‘Ultralichte besnijdenis’ mag ook niet?

Het lijkt erop dat hulpverleners aan het doorslaan zijn met hun houding ten opzichte van vrouwenbesnijdenis. Natuurlijk moet de 'traditionele' vrouwenbesnijdenis bestreden worden. Het is immers een verminking van het lichaam, en daarom is het ook niet meer dan terecht dat vrouwenbesnijdenis verboden is. Maar tegelijkertijd kan er geconstateerd worden dat ondanks dit verbod dit soort besnijdenissen nog steeds plaatsvinden. De arts Jannes Mulder stelt daarom voor een 'besnijdenis light' wél toe te staan. Feitelijk gezien is het niet meer dan een prikje in de clitoris waarna er een druppeltje bloed vrijkomt dat symbool staat voor de maagdelijkheid en kuisheid. Het kind houdt er niets aan over en zo wordt erger voorkomen, bijvoorbeeld het volledig wegsnijden van de clitoris en de schaamlippen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.