Even slikken voor de boys bij GeenStijl. Stonden ze zomaar op de voorpagina van de Volkskrant. Kon die krant voorheen nog als pijprokende linkse erniettoedoende snertkrant worden afgedaan, nu is het OORLOG! En inmiddels draaien de jongens alweer een tijdje mainstream mee, dus wat is je tegenzet als mediagigant? Juist! Een stevige brief-op-poten (pdf - nee da's lekker vlot) naar de Raad voor de Journalistiek. En net als dat je een goed verhaal niet kapot moet checken, moet een goede brief ook niet teveel kloppende feiten bevatten. In dat licht is dit citaat dan ook helemaal goed: "Welnu, uit de cijfers van de STIR blijkt dat 52 procent van onze lezers tussen de 18 en 34 jaar is, 36 procent tussen de 35 en 49 jaar en de 12 procent ouder dan 50 jaar. Toch knap hoe verslaggeefster Sheila Sitalsing desondanks het verband weet te leggen tussen minderjarige 'grappenmakers' en GeenStijl." U hoort het hier het tweetst dames en heren: 52+36+12 = 100%, dus NIEMAND onder achttien leest GeenStijl. Overigens wijzen de onderzoeken van het -altijd hondsbetrouwbare- STIR uit dat Sargasso wordt gelezen door jonge vaders met een drankprobleem (32%), wereldreizigers van boven de vijftig (28%), vrouwen die van voetbal houden (15%) en alleenstaande mannen en vrouwen met veel te grote borsten (25%). Valt u hier niet onder, DAN LEEST U DIT DUS NIET WANT U BESTAAT NIET! capice?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op Sargasso is regelmatig plaats voor gastbijdragen. Dit maal een stuk van Emiel Elgersma. Hij blogt momenteel zelf op Elgersma.info.
Het is weer komkommertijd.
Plots duiken er berichten op in de kranten over wasberen. Eerst in de regionale media, daarna een kolommetje in landelijke pers, gisteren aandacht op radio 1 en vandaag een groot artikel en foto in de Volkskrant. De wasbeer heeft alles in zich om de nieuwe poema op de Veluwe te worden.
Het begint allemaal op 9 juni in Drenthe. Ene Jan Dielissen uit Veeningen vangt met een ingenieuze val waar Myke Hawke, de surival goeroe van Discovery trots op zou zijn, de wasbeer. Met een vogelkooi, belletjes, een eendennest, bamboestok, hardgekookt ei en wat vlees heeft hij het dier te pakken. Trots vertelt hij aan RTV Drenthe hoe hij het exotische roofdier, dat al dagen over zijn erf sloop en allerlei nestkasten plunderde, te pakken kreeg.
De volgende dag komt een goed christelijke journalist op de redactie van het Reformatorisch Dagblad met een sterk verhaal. "Weet je wat er bij ons in de buurt is gebeurd? Er is een wasbeer gevangen!" "Niet?" reageren zijn collega’s. "Echt waar, kijk hier maar." De nieuwschef vindt het wel een mooi verhaal en geeft de redacteur opdracht om een mooi kolommetje vol te schrijven.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Afgelopen woensdag ruilde Israël de lichamen van 199 Palestijnen en Hezbollah-strijders en vijf Libanese gevangenen (waaronder de beruchte Samir Kuntar) voor de lichamen van twee van haar soldaten. Deze soldaten verdwenen en markeerden het begin van de oorlog in Libanon in 2006.
Welke indruk liet de Nederlandse verslaggeving bij u achter deze week?
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
