rijm en ik grijns

Ach, dan dat mes in je rug ied’re keer
door de afgunst die zijn handen vuig veinst
Alsof ik van zout in wonden terugdeins
Mij smaakt in de mond ons bloed slechts naar meer
Als ik ’s nachts weer een sonnet produceer

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de dag: Miami-Dade County

“There have been many times I’ve regretted it. When I look at those double-page New York Times spreads of all the individual pictures of people who have been killed [in Iraq], I got to think, ?Maybe there wouldn’t have been a war if I hadn’t gone to Miami-Dade. Maybe there hadn’t have been, in my view, an unjustified war if Bush hadn’t become president.? It’s very disturbing to me.”

Aldus Roger Stone, een republikein die de Brooks Brothers riot aanvoerde tegen de verkiezingscommissie van Miami Dade County tijdens de hertelling van stemmen in Florida in 2000.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat kan er nog meer verboden worden?

Bord 'Verboden Toegang' (Foto: Flickr/illustir)

In 2012 verdwijnt de gloeilamp in de illegaliteit en het vuurwerk wankelt. Wat zou er nog meer verboden kunnen gaan worden? GeenCommentaar checkt een paar kandidaten op wenselijkheid, haalbaarheid en betuttelingsfactor.

BENZINESLURPERS
Wenselijkheid: De CO2-uitstoot moet omlaag en daarvoor zijn drastischere maatregelen nodig dan tot nu toe zijn genomen. Het zou dan bijvoorbeeld kunnen gaan om een verbod auto’s met een motorinhoud groter dan 2 liter, een vermogen dat volstaat voor een flinke gezinsauto. De rest is overbodige, milieuvervuilende luxe.

Betuttelingsfactor: Laag. Er blijft nog een ruim aanbod aan auto’s uit om te kiezen en wie perse wil scheuren, die koopt een elektrische sportauto.

Haalbaarheid: Niet zo hoog. De Franse en vooral Duitse autoindustrie zitten al in zwaar weer en zijn goed voor veel werkgelegenheid en belastinginkomsten. De regeringen van die landen zullen een voorstel tot een verbod dus sterk bestrijden.

COMMERCIËLE TELEVISIE
Wenselijkheid: Elke avond worden vanuit vele zenders wagonladingen hersenloze rotzooi over de Nederlanders uitgestort, die dat voor een flink deel tot zich nemen als ware het manna uit de hemel. Tijd en interesse om nuttige informatie tot zich te nemen is er niet meer, zodat er mensen zijn die de acteurs in hun favoriete soap wel herkennen, maar ministers niet. Al die zenders ondermijnen ook de sociale cohesie. Vroeger keek iedereen naar dezelfde programma’s en dat gaf gespreksstof in de kantine. Tegenwoordig eet iedereen zijn brood achter zijn computer, zijn favoriete weblog lezend.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende