De racistische motieven van Leefbaar Rotterdam

Leefbaar Rotterdam wil een ‘Marokkanenaanpak’ tegen ‘allochtone’ daders die uit ‘racistische motieven’ enkel van witte ouderen zouden stelen. Het is het zoveelste racistische plan van Leefbaar. Bovendien is met werkelijk elk ‘bewijsstuk’ dat raadslid Hoogwerf claimt te hebben wat mis. In reactie op het nieuws over de bloedprik-babbeltruc haalt Leefbaar Rotterdam een plan van vorig jaar in geradicaliseerde vorm van stal. ‘Allochtoon pakt bewust blanke’, mocht Hoogwerf vorige week weer in de Telegraaf zeggen. Naar aanleiding van woningovervallen en straatroof deed Hoogwerf vorig jaar al een oproep voor een onderzoek naar de “racistische motieven van allochtone overvallers, die voornamelijk blanke ouderen beroven”. Toen dacht Hoofwerf dat het zou gaan om daders van Marokkaanse, Turkse of Antilliaanse achtergrond, maar nu moet er meer gericht een ‘Marokkanenaanpak’ komen.

Foto: Jeroen Tebbe (cc)

De grootheidswaanzin van Leefbaar Rotterdam

In reactie op het nieuws dat Leefbaar Rotterdam als grootste partij niet mag meeregeren regent het klachten dat de voorgestelde Rotterdamse coalitie van zes partijen niet-representatief en on-democratisch is. Een Leefbaar-coalitie zou echter niet per se beter scoren.

Stemmen heeft geen zin. De democratie is dood. Kiezers worden geminacht. Beledigd. Genegeerd. Genaaid. Niet iedereen is in zijn nopjes met de aanstaande Rotterdams coalitie van GL, VVD, D66, PvdA, CDA en CU-SGP.

Naast verontwaardiging over het “uitsluiten” van Leefbaar wordt er gemopperd over het krappe zetelaantal – 23 (hetzelfde aantal als in de vorige coalitie) – en het feit dat de zespartijen-coalitie door een minderheid van de kiezers – 47,8 procent – wordt gesteund. De voorgestelde coalitie heeft een meerderheid van de stemmen in slechts 28 van de 67 buurten. (Althans, dat zijn de buurten waar minstens 50 procent van de kiezers op de zes partijen stemde; of zij deze coalitie hebben gewild weten we natuurlijk niet.) Kortom, erg “on-democratisch” allemaal.

Leefbaar-coalitie

Nu hoeft – het is al veel gezegd – aan de grootheidswaan van Leefbaar Rotterdam niet tegemoet te worden gekomen, omdat de grootste partij simpelweg geen recht heeft op coalitiedeelname. Maar ik was benieuwd of een Leefbaar-coalitie wel zonder meer steun van een meerderheid had gehad.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Bondgenoot in Rotterdam

“Ik zie Geert als bondgenoot in Rotterdam, niet als vijand. We hebben meer overeenkomsten dan verschillen. Het is zonde dat hij zichzelf zo isoleert, ook van zijn rechtse partners. Ik zou zeggen: Geert, pak die uitgestoken hand, sluit je aan en kies voor constructief rechts!”

Joost Eerdmans, lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam, gisteren bij de bezegeling van een pact tussen zijn partij en Forum voor Democratie voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar. De PVV is van plan daar met een eigen lijst aan mee te doen. Eerdmans denkt dat Wilders weinig kans maakt.

Foto: Mongoose Flemmish (cc)

Linkse angsten

Geniale zet natuurlijk, van Leefbaar Rotterdam, om het Links Verbond tussen SP, PvdA, GroenLinks en Nida het “links-islamitisch blok” te noemen. Gecombineerd met waarschuwingen over de lange arm van Erdogan en de beeldende bangmakerij in hun verkiezingscampagne zal Leefbaar best wat mensen ter linkerzijde bang hebben gemaakt.

Althans, ik was er niet gerust op, zal ik eerlijk toegeven, dat de linkse achterban deze nogal doorzichtige aanval zou doorprikken. Laat staan mensen die slechts overwogen links te stemmen. Dat heeft niets met Nida te maken, en alles met hoe in het publieke debat over islam en moslims wordt gesproken. En dan vooral met het feit dat verdachtmakingen uit elke hoek kunnen komen, niet enkel de rechterhoek, en dat ze telkens weer effectief blijken in het aanwakkeren van vertwijfeling en angst over islam en moslims.

Zo vond het CIDI het blijkbaar geen probleem om Nida zonder onderbouwing in een antisemitisch daglicht te zetten. Voor hun jaarlijkse rapportage besloten ze dit jaar voor het eerst de uitlatingen van politici te turven, maar in het rapport reppen ze niet over Nida. In een radio-interview door WNL werd CIDI-directeur Hanna Luden gevraagd of er een verband is tussen de opkomst van islamitische partijen en toenemend antisemitisme. Luden antwoordde dat ze hier geen uitspraken over kon doen, waarna ze haar nuance tenietdeed door DENK en Nida voor het gemak allebei te beschuldigen van “Israël-bashen”. En zo haalde een niet aan te tonen verband tussen de opkomst van DENK en Nida en toenemend antisemitisme de kop, wat Elsevier vervolgens weer overnam, en voilà, het werd waar.

