Paarden eten

De paardenvleeshysterie is nergens goed voor, behalve misschien dat er weer nieuwsgierigheid is naar hoe paardenvlees ook alweer smaakt. Het was groot nieuws, onder meer bij PowNews, in de Volkskrant en Het Parool: het beroemde hoofdstedelijke biefstukrestaurant Piet de Leeuw zou paardenbiefstuk serveren. Volgens de jongste berichten zou eigenaar Loek van Thiel dat inmiddels ook "bekend" (sic!) hebben. Wat nou nieuws? In een boekje dat op 3 februari 2007 werd gepubliceerd bij het 30-jarige bestaan van een andere Amsterdamse biefstukbakker, Café Loetje, stond het al. Is er toen ophef over geweest? Natuurlijk niet. Er is ook niks mis met paardenbiefstuk. Mijn oma at het bij voorkeur en in het Belgische stadje Vilvoorde wil men van oudsher van niks anders dan pjerrenbuufstek weten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.