Meeliften op Wilders voor een raadszetel

Het zal een behoorlijke schok geweest zijn, het bericht dat Geert Wilders in bijna geen enkele gemeente meedoet aan de raadsverkiezingen drie maart. Niet alleen voor zijn vele kiezers, maar ook vooral voor de vele plaatselijke Wildersen die hoopten onder het peroxidevaandel van de grote leider hun eigen plaatselijke politieke carriere te lanceren. Maar het hoeft zo absoluut niet te eindigen. Want zoals de verkiezingen in Venlo en Zuidplas hebben laten zien, en Maurice de Hond nog eens bevestigd: de kiezers van Wilders blijven niet thuis als ze niet op de PVV kunnen stemmen. Ze zoeken een andere rechtse partij: TON, de VVD of lokale Wilders-lookalikes. En daar zit natuurlijk de grote kans. Neem nu dit clubje dat in Delft aan de verkiezingen mee wil doen. Daar is onder andere de PVV Delft bij betrokken. Alleen, de oprichter van de PVV Delft was vergeten daarbij de echte landelijke PVV te betrekken, en moest onder dreiging van gerechtelijke stappen de naam opgeven. Maar goed, als de naam PVV er ergens mee verbonden lijkt, zullen de kiezers wel opdagen, is kennelijk de gedachte. Als extra lokkertje noemt de partij ook nog de naam van Hilbrand Nawijn als wethouderkandidaat, maar die banden konden heel goed wel eens op net zoveel fantasie berusten als die met de PVV.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.