Rechtsstaatsopbouw in Mali is een voorwaarde voor duurzame stabiliteit en vrede, zeggen experts Servaas Feiertag en Jan de Vries. De Nederlandse missie naar Mali wordt vandaag besproken in de Tweede Kamer. Hoewel de nadruk voor de missie ligt op militaire interventie (via het inzamelen van inlichtingen) wordt in de zogenaamde art. 100 brief (pdf), die besproken wordt in de Kamer, ook nadruk gelegd op veiligheid en rechtsorde met referentie aan rechtsstaatsopbouw. Rechtsstaat- en vredesopbouw worden genoemd als specifieke doelstellingen van de missie, maar ook als lange termijn doelstellingen voor de Nederlandse inzet in Mali, die zal worden voortgezet na de militaire bijdrage. De doelstellingen op het gebied van rechtsstaatsopbouw zijn nog niet concreet. Alvorens deze te concretiseren zouden de verschillende Nederlandse en internationale actoren die actief zullen zijn op dit terrein er goed aan doen de volgende punten als uitgangspunten te nemen voor de verdere definitie en formulering van een strategie.
Lekker stukje muziek? Lekker stukje muziek!
De Malinese zangers/gitariste Fatoumata Diawara en de Cubaanse pianist Roberto Fonseca komen in mei naar Nederland.
De Malinese Lekker stukje muziek?
26 mei Musis Arnhem, Arnhem
27 mei De Oosterpoort, Groningen
28 mei Paradiso, Amsterdam
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
ANALYSE - De Ministeries van Buitenlandse Zaken en Defensie werken hard aan de artikel 100-brief, waarmee de regering de Tweede Kamer informeert over de uitzending van Nederlandse militairen naar Mali. Jan Gruiters, algemeen directeur van IKV Pax Christi, geeft tien tips voor de brief.
Het componeren van deze Kamerbrief is geen eenvoudige opgave. Meerdere belangen dienen te worden behartigd en veel risico’s moeten afgedekt worden. Dat vergt politiek handwerk en redactioneel schaven en schuren.
In een ideale wereld zouden bij het opstellen van deze brief over de toekomstige uitzending van militairen naar Mali de in het verleden geleerde lessen een belangrijke rol spelen. In de politieke praktijk is dat echter niet vanzelfsprekend. Het blijkt steeds opnieuw moeilijk om tussen de klippen van de taaie werkelijkheid en de politieke wenselijkheid te laveren. Bij het zoeken naar een zo breed mogelijk politiek draagvlak is de verleiding groot risico’s te verbloemen (geen vecht- maar een opbouwmissie), de werkelijkheid te romantiseren (geen zaken doen met opstandelingen) of de complexiteit te reduceren (binnen twee jaar klinkende resultaten beloven).
De evaluatie van de ISAF-missie in Uruzgan bevat belangrijke lessen. De schrijvers en ondertekenaars van de artikel 100-brief zouden er goed aan doen na te gaan of aan de volgende tien lessen gehoor is gegeven:
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Amadou Bagayoko & Mariam Doumbia komen uit Mali waar ze elkaar hebben ontmoet op het blindeninstituut: ze zijn blind. En ze maken allebei muziek. Ik heb ze nooit zien optreden maar dat schijnt er wel liefdevol en hecht uit te zien omdat ze steeds fysiek contact met elkaar houden op het podium. Op onder andere Lowlands had hun optreden, met swingende band, veel succes. Djagneba bevalt me niet alleen door de zang maar vooral door dat melancholieke toetertje. Is het een saxofoon?
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Amadou et Mariam is een blind koppel uit Mali, dat hierboven een prachtig staaltje desert blues weggeeft. In november staan ze in Tivoli/Vredenburg.
Habib Koité is een superster in Mali. Zijn stijl houdt het midden tussen de zware klanken van de Malinese blues en Senegalese muziek, die iets opgewekter van toon is.
Fatoumata Diawara is een singer/songwriter uit Mali, die haar carrière begon als actrice. Ze speelde onder andere in de voor een Oscar genomineerde film Timbuktu. Deze zomer is ze op tournee door Europa, maar dichterbij dan Brussel komt ze niet.
“Uit islamitische landen komt weinig esthetisch vandaan” meent Zomergast Peter Buwalda.
Ik was eens in Egypte op vakantie, nog vóór de tijd van de iPod. Drie weken lang was ik verstoken van mijn eigen platen. De islamitische muziek laat je een beetje over je heen komen. Ik zat in een soort pizzeria in Caïro, en ineens, echt helemaal vanuit het niets, werd daar Hound Dog gedraaid. De tranen stonden me in de ogen.
Boubacar Traoré en Ali Farka Touré roken eerst rustig hun saffie en spelen dan een potje Malinese blues.
Aman Iman van Tinariwen is een van de mooiste desert blues albums van de afgelopen tien jaar. Cler Achel is het hoogtepunt van dat album, liefst knetterhard te genieten. Bovenstaande opname is niet de beste, maar wel weer leuk omdat de Red Hot Chili Peppers meedoen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.