Foto: Maik Schlösser (cc)

De draai van Leefbaar Rotterdam

Leefbaar Rotterdam is volgens Andere Tijden van een club voor boze burgers veranderd in een bestuurspartij, maar de bestuurders maken zich nog altijd boos over de multiculturele samenleving.

Ook Leefbaar Rotterdam viert dit jaar hun 15-jarig bestaan. Andere Tijden wijdde recent een aflevering aan de oprichting van de partij in 2002. Lokale partijen van ‘boze burgers’ waren ook toen niet nieuw, maar Leefbaar Rotterdam bracht een nieuw thema in: “buitenlanders”. Een van de speerpunten van het eerste partijprogramma was het “aanpakken van de keerzijde van de multiculturele samenleving”. Delen van de straat waren overgenomen door “tuig” en als Nederland niet vol was dan was het “wel erg druk”.

Betrokken bestuurders

In maart 2002 deed de partij met Pim Fortuyn als lijsttrekker voor het eerst mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Op verkiezingsdag werd voor het huis van Fortuyn geprotesteerd – “Stop de Hollandse Haider” stond er op de borden. De partij hoopte 5 zetels te winnen – het werden er 16. Leefbaar zou die raadsperiode drie wethouders aan het college leveren. Een van hen, Marco Pastors, moest na drie jaar aftreden vanwege uitspraken over moslims.

Vijftien jaar later is Leefbaar een “bestuurspartij” geworden, aldus Andere Tijden: “Van boze burgers naar betrokken bestuurders, dat is de draai die Leefbaar Rotterdam heeft weten te maken”. Ik moest denken aan iets dat ik een week ervoor hoorde tijdens een bijeenkomst over Rotterdams woonbeleid: dat Leefbaar toch helemaal niet meer zo bezig is met ‘allochtonen’. Misschien wel begrijpelijk, die observatie, maar niet helemaal juist.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Islamisering van het stadhuis

[qvdd]

Dus ik had zelf speklapjes en saté meegenomen, maar die mochten er niet op.

Fractielid Dries Mosch van Leefbaar Rotterdam heeft het gehad met de islamisering van het stadhuis. Er werd alleen maar halal-vlees toegelaten op de eindejaarsbarbecue. Nu is hij boos omdat ook alleen nog maar halal-maaltijden worden geserveerd: “Ik ga gewoon een pizza met ham bestellen!”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Benoeming Pastors: Angstig gekonkel aan de Maas

Marco Pastors heeft afscheid genomen van de politiek. Voor – heel origineel – ‘een nieuwe uitdaging’. Een droombaan: Directeur Nationaal Programma Kwaliteitssprong Zuid. Een lelijke naam, maar goed passend bij een krijtstreepjespak. Ik feliciteer Pastors, en met hem LR.

Ofschoon de politicus (binnenkort: ambtenaar) dit cadeau vooral te danken heeft aan zijn zelfverklaarde vijanden – B&W, incluis PvdA en D66 – is het fijn voor Pastors en LR dat ze op bestuurlijk vlak toch nog een dikke vinger in de Rotterdamse pap mogen meeroeren.

Ik herinner me nog hoe moeilijk Pastors het had als weggestuurde wethouder. Hij kon maar geen baan vinden, want hij leed zo onder z’n ‘imago’. ‘Als je iets kritisch zegt over moslims, wordt het blijkbaar een stuk moeilijker’. Pastors doelde uiteraard niet op de problemen die moslims hebben op de arbeidsmarkt, als gevolg van o.m. zijn eigen islamhetzes, nee, Pastors baalde dat hij zelf moest teren op een wachtgelduitkering. Dat vond hij ‘een grote kwelling’, juist omdat hij als wethouder zo sterk gekant was tegen uitkeringstrekkers die geen baan onder hun niveau accepteerden. Daarop was GroenLinkser Arno Bonte zo aardig geweest om z’n oud-collega een handje te helpen. Bonte deed hem diverse vacatures aan de hand, postkamermedewerker, strandwachter, telefoniste, magazijnmedewerker, tomatenplukker – maar Pastors was nergens voor te porren. Liever teerde Pastors op overheidsgeld dan de handjes te laten wapperen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Pluchekleven

[qvdd]

“Als Rotterdammers na deze vier jaar van falend PvdA-beleid niet in voldoende mate voor mij kiezen, ga ik niet nog vier jaar lang in de oppositie mijn best daar voor doen. Dan ga ik weg. Ik werk nu vier dagen in de week als organisatie- adviseur. Dat ga ik dan vijf dagen in de week doen.”

Aldus Marco Pastors voor de gemeenteraadsverkiezingen. Hij zou vertrekken als hij niet in college zou komen. Maar het was niet Leefbaar, maar erfvijand PvdA die de grootste partij werd en een coalitie wist te vormen. Het is dan ook verbazend te noemen dat Pastors vandaag bekend maakt te blijven. Zijn argumentatie rammelt: hij kreeg veel voorkeursstemmen, en de verkiezingsuitslag zou niet kloppen. Hij sluit af met een dooddoener:

“Op zo’n manier weggaan, daar doe je alleen de PvdA een plezier mee en niet de stad.”

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Volgende