Iets minder digitale doorzoekingen op Schiphol

De Marechaussee onderzocht op Schiphol in 2009 toen procent minder digitale gegevensdragers dan het jaar ervoor. De dienst zoekt naar bijvoorbeeld afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen. In 2009 werden er dagelijks gemiddeld twee mobiele telefoons en simkaarten onderzocht. Er werden verder 86 harde schrijven onderzocht, evenals 118 minder voor de hand liggende gegevensdragers als navigatiesystemen en spelcomputers. In totaal zijn er 902 gegevensdragers onderzocht in 2009, tegen 1.073 in 2008. De afname laat zich mede verklaren door een kleiner aantal mobiele telefoons dat is onderzocht: in 2008 waren dat er nog 902, een jaar later nog “maar” 666.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hof verbiedt etnisch profileren Marechaussee

Vandaag verbood het gerechtshof in Den Haag ondubbelzinnig het gebruik van etniciteit bij grenscontroles. Het maakte korte metten met het argument van de Marechaussee dat in principe niet op huidskleur of ras wordt geselecteerd, maar dat ze wel relevant kunnen zijn, want “als alleen de huidskleur anders zou zijn geweest, zou geen selectie hebben plaatsgevonden.”

De uitspraak is niet alleen relevant voor grenscontroles, maar voor alle overheidsdiensten.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote – Machtsmisbruik Marechaussee

Hij is vervolgens geïntimideerd tijdens zijn transport naar het detentiecentrum en heeft maar liefst tot het einde van de volgende dag vastgezeten. De man kreeg geen eten en drinken. Ook mocht hij zijn werkgever niet bellen om te vertellen dat hij niet kon werken.

Aldus de nationale ombudsman, Brenninkmeijer, over het machtsmisbruik van de Koninklijke Marechaussee. Dit jaar zijn al 22 soortgelijke incidenten gemeld bij de nationale ombudsman.

Een van de belangrijke verworvenheden van de vrije westerse samenlevingen is het feit dat zij die het geweldsmonopolie hebben dat niet langer ongecontroleerd en naar willekeur inzetten tegen andere landen of de eigen burgers.
Deze verworvenheid lijkt het onderspit te delven. Is dit weer een geval van het opofferen van vrijheden om de vrijheid te bewaken?
Ik kan me hier behoorlijk kwaad over maken. Dit is Nederland onwaardig. En nergens lees ik dat er stevige disciplinaire maatregelen zijn genomen. Alleen een cursus hoffelijkheid komt voorbij.
Maar waar ik me nog meer kwaad over maak, is het gebrek aan opwinding over dit bericht. Geen kamervragen, geen minister die publiekelijk een verklaring aflegt, geen praatprogramma waar slachtoffers en daders tegenover elkaar zitten, niets van dat alles.
Kennelijk vinden we het prima dat ook deze Amerikaanse toestanden langzaam onderdeel gaan uitmaken van ons cultuurgoed.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Trek een grens

Amnesty International, Controle Alt Delete, RADAR, PILP-NJCM en twee individuele burgers hebben de Koninklijke Marechaussee gedagvaard om een einde te maken aan discriminerende grenscontroles. Ze vragen de rechter om een grens te trekken en etnisch profileren te verbieden:

Bij grenscontroles selecteren marechaussees mensen mede op grond van hun uiterlijk voorkomen, huidskleur, of afkomst (etniciteit). Bovendien werkt de Koninklijke Marechaussee met risicoprofielen waarin etniciteit voorkomt. Bijvoorbeeld: mannen die snel lopen, goed gekleed zijn en die er ‘niet Nederlands’ uit zouden zien. Dat is een vorm van discriminatie die in strijd is met de mensenrechten en het Nederlands recht en is dus verboden.

Etnisch profileren heeft negatieve gevolgen. Het is schadelijk voor de mensen die het treft, draagt bij aan stigmatisering van etnische minderheden, tast het vertrouwen in de overheid aan en blijkt niet effectief bij de bestrijding van criminaliteit.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.