'Vervlakking is een fascistisch verschijnsel dat zelfs leidt tot geweld', schrijft Thomas van Aalten. Daarom moet dat verschijnsel, net als uitingen ervan op televisie, radio, internet, mobiele telefoons en alle andere media, worden verboden. Ik ben zo’n ongelovige hond, een ambitieuze schrijver die het lef heeft een artistieke carrière na te streven. Vijf romans, elke dag een paar online berichten, een paar filmscripts en televisie-items en dat allemaal voor mijn dertigste. Voor een grijpstuiver. Maar de media vinden voor afvalligheid van de verveling de artistieke doodstraf gepast. Afgelopen maanden werd dat weer realiteit: talloze boeken en films werden door recensenten over het hoofd gezien, maar overal konden we lezen over de usual suspects. Al 40.000 exemplaren verkocht! Bekend van TV! Bekend van Internet! Bekend van Bekend Zijn!
Prudence Emma Staite reproduceerde diverse werken met Smarties en chocolade.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sommige links hopen zich op in een mapje met de wens ooit nog op Sargasso te worden geplaatst, in de waan van de dag, of liever nog als onderwerp voor een artikel zelf. Maar na enige tijd komt dringt het besef door dat dat niet gaat gebeuren. Alleen een linkdump biedt dan nog soelaas. Bij deze dus wat verloren links uit de categorie raar & apart.
Geen cropcircle BS, maar een cool kunstproject waar weer en wind grip op hebben, momenteel het meest trendy continent: verlaten poolhutten op Antarctica. Bier drinken alsnog gezonde hobby. Gewoon een foto uit een ander tijdperk: Sexy broek. Cult: Vader in Japan. Duistere photoshopkunsten van Ricardo Salamanca. Ook apart: de zelfportretten van Pierre Beteille. Kunst in de goot. Zo kan een parkeergarage er dus ook uitzien. En over boeken gesproken: Book autopsies
En tot slot eentje uit de categorie beelden die je niet snel van je netvlies krijgt. En hij heet dus Joshua.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
