Geschiedvervalsing

Vorige week woensdag was het precies vijftig jaar geleden dat Martin Luther King als onderdeel van de March on Washington for Jobs and Freedom zijn beroemde 'I Have a Dream'- toespraak hield. Rechtse auteurs en columnisten in de VS waren er als de kippen bij om de erfenis van King als de hunne te claimen. Het feit dat 'communist' en peacenik King tijdens zijn leven vooral met zelfbenoemde conservatieven te maken had via opgehitste politiehonden en billy clubs wordt daarbij gemakshalve vergeten – of simpelweg genegeerd. De geschiedenis is er immers niet om van te leren (of zelfs maar om zo accuraat mogelijk weer te geven), maar om alsnog het morele gelijk aan je zijde te krijgen. En dus staat het conservatieven vrij om achteraf te bepalen welke van Kings standpunten tot zijn 'ware' erfenis behoren, aldus een commentaar in het gezaghebbende conservatieve tijdschrift National Review:

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

By the time I get to Arizona

Eergisteren (17 januari) was het Martin Luther King jr. day in de VS. MLK-day is een officiële nationale feestdag ergens halverwege de jaren tachtig ingevoerd door Ronald Reagan. Niet alle staten waren destijds echter blij met de viering van deze dag en met name in Arizona leidde dat tot een ophef die in het kader van de recente gebeurtenis wellicht interessant is. Gewelddadige retoriek is van alle tijden.

In 1986 werd de Republikein Evan Mechan gouverneur van Arizona. Hij was een fervent tegenstander van MLK-dag en had zelfs campagne gevoerd met het plan om de vrije dag  – die een jaar eerder door zijn Democratische voorganger was ingevoerd – terug te draaien. “You folks don’t need another holiday. What you folks need are jobs” was zijn stoïcijnse antwoord op de woede van mensenrechtenorganisaties. Hij was waarschijnlijk minder goed voorbereid op de reactie van Chuck D.

By the time I get to Arizona is een protestnummer zoals we dat van Public Enemy  gewend zijn. Een keiharde aanklacht tegen politiek racisme, opgekropte woede gerapt over een goed gesampelde beat. De begeleidende clip doet er nog een stapje bovenop. Gewapend met een wapenarsenaal waar Sarah Palin ongetwijfeld haar vingers bij af zou likken trekken Chuck D en zijn militie daarin op naar Arizona. Om de dag van vrede, mensenrechten en broederliefde ook in Arizona veilig te stellen richten ze een bloedbad aan waarbij de gouverneur en nog een paar politici om het leven komen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige