Verbloemde vulva

De allereerste vagina staat op de cover van de Playboy! Word je daar niet nieuwsgierig van? Want hoe is die vagina dan in beeld gebracht? En waarom nu ineens wel een vagina en eerder blijkbaar niet? Ik heb geen weet van Playboy-covers, dus waarom er eerder geen vagina's op stonden, is me niet helemaal duidelijk. Al lijkt het me best een prestatie om een goede foto van een vagina te maken, omdat de vagina inwendig is. Zie daar maar een mooie cover van te maken. Of zullen ze toch gewoon een vulva bedoelen, zoals meestal? Jawel hoor, het is inderdaad een vulva die pronkt op de cover van de Duitse Playboy, zie ik in het artikel van RTL Nieuws. Een stukje biologieles: de vagina is de opening die eindigt in de baarmoedermond, dat stuk wat bekend is omdat er penissen in passen, je weet wel. De vulva daarentegen is het hele gebied van het geslachtsdeel, dus inclusief de schaamlippen, de hoed, de clitoris en de vagina. Deze vulva is van Marisa Papen, een Vlaams model dat graag het taboe rondom vulva's doorbreekt. Voor de cover is die van haar kundig gedecoreerd maar vooral gecensureerd met 'digitale' bloemen. Ze wilde eigenlijk helemaal naakt, maar dat mocht niet volgens de advocaten van het tijdschrift, schrijft RTL Nieuws. Deze elegante oplossing werd wel geaccepteerd. Terug naar de biologie. Volgens RTL Nieuws bedekken de bloemen de grote en kleine schaamlippen én de clitoris, en kan je een beetje de vagina in kijken. Ik wilde nu gaan uitleggen dat RTL Nieuws ernaast zit en de clitoris helemaal niet op de foto staat en je niet de vagina in kan kijken. Een kleine rondvraag leert echter dat de meningen hierover verdeeld zijn. Het zijn natuurlijk geen meningen, het is anatomie, maar interessant is het wel dat er geen universeel gedeeld begrip lijkt te zijn van hoe een vulva er uitziet. Dat kan komen door de grote variatie in vulvavormen. Wij zijn daar niet zo bekend mee, want biologieboeken tonen vrij abstracte en klinische afbeeldingen van hoe het er uit zou zien. In werkelijkheid kunnen vulvas er heel anders uitzien. Voorbeelden daarvan zijn te vinden in bijvoorbeeld boeken en documentaires. De vormen zijn wel enigszins te categoriseren. In ieder geval zijn vulva's net kunst, je kan er van alles in zien. Toch nog even mijn theorie: ik denk dat je onderaan de foto net twee stukjes van de hoed ziet, het flapje dat rondom en over het bekende puntje van de clitoris zit. Dat puntje zit dan buiten de foto. De rest van de clitoris is sowieso niet zichtbaar. En ik zou zeggen dat je niet in de vagina kan kijken, maar dat je via die intrigerende opening slechts tussen de schaamlippen door kijkt. Wat ik me wel bedacht is dat ik niet eerder een afbeelding van een vulva heb gezien met de clitoris aan de onderkant weergegeven. Als dat inderdaad het patroon is, kan ook dat nog verklaren dat mensen aannemen dat op de coverfoto de clitoris boven zit en die opening dus de vagina moet zijn. Het was overigens niet mijn bedoeling om de vulva van Marisa Papen uitgebreid te analyseren, maar je wil toch weten wat je wel en niet ziet. Je kan er bijna niet omheen. Zeker als RTL Nieuws poogt het uit te leggen en het nog fout lijkt te doen ook. Bovendien zou je verwachten dat er weinig analyse voor nodig is. Daar ging het mis. Er wordt aan gewerkt zullen we maar zeggen. En hoewel het wat vreemd voelt om hier zo uitgebreid over te schrijven, voel ik me gelukkig niet zo bezwaard. Het model wil graag het taboe rondom de vulva doorbreken en wat mij betreft draagt aandacht voor haar cover daar mooi aan bij. In ieder geval vind ik het een mooie foto. Ik zou bijna wensen dat iedere persoon met een vulva zo'n portret daarvan had. Of, waarom ook niet, dat iedere persoon zo'n portret van hun geslachtsdelen had! We hoeven niet allemaal op de Playboy of deze cover te waarderen, maar ik wens dat we allemaal onze eigen geslachtsdelen kunnen waarderen. Ook voor hoe ze er uitzien.

Foto: © NOS schermafbeelding persconferentie 12 maart 2020

Waarom Rutte de natiestaat als lichaam presenteert

ESSAY - door Levi van Veurs (Redacteur Kosmos Uitgevers)

“Nederland is nu een patiënt. En die patiënt moet behandeld worden,” zei premier Rutte afgelopen 12 maart tijdens een persconferentie over de maatregelen tegen het coronavirus. Rutte haakt daarmee in op een metafoor die in ons cultureel geheugen gegrift staat en ons denken beïnvloedt, namelijk: de figuurlijke relatie tussen natiestaat en lichaam.

Deze metafoor baant een weg voor politieke besluiten. Hoe dient ze Ruttes agenda?

Als je het ene zegt, maar het andere bedoelt

Als je ooit Il Postino (1995) over Pablo Neruda hebt gezien, kun je je waarschijnlijk het glunderende gezicht van Massimo herinneren als bij hem het kwartje valt na Neruda’s uitleg van het begrip ‘metafoor’: “Een metafoor, dat is als je het ene zegt, maar het andere bedoelt.”

Een talig trucje dus. Leuk voor een dichter, maar geen directe aanduiding van de dingen zelf. Waarom zegt Rutte niet gewoon waar het op staat?

Neruda’s uitleg impliceert dat er bij het gebruik van een metafoor een beweging van het figuurlijke naar het letterlijke gemaakt moet worden om de betekenis te snappen. Maar is het wel zo dat we, als we het gordijn van de metafoor opzij trekken, de naakte waarheid aantreffen? Hoewel metaforisch taalgebruik door de eeuwen heen door verschillende denkers als ‘leugen’ werd bestempeld, zijn er ook filosofen die beweren dat metaforen juist constructief zijn voor ons denken.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Jan Glas (cc)

Wie heeft er trek in een levenslang dieet?

ANALYSE - Door een goed uitgekozen dieet gebaseerd op de biochemie van het menselijk lichaam, zou medicatie misschien overbodig worden, berichtte de Volkskrant onlangs. Onzin, vindt Marcel Hulspas.

Wetenschap dringt maar zelden door op de voorpagina van de dagbladen. Het enige dat wél weet door te dringen, zijn mooie foto’s van planeten, of een of andere stunt die als ‘wetenschap’ wordt verkocht. Een wetenschapsredacteur die daar zijn stuk wil hebben, moet pretenderen wérkelijk revolutionair te brengen. ‘Dieet vervangt medicijn’ stond er onlangs op de voorpagina van de Volkskrant. Dat klinkt revolutionair. En voor wie dat niet begreep, was er de bovenkop: ‘Routeplanner’ menselijk lichaam brengt revolutie teweeg in de geneeskunde’.

De intro gaat in hetzelfde tempo nog even verder: ‘Op maat gemaakte diëten ter vervanging van geneesmiddelen. Het einde van de hielprik. Betere kankergeneesmiddelen. Volgens wetenschappers ligt het allemaal in het verschiet, nu systeembiologen voor het eerst een complete biochemische ‘routekaart’ van de mens hebben voltooid.’

Indrukwekkend

Denk die hielprik effe weg, en het ziet er toch best indrukwekkend uit. Nooit geen geneesmiddelen meer, wie weet geen kanker meer – dankzij een gezond dieet. Gebaseerd op een complete ‘routekaart’ van de biochemie van ons lichaam. Nu gereed. Het artikel zelf laat vooral systeembioloog Hans Westerhoff aan het woord, een van vele wetenschappers die meegewerkt hebben aan de publicatie in Nature Biotechnology, waar het dus allemaal om draait.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het lichaam als handelswaar

Het menselijk lichaam is handelswaar in de medische wetenschap. Organen, bloed, vruchtvlies: vrijwel alles kan hergebruikt worden. Maar de meeste mensen weten er bijzonder weinig van. Daarom maakte ontwerpster Alissa van Asseldonk er een boek over.

Wist u dat een stukje van de mannelijke voorhuid ter grootte van een postzegel opgekweekt kan worden tot een stuk huid van zes voetbalvelden groot? En dat die huid vervolgens gebruikt kan worden om brandwonden te helpen genezen, zoals het geval was bij slachtoffers van 9/11? Zulke en andere interessante weetjes over het menselijk lichaam zijn vastgelegd in Corpus Commodus, het afstudeerproject van de Eindhovense student Alissa van Asseldonk.

‘Er is heel veel mogelijk met het menselijk lichaam en er gebeurt ontzettend veel op dit gebied, maar er is in de maatschappij weinig kennis van. Omdat sommige dingen ethisch heel gevoelig liggen, wilde ik met dit project ruimte creëren voor mensen om na te denken over het thema,’ zegt Van Asseldonk. Ze maakte een boek waarin in drie delen wordt uitgelegd waar het menselijk lichaam in de wetenschap voor gebruikt wordt.

‘Ik heb onderscheid gemaakt tussen drie menselijke producten, om het zo te zeggen. De eerste is wat we bewust doneren: nieren bijvoorbeeld, of bloed. Daarna volgt het materiaal dat in het ziekenhuis overblijft en anders weggegooid wordt, restmateriaal dus. Dingen die bijvoorbeeld overblijven na een bevalling of een besnijdenis. De derde categorie is wat het menselijke lichaam afscheidt, bijvoorbeeld urine of haar,’ vertelt Van Asseldonk.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Anale visitatie ALLE luchtvaartpassagiers op komst

airport contrleWeet u nog wat er gebeurde toen in 2006 drie Brits-Pakistaanse knullen met een vloeistofbom een vliegtuig probeerden binnen te komen? Juist ja: het meenemen van vloeistoffen in de handbagage werd praktisch verboden. Gevolg: geklooi met kleine reisverpakkingen lenzenvloeistof of tandpasta en hartverscheurende taferelen aan de transitbalie waar men dure flessen whisky ondanks het plastic seal toch moet afstaan. Dit was een regelrechte Attack on the Tax Free World. Bin Laden: bedankt!

Maar het vloeistoffenverbod (waarvan men hoopt dat het volgend jaar wordt opgeheven) was nog niks vergeleken met wat luchtvaartpassagiers in de nabije toekomst te wachten staat. Vorige maand blies een Al-Qaida zelfmoordterrorist zich op in het werkvertrek van een Saoedische prins. De terrorist was door alle beveiligingsbarrières heen gekomen. Hoe kon dit gebeuren vroeg men zich af? Welnu de terrorist had één pond aan explosieven plus een ontsteker verstopt in zijn ANUS. Terrorisme experts spreken van een opvallende wijziging in de tactiek van Al-Qaida: trojan bombing. Wij wachten in spanning en enigszins ongemakkelijk de volgende draconische anti-terreur maatregel voor internationale luchthavens af.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.