Afgelopen donderdag tekende de Palestijnse autoriteit een akkoord met christelijke leiders om het dak van de Geboortekerk in Bethlehem te restaureren. Een historisch akkoord, want het is een van de oudste kerken ter wereld, en een van de meest belangrijke christelijke pelgrimsoorden. Samenwerking tussen de drie kerken die de basiliek beheren kwam echter eeuwenlang niet van de grond. Dankzij de Palestijnse president Mahmoud Abbas komt daar nu verandering in.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Van cartoonist Kifah Al-Reefi kreeg GeenCommentaar weer enige tekeningen toegestuurd. Voor sommige mensen is het lastig dat hij geen bijschriften bij zijn cartoons levert. Bij een atelierbezoek vroeg iemand hem eens wat een bepaald cartoon betekende. Kifah zei toen dat de vraagster dat zelf mocht bedenken.
De komende vijf zondagen plaatst GC een cartoon van Kifah, en naast alles wat jullie maar kwijt willen kun je ook een comment sturen met als titel Bijschrift, gevolgd door je bijschrift. Een week na het plaatsen van de cartoon maak ik bekend welk bijschrift ik het best vond. Over een prijs denk ik na.
In april van dit jaar zorgde de onthulling van een 49 meter hoog standbeeld van brons in Senegal voor veel controverse. Het ‘Monument van Afrikaanse Wedergeboorte’ in Dakar, een door president Abdoulaye Wade geïnspireerd ontwerp, moet Afrika’s wederopstanding uit intolerantie en racisme verbeelden. Het toont een gespierde Afrikaanse man met ontblote torso, een vrouw aan zijn zijde en een kind dat hij op zijn schouder omhoog houdt, reikend naar de zee. Onder meer Jesse Jackson en 30 staatshoofden waren aanwezig voor de officiële inwijding. Voor de bouw tekende Mansudae Art Studio, een Noord-Koreaans bouwconcern dat ongetwijfeld vooral de nodige ervaring kreeg door het oprichten van tientallen meer dan levensgrote beelden van Geliefde LeiderKim Jong-il.
Het enorme beeld in Dakar is om tal van redenen omstreden. Kritiek richtte zich vooral op de verspilling van geld voor een presidentieel prestigeproject in het straatarme Senegal, de overdreven heroïsche symboliek en de megalomane schaal. In het islamitische Senegal werd, tamelijk voorspelbaar, ook vrijwel direct een hele trits fatwa’s afgekondigd. Binnen de Islam geldt namelijk een sterke traditie van aniconimse, dat wil zeggen dat men weinig gediend is van afbeeldingen van Allah of van levende wezens. Vanwege de schaarse kleding van met name de vrouw – brrr, blote benen – waren de lokale imams al snel eensluidend in hun afkeuring.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Binnen het Looney Tunes-universum van Warner Brothers staat het fictieve bedrijf Acme Corporation garant voor de meest buitenissige producten. Zo neemt in de Road Runner cartoons de eeuwige antiheld Wile E. Coyote vaak zijn toevlucht tot de overvolle postordercatalogus van The Acme Corporation. Toch blijft zijn jacht op de onuitstaanbare supersonische renkoekoek vruchteloos: beep, beep en weg is ie alweer.
De Acme Corporation maakt vrijwel alles. Van rolschaatsen met een straalmotor tot broekzakraketten, van tornadozaad tot 500kg zware aambeelden en van aardbevingspillen tot vitamines voor instant turbodijen. De historische achtergrond van de naam Acme is interessant. Om niet in eindeloze juridische touwtrekkerij te verzeilen binnen het strenge Amerikaanse merkenrecht, was Warner Brothers genoodzaakt om fictieve bedrijfsnamen te gebruiken in tekenfilms.
Men koos, niet als enige overigens, voor acme (ακμή), een woord dat in het Grieks hoogtepunt, culminatie of beslissend moment betekent. Deze naam moet overigens vooral cynisch gelezen worden. De groteske en levensgevaarlijke Acme-producten, vrijwel standaard aangeleverd in een enorme houten krat, maken hun kloeke pretenties zelden waar.
Uiteraard had Warner Brothers ook een willekeurige ander naam kunnen nemen – in de Disney tekenfilms wordt vaak de fictieve Ajax Company opgevoerd – maar toch er is een duidelijke historische basis voor. Met de opkomst in de jaren 20 van de 19e eeuw van bedrijfsgidsen als de Yellow Pages (‘Gouden Gids’) kozen veel ondernemingen voor een naam die plaatsing voorin de gids garandeerde. Tal van bedrijven met namen als Ace en Acme zagen in die dagen het licht. Sommige van die firma’s bestaan overigens tot op de dag van vandaag. Veel later werd het Acme vaak uitgelegd als een backroniem (= herleiding achteraf) van A(merican) Company that Manufactures Everything.
Van luisteren naar Shirky word ik altijd heel optimistisch. Dankzij de moderne techniek hebben mensen veel vrije tijd. Tot einde van de vorige eeuw stelde de techniek ons alleen maar in staat om dit cognitieve surplus voor consumptieve doelen gebruiken – TV kijken, en andere passief vermaak. Maar de techniek is nu verder ontwikkeld, wij kunnen op internet met minimale middelen zelf een bijdrage leveren. Of het nu een leuke foto is op Flickr of een arbeidsintensieve bijdrage aan een groot open source project. Ik zelf ben gestopt met (passief) TV kijken en ben gaan bloggen. Zonder daar ook maar een cent voor betaald te krijgen zit ik soms uren te ploeteren op een stukje. Waarom doen mensen dat? Clay Shirky heeft een verklaring.
(via Andrew Sullivan)
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
[i]Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma’s draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma’s naast elkaar. Nu: cultuur en media[/i].
De campagne zou gaan over integratie, maar hij gaat over de economische crisis. Bij het eerste onderwerp wordt er nog wel eens lippendienst bewezen aan de cultuur en dan specifiek de Nederlandse, maar bij het tweede is cultuur hoogstens een extra bezuinigingspost. In de campagne speelt het cultuurbeleid daarom tot nu toe geen enkele rol. Dat is ook te zien in de paragrafen over cultuur van de verkiezings- programma’s: die zijn in de meeste gevallen kort tot zeer kort. De televisie- en zang-haters van de SGP hebben zelfs geen cultuurparagraaf, alleen een stukje over media. De Partij voor de Dieren en Trots op Nederland hebben ook niet bepaald veel aandacht besteed aan dit onderdeel van het programma en komen elk met drie korte punten. Financieel is er niet veel interessants te melden, omdat de bedragen die de rijksoverheid in cultuur stopt zo laag zijn dat ze vallen onder de post ‘overig’. Dit is alles wat het CPB te melden heeft:
De titel ‘slechtste opinieartikel van de week’ gaat naar Thimon de Jong voor zijn stuk Wo sind denn die Superhits? Wo sind sie geblieben? uit het NRC Handelsblad van 25 mei.
Samengevat komt het betoog van De Jong erop neer dat door de afname van het belang van de radio en de opkomst van internet er geen evergreens meer zijn een bindend cultureel vormen. Op zich is daar een genuanceerde reactie op te geven, maar daar heb ik geen zin in. Ik houd het kort: De Jong lult uit zijn nek en ik ga dat met voorbeelden bewijzen.
“Er zijn deze eeuw geen evergreens meer bijgekomen die wereldwijd door jong en oud kunnen worden meegezongen, gefloten of geneuried.”
Oh nee?
“Een kleine zelftest: noem één internationale superhit van de afgelopen vijf jaar.”
Seven Nation Army is uit 2003, dus die mag niet. Rah-rah-ah-ah-ah, roma-roma- ma-ah welke zullen we dan eens nemen?
Uit het oogpunt van eerlijkheid kunnen we de grote concurrente van Lady G. voor popwereldheerschappij niet onvermeld laten:
“Wanneer heeft u iemand voor het laatst horen zeggen: ‘Ik kan dit nummer echt niet meer horen!’?”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De woensdagmiddag is op GeenCommentaar Wondere Woensdagmiddag. Met extra aandacht voor de nieuwste ontwikkelingen in Wetenschap- en Techniekland.
Een jaar geleden berichtten we over augmented reality, toen de nieuwste hype in het digitale medialandschap. Bij augmented reality wordt de echte wereld gemixt met digitale informatie. Zo kunnen aan het beeld van de camera van je smartphone vele verschillende digitale plaatjes worden toegevoegd, gebaseerd op je locatie.
Nu, een klein jaar later, schieten de augmented reality-bedrijfjes en -applicaties uit de grond. Zo is er Wikitude waarmee wikipedia- of flickr informatie die ge-geotagged is (oftewel voorzien van geografische coordinaten) getoond kan worden op je smartphonescherm. Neerlands trots is het bedrijf Layar, die een gelijknamige AR-service aanbieden waarbij iedereen die geotagged data heeft, deze aan kan bieden als een ‘layar’. Zo kun je met de Funda-layar alle te koop staande huizen in de buurt zien en met de ING layar zie je alle pinautomaten op je schermpje verschijnen.
Een beperking van zowel Wikitude als Layar is dat ze eigenlijk alleen ikoontjes op het scherm tonen: bij de Funda-layar een simpel paars puntje, bij Wikitude een wikipedia-wereldbolletje. Aan deze puntjes zit wel informatie vast, maar écht interessante AR-applicaties krijg je pas als je volwaardige 2D of 3D plaatjes op je scherm kan zien verschijnen als ‘overlay’ over de werkelijkheid zoals je die door je cameraatje ziet.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.