Dit is een bijgerecht en daar zul je er nog meer van voor je kiezen krijgen. Ik ben namelijk dol op het tapas-principe; vele liflafjes op tafel met brood, sausjes en smeersels. Een deel daarvan is altijd zelfgemaakt, maar ik ben niet te beroerd om het nodige kant en klaar te kopen. Mag best af en toe. De maaltijd waar ik deze paprikasalade voor maakte bestond verder uit: aardappeltortilla (recept volgt), falafel, zelfgemaakte uiensaus, Turks brood, zelfgemaakte tapenade en maïskolven met zelfgemaakte sinaasappelboter. Mijn vriend was er de volgende dag van overtuigd dat hij een kilo was aangekomen haha. Die saus, tapenade en boter kosten trouwens luttele minuten om te maken. Die zal ik onderaan nog wel even uitschrijven. Geroosterde paprikasalade Dat geldt niet voor de geroosterde paprikasalade. Die is behoorlijk bewerkelijk, maar heel puur en overheerlijk. Als je er een middagje voor uittrekt kun je een flinke hoeveelheid maken. Die je eventueel kunt bewaren onder een laag olie, dan blijft het vrij lang goed. Dit geldt overigens voor zowat alles dat je onder olie bewaart, het is een uitstekend conserveermiddel.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.