Judith Curry in De Telegraaf: aantoonbare onwaarheden en drogredenen van een ex-wetenschapper

Judith Curry wordt vaak genoemd als één van de (weinige) klimaatwetenschappers die zich distantieert van de wetenschappelijke consensus over de menselijke invloed op het klimaat. In een interview in De Telegraaf laat ze zien dat ze zich eigenlijk ergens anders van distantieert: van de wetenschap. Ze doet verschillende beweringen die op zijn minst erg onzorgvuldig zijn, en verschillende keren zelfs aantoonbaar onjuist. Van iemand die zelf als klimaatwetenschapper heeft gewerkt zou je toch aan mogen nemen dat ze weet hoe de vork in de steel zit. Door de plank meermaals zo mis te slaan maakt ze zichzelf ongeloofwaardig als wetenschapper. Ze laat zich kennen als iemand die de wetenschap heeft ingeruild voor holle retoriek en politiek activisme of lobbyisme. Dat mag natuurlijk, maar het zou wel netjes zijn als ze daar open kaart over zou spelen. Dat doet ze absoluut niet. Dat Curry niet bepaald de wetenschappelijke nuance opzoekt als het over onzekerheden gaat hadden we eerder al geconstateerd. Het is een frame dat prima werkt; Telegraaf-journalist Edwin Timmer gaat er gewillig in mee. Hij meent dat Curry een “gevaarlijke rebel” is omdat ze “ook benoemt wat we niet weten”. Wie wel eens een IPCC-rapport van dichtbij heeft gezien weet hoe het werkelijk zit: het wemelt er van opmerkingen over en analyses van onzekerheden en leemtes in kennis. Die er nu eenmaal altijd zijn: nieuwe kennis roept altijd ook weer nieuwe vragen op. De wereld heeft Judith Curry helemaal niet nodig om te wijzen op wat er nog niet bekend is, dat doet de klimaatwetenschap zelf uitstekend. De onzekerheid wordt dus al meegewogen in alle analyses en doet niet af aan de conclusie dat de mens op dit moment de dominante factor is in het klimaat. Curry winkelt uiterst selectief in de onzekerheid: ze ziet alleen mogelijke meevallers en vergroot die nog eens uit en de mogelijke tegenvallers laat ze onbenoemd. Of ze verdraait onzekerheid tot onwetendheid. Het heeft allemaal niks met wetenschap te maken, het is holle retoriek.

Wetenschap: kans op hittegolf juni minstens vijf keer zo waarschijnlijk door klimaatverandering

Afgelopen juni was wereldwijd de heetste juni ooit gemeten. Ook werden er verschillende Europese weerrecords gebroken. Deze extreme hitte leidde onder andere tot natuurbranden in Spanje, verlaging van de maximumsnelheid op Duitse wegen en uitstel van nationale schoolexamens in Frankrijk. Kunnen we dit extremere weer toeschrijven aan klimaatverandering?

NIEUWS - Klimaatwetenschapper Geert Jan van Oldenborgh van het KNMI werkt met een groep onderzoekers van World Weather Attribution aan zogenaamde ‘attributiewetenschap’. Uit de studie naar de hittegolf van afgelopen juni in Frankrijk bleek dat deze hittegolf minstens vijf keer zo waarschijnlijk is geworden door klimaatverandering. De effecten van klimaatverandering zijn dus nu al merkbaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-09-2022

Openstaande vragen over klimaatverandering aan jurist Lucas Bergkamp

De afgelopen maanden heb ik een aantal keer discussies proberen te voeren met de heer Lucas Bergkamp, partner bij het advocaten/lobbykantoor Hunton & Williams in Brussel. Zodra de vragen wat lastig worden ontwijkt de heer Bergkamp deze om er maanden later weer op terug te komen. Ook heeft hij er een handje van om mensen met kritische vragen te blokkeren en om zijn tweets na afloop van een discussie te verwijderen. Inmiddels behoor ik ook tot de niet zo exclusieve club van door de heer Lucas Bergkamp geblokkeerde twitteraars. Ter achtergrond: Hunton & Williams (inmiddels Hunton AK) was in het verleden betrokken bij de eerste klimaatzaak Massachusetts v. Environmental Protection Agency waarin 12 Amerikaanse staten regulering van CO2 door EPA afdwongen op basis van de Clean Air Act. Hunton & Williams verdedigde tijdens deze rechtszaak de stelling dat dit niet de bedoeling was van de Clean Air Act. Daarnaast is Hunton & Williams diverse malen in verband gebracht met spionage van milieuactivisten. Hunton lobbied voor de olie, kolen en gassector en ontving in 2018 ruim een miljoen dollar daarvoor van bedrijven als Exxon en Koch Industries. Op de vraag waar de heer Bergkamp zijn geld mee verdiend blijft het over het stil: Omdat de heer Bergkamp vaak in cirkeltjes draait en na verloop van tijd zijn vragen herhaald hierbij een kleine bloemlezing van openstaande vragen aan de heer Bergkamp. Niet omdat het iemand wat zal interesseren, wel om het mezelf in de toekomst wat makkelijker te maken als hij weer een poging doet tot dialoog. Dan staat namelijk eerst nog deze lijst met vragen open. Een langlopend vraag is de zoektocht naar een klimaatwetenschapper die in de ogen van de heer Bergkamp wel in staat is om te beoordelen of de IPPC summary for policymakers AR5 nog als stand van de wetenschap te beschouwen is. De mensen achter het weblog Klimaatverandering vielen voor hem af. Op onderstaande vervolgvraag mist het antwoord nog steeds (of de heer Bergkamp heeft het weer verwijderd). Net als het antwoord op deze vraag: De definitie van wetenschap. Daar zijn diverse vragen over gesteld, maar niet beantwoord: De vraag of de heer Bergkamp de basis van klimaatwetenschap, zijnde Arrhenius onderschrijft: Op de vraag van Tinus Pulles of Lucas Bergkamp de natuurkundige causale keten waarom fossiel CO2 tot opwarming accepteert is het antwoord voorlopig. Wetenschappelijke onderbouwing van zijn andere punten lukt hem niet echt.

Foto: Rob Oo (cc)

Climate Intelligence

Vastgoedmagnaat Niek Sandmann wil een stichting oprichten om onafhankelijke klimaatstudies te financieren, bericht De Telegraaf. De naam van die stichting wordt Climate Intelligence.

Nu is er geen enkele reden om aan te nemen dat het overgrote deel van het klimaatonderzoek van de afgelopen twee eeuwen niet onafhankelijk zou zijn. Voor de regelmatig terugkerende insinuaties van het tegendeel, afkomstig van mensen die de wetenschappelijke conclusies niet kunnen of willen accepteren, is geen enkel bewijs. Maar extra onderzoek, of een extra toetsing van de bestaande kennis, kan natuurlijk nooit kwaad. Zolang het tenminste volgens de wetenschappelijke methode gebeurt. Berkeley Earth is een goed voorbeeld van hoe dat kan. Berkeley Earth werd in 2010 opgericht door Richard en Elizabeth Muller, omdat ze hun twijfels hadden over de juistheid of de accuraatheid van datasets over de mondiale temperatuur van instituten als NASA, NOAA, Hadley en JMA. Ze besloten daarom om hun eigen versie van zo’n dataset te ontwikkelen