Burgeroorlog Libië: belegering Tripoli aanstaande

Foreign Policy geeft een beknopt maar helder overzicht hoe het ervoor staat met de Libische burgeroorlog. For three years, Libya has been without a functioning government, police force, or army. The country has been ripped apart by warring fiefdoms of ex-rebels who helped oust Qaddafi but have since directed politics with AK-47s and anti-aircraft guns. This summer, as the battle lines began to harden, two rival factions emerged to vie for control of Libya: On one side is the newly elected parliament that has been banished to the eastern city of Tobruk — supported by the fractured remains of Qaddafi soldiers who defected during the uprising, as well as regional powers like Egypt, Saudi Arabia, and the United Arab Emirates. On the other side is Libya Dawn, a self-described revolutionary coalition of militiamen and Islamist-leaning politicians that originated in the western city of Misrata, allegedly backed by Turkey and Qatar. Het parlement in ballingschap heeft nu generaal Khalila Haftar in de arm genomen om de islamisten van Libië's Dageraad en een nog radicaler islamistische groepering, Ansar al-Shari‘a, te bestrijden. De 71-jarige legerleider heeft wat over is gebleven van het militaire apparaat onder Khadaffi aan zich weten te binden en voert al sinds begin dit jaar op eigen houtje een 'oorlog tegen de terreur'. En hij koerst aan op een belegering van Tripoli. Achter deze schijnbaar heldere indeling ziet Noord-Afrika en Midden-Oostenspecialist Ahmed Meiloud echter de verborgen werking van tal van regimes in het Midden-Oosten en het Westen. En op dat vlak lopen de verbanden lang niet altijd zoals je geneigd zou zijn te denken.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.