Kunst op Zondag | Splendor

Muziek in tijden van avondklokken. Eerst werden de podia gesloten, maar geen nood, met livestreams en filmpjes bleven musici aan het werk. Het publiek kon blijven genieten. Toen kwam de avondklok. Dat beperkte de tijd die musici beschikbaar hadden om naar opnamelocaties te reizen en voor de avondklok weer thuis te zijn. Maar creatievelingen zijn niet voor één avondklok te vangen. Een lumineus, schitterend, prachtig idee van Splendor is niet stil te krijgen. Het idee: twee musici die niet eerder een programma samen maakten en waarvan de instrument-of genre combinatie niet voor de hand ligt zoeken elkaars muzikale raakvlakken en vormen samen een Duo voor één Dag. Overdag repeteren ze, ’s avonds treden ze op. Tot de lockdown werden de optredens elke vrijdag om 20.45 uur uitgevoerd en waren ze, tegen betaling, via een livestream bij te wonen. Tijdens de lockdown moest het publiek wegblijven, maar gingen de concerten door. En de livestreams zijn tot het einde van deze lockdown gratis toegankelijk, dus voor leden en niet-leden. Nog steeds om 20,.45 uur? Dat kan natuurlijk niet. De concerten zijn vervoegd naar 18 uur. Laten we eens kijken en luisteren naar één van die pareltjes van Splendor. Pianist Gerard Bouwhuis en violiste Heleen Hulst als begeleiders van de ‘stille film’ Everything I can see from here, een animatieflm gemaakt door en Sam Taylor en Bjorn-Erik Aschim van The Line Animation. https://youtu.be/uP4OCX0Wzto Meer over het animatiefilmpje: kijk naar ‘the making off…’. Splendor heet een ‘muzikaal laboratorium’, een ‘culturele vrijplaats’ te zijn,  waar “podiumkunstenaars onafhankelijk van overheid en politieke instanties kunnen maken waarvan zij vinden dat mensen dat moeten kunnen zien, voelen en horen.” Bassist Wilmar de Visser bedacht het concept en samen met nog eens 49 andere musici kreeg Splendor vorm en werd geopend in 2013 in een voormalig badhuis in Amsterdam. Behalve door de investeringen van de 50 musici kan Splendor bestaan dankzij de steun van zo’n duizend leden en 120 obligatiehouders. Een schitterend initiatief dat met recht Splendor heet. Eerstvolgende ´Duo voor een Dag´ vrijdagavond livestream bij Splendor: 26 februari 18 uur met Aisling Casey (hobo) en Santiago Cimadevilla (bandoneon). De vrijdagavonden terugkijken kan op Splendors Youtube vrijdagavonden playlist. We kijken tot slot naar de laatste vrijdagavond (19 februari). Weer met pianist Gerard Bouwhuis, deze keer met basklarinettist Maarten Ornstein. Zij namen de coronaregels erg nauw door beiden ‘in isolatie te spelen’.  Ze namen plaats in twee aparte ruimten en konden elkaar niet zien én niet horen (!). Op 0:30 seconden wordt het duo geïntroduceerd en op 1 min. 40” begint het concert. Met eerst  ‘Formen in der Luft’, een compositie van Arthur Lourié (1892-1966) opgedragen aan Pablo Picasso. Op ongeveer 9 min. 40’’ begeleiden beiden de ‘Train dance’, een scène uit de Soviet-film "The Seven Brides of Corporal Zbruev” (1970). Gevolgd op 11 min. 30”door een solo- improvisatie van Maarten Ornstein. Op 17 min. 40” een improvisatie van beide musici. Op 22 min. 50” introduceert Bouwhuis een aardige verassing. Een door Gilius van Bergeijk in 1968 voor twee piano’s bewerkte versie van Chopins Nocturne in Cis klein. De pianisten zaten in aparte ruimtes en konden alleen het aftellen horen. Daarna speelde de ene pianist de partij voor de linkerhand, de ander die voor de rechterhand. Bouwhuis en Ornstein speelden nu hun versie, met Bouwhuis op melodica en Ornstein op basklarinet. Start op 23 min. 59”. In de rest van het concert komt onder andere de ‘Train Dance’ nog een keer langs. Al met al laten de heren zien dat, ook al zijn ze zo’n 50 minuten van elkaar afgezonderd, ze toch heel goed samen kunnen werken. Kijk en geniet. https://youtu.be/zcFKsK3ZKZ8

Door: Foto: © Splendor Amsterdam. Eigen foto (fotograaf Foppe Schut)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Livestream tegen racisme en discriminatie

Vandaag wordt ook in Nederland de internationale dag tegen racisme en discriminatie gevieren. De geplande landelijke demonstratie is natuurlijk afgelast. Daarvoor in de plaats is er nu een in door bijeenkomt georganiseerd, die in een livestream zal worden uitgezonden.

Van 14.00 tot 15.30 uur kunt u dus virtueel bij deze bijeenkomst zijn. Op het programma staat onder andere de toespraak van Max van den Berg (93), mede-oprichter van het Auschwitz-comité en lid van het Comité 21 maart.

Hij had, bij de Amsterdamse Dokwerker, het publiek zullen toespreken, maar dat gaat ten gevolge van de corona-maatregelen dus niet door. Zijn toespraak is nu bij hem thuis opgenomen en wordt tijdens de livestream uitgezonden.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.