Hoe Annabel giftig uitviel tegen een Kristallnachtherdenking

De berichtgeving over de Kristallnachtherdenking van dit jaar door Annabel Nanninga c.s. staat bol van de onwaarheden. Een karweitje dat een tijdje is blijven liggen omdat ik andere dingen te doen had - een vervelend corvée ook, maar wel één dat nog moest worden gedaan - is reageren op de berichtgeving op rechtse internetsites over de Kristallnachtherdenking van 9 november. Die was dit jaar nogal verbazend. Het was ook eigenlijk helemaal geen berichtgeving. Dat woord slik ik in, het was eigenlijk meer een vorm van 'framing' of gewoonweg smaad. Ik weet niet of u dat verschijnsel kent dat mensen iets beschrijven wat u zelf hebt bijgewoond en dat u het dan niet herkent. Als journalist ben ik er een paar keer getuige van geweest, en ik vermoed dat andere journalisten het ook wel eens hebben meegemaakt. Je bent ergens geweest, hebt erover geschreven, en vervolgens lees je in een concurrerende krant een verslag van een collega die er ook bij moet zijn geweest, maar het geeft je de sensatie alsof je eigenlijk een heel andere gebeurtenis hebt meegemaakt dan die meneer van die andere krant. Zo'n ervaring had ik dit jaar ook na de Kristallnachtherdenking waarvan ik zelf een van de organisatoren was geweest. Ik was er, kondigde de sprekers aan en het verliep allemaal zoals het hoort: waardig en volgens velen ook indrukwekkend. (Wie nieuwsgierig is raad ik aan naar deze site te gaan, daar staan de speeches en is het ook allemaal te zien op video).

Een ‘lawine aan kinderen’ vernoemd naar Mohammed

Dat staat ons te wachten, beste mensen:

[PVV-Kamerlid Machiel de] Graaf constateerde ook dat scholen een ‘lawine aan kinderen’ tegemoetzien die zijn vernoemd naar Mohammed. ‘We gaan het meemaken dat de meerderheid van alle kinderen op school islamitisch is. En dat is voorwaar geen prettig vooruitzicht. De Nederlandse eigenheid, de identiteit en de cultuur worden via immigratie en via de baarmoeder om zeep geholpen.

En mede daarom wil de PVV alle moskeeën in Nederland sluiten.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.