Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
KSTn | Moslimbroederschap in Nederland
Veel aandacht weer de laatste tijd voor de Moslimbroederschap. Vooral door de ontwikkelingen in Egypte staan ze weer volop in de belangstelling.
Een jaar geleden vroeg de kamer aan toenmalig minister Hirsch Ballin om een onderzoek van de AIVD naar die Moslimbroederschap. Dit naar aanleiding van een islamitisch congres dat voor nogal wat beroering zorgde.
Conclusie onderzoek:
“Derhalve is de conclusie van het tot nu toe verrichte onderzoek dat de Moslimbroederschap in Nederland thans geen feitelijke dreiging vormt voor de democratische rechtsorde of nationale veiligheid.”
Mooi, kunnen we weer rustig gaan slapen.
Ho ho, niet zo snel. Er staat wel iets in over de mogelijke toekomst:
“Ten slotte heeft de AIVD vastgesteld dat Nederlandse Moslimbroeders over een breed internationaal contactennetwerk en ruime financiële middelen beschikken, hetgeen de mogelijkheden zou kunnen vergroten om de (eventueel verhulde) doelstellingen in Nederland te verwezenlijken.”
En de crux van de zin zit in het woordje “verhulde”. De bijeenkomsten van de Moslimbroederschap gebeuren namelijk heimelijk. Weinig is bekend over wat daar nu werkelijk gezegd wordt. En ook al denkt de AIVD dat er slechts enkele tientalle mensen bij die broederschap betrokken zijn, toch missen ze wat informatie voor de juiste inschatting.
Maar nu wordt het interessant. Dit onderzoek is grotendeels op basis van informatie van afgelopen jaren. En een van de redenen die de AIVD zelf aanvoert voor “heimelijk” zijn van de bijeenkomsten is dat de deelnemers vrezen voor zichzelf en familie, met name in de landen waar de Moslimbroederschap stevig wordt bestreden.
Echter, de situatie in het Midden-Oosten wijzigt snel. Daar waar de Moslimbroeders in Egypte tot een paar maanden geleden nog als “staatsvijanden” werden gezien, zijn ze straks mogelijk een gevestigde grote politieke stroming.
En dat roept de vraag op, hoe lang moeten deelnemers in Nederland aan bijeenkomsten van de Moslimbroederschap nog “heimelijk” zijn. Als ze heimelijk blijven opereren, is dat geen goed teken.
En ik ga weer over tot de orde van de dag.
Mocht u uw ei kwijt willen bij de politiek naar aanleiding van bovenstaand stuk, gebruik dan de site van Mail de politiek.
KSTn = Selectie uit recente KamerSTukken.
Ach ja, de grenzen van 1967
En ineens hebben we dus nu een ‘kwestie’ over de grenzen van 1967. Obama hield een speech over het Midden-Oosten, donderdagavond. Daarin plaatste hij zich vijf maanden na dato op een – om het beleefd te zeggen – weinig overtuigende manier – alsnog achter de diverse opstanden in de Arabische wereld.(Kijk hier voor een verslag op mijn andere, Engelstalige blog).
In dezelfde toespraak maakte hij ook opmerkingen over het Israelisch-Palestijnse conflict. Daarbij vielen een paar dingen op. Om te beginnen dat hij, toen hij het had over de rest van de Arabische wereld, wel sprak over allerlei waarden en vrijheden waar de VS achter zouden staan, maar dat geheel achterwege liet toen hij het had over de Palestijnen. In verband met Israel-Palestina had hij het uitsluitend over de verbondenheid met Israel en het feit dat Amerika volop stond achter Israels veiligheidseisen.
Verder viel op dat hij 1) niet kwam met nieuwe plannen voor hervatting van enig overleg, 2) hij zich uitsprak tegen een erkenning door de Verenigde Naties van een Palestijnse staat, waar de Palestijnse Autoriteit op aanstuurt, 3) hij aangaf dat van Israel niet verwacht kan worden dat het vredesbesprekingen aangaat als de Palestijnse kant zojuist een akkoord heeft gesloten met een organisatie (Hamas) die weigert Israels bestaansrecht te erkennen, 4) hij zei dat een eventuele Palestijnse staat gedemilitariseerd moet zijn
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Can the Arab Spring bring peace in the Middle East?
By Clara Marina O’Donnell, research fellow at the Centre for European Reform.
Many western diplomats and observers argue that the popular uprisings in North Africa and the Middle East reinforce the need for Israelis and Palestinians to return to peace talks. In May, US President Barack Obama and Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu are expected to lay out their views about how the process should be re-started. However, calls for an immediate resumption of negotiations are unrealistic. The political turmoil across the Arab world is making conditions on the ground – already dire – even less conducive to a lasting settlement. Instead, Europeans and Americans should exploit the hiatus created by current regional instability to encourage Palestinians to end their divisions and hold long-overdue elections before October. The EU and the US should also prod Israel to offer the prospect of serious peace talks to whoever wins those elections.
Western diplomats calling for progress in the peace process in response to the upheaval in the Arab world make two arguments. First they point out that Israel could end up with neighbours which are even more hostile to it. There is significant uncertainty about the makeup of the next leadership in Egypt – a key ally of Israel in recent decades. In addition, it cannot be ruled out that regimes in neighbouring countries, such as Syria and Jordan, will fall. In each of these countries, there are groups that are more hostile to Israel than the regimes which have governed in recent years. To limit the scope for conflict, some diplomats argue, Israel should solve its dispute with the Palestinians as soon as possible.
Jemen als voorbeeld voor de regio
“Jemen is met zijn vrije en eerlijke verkiezingen en economische aanpassing een voorbeeld voor de regio” oreerde Eveline Herfkens minister van Ontwikkelingssamenwerking in 1998. Herfkens die naar eigen zeggen verliefd was op Jemen zorgde ervoor dat Nederland een van de weinige landen was die haar ontwikkelingshulp continueerde na de openlijke steun van Jemen aan Saddam Hussein. De Nederlandse ambassade en het ministerie staken steevast de loftrompet over het regime en woven kritische kanttekeningen over ‘oneerlijke verkiezingen’ weg. Dit kwam hen op de kritiek van Herman Wijffels te staan en ook in Washington en Londen fronsten men de wenkbrauwen.
Dertien jaar later lijkt het inmiddels niet meer zo goed te gaan met de democratisering in Jemen. Al twee maanden lang protesteren tienduizenden mensen voor hervormingen. President Saleh heeft toegezegd in 2013 op te stappen maar dat is niet genoeg zo vinden de demonstranten. De laatste dagen vielen er tientallen doden bij het neerslaan van demonstraties in de hoofdstad Sanaa. Parlementariërs legden hun functie neer uit protest, de VN ambassadeur nam ontslag en vandaag sloten meerdere hoge militairen zich hier bij aan. Het eindspel is ingezet en een regime change lijkt nabij. Gelukkig dat staatssecrataris Ben Knapen zojuist heeft besloten om Jemen, na het schrappen van 18 andere landen, aan te houden als partnerland voor OS-geld dan kan er -met de kennis van nu- gelijk geinvesteerd worden in een ontluikende democratie in de regio!
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.