Nationaal Historisch Museum in de bocht

Op zich hoef je van museumdirecteuren natuurlijk geen gevoel voor politiek te verwachten, maar de manier waarop de Victor & Rolf van het Nationaal Historisch Museum (NHM) in wording, Erik Schilp en Valentijn Byvanck, hun eigen glazen aan het ingooien zijn, neemt zo onderhand spectaculaire vormen aan. In een groot interview in de Volkskrant vanochtend (helaas niet online te vinden) leggen ze nog eens uit hoe dom hun broodheren zijn. Even ter recapitulatie: het NHM is het geesteskind van Jan Marijnissen en Maxime Verhagen. De jeugd moet in het museum de chronologie van de geschiedenis van Nederland voorgeschoteld krijgen, aan de hand van de Geschiedeniscanon. De hele politiek was er blij mee, er werd geld uitgetrokken, een locatie vastgesteld en een directie aangetrokken om het plan uit te voeren.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Signaal

, door

“Ik reken erop dat ons signaal is overgekomen. We moeten hem geen platform geven om te doen alsof Wit-Rusland dezelfde staat van dienst heeft als andere landen op het gebied van mensenrechten en democratie.”

Maxime Verhagen geeft aan dat president Loekasjenko niet welkom is tijdens een bijeenkomst in Praag, waar men praat over mensenrechten en democratie in Europa. Wit-Rusland is de laatste niet-democratische staat in Europa.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

QvdD: niet naar antiracisme-conferentie

, door

“Een aantal landen dat zelf nog heel wat te doen heeft op het gebied van mensenrechten, misbruikt de top om religie boven de rechten van de mens te stellen en de vrijheid van meningsuiting onnodig in te perken, discriminatie op grond van seksuele geaardheid te negeren, en impliciet Israël als enige land in de beklaagdenbank te zetten.”

Nederland gaat niet naar de antiracisme-conferentie van de Verenigde Naties het Zwitserse Genève, aldus Maxime Verhagen.

De grootste reden lijkt te zijn dat Israël in de verklaring een veeg uit de pan krijgt. Maar ook het voornemen van de conferentie om religiekritiek gelijk te stellen aan een schending van de mensenrechten kan – terecht – niet op applaus rekenen van het Westen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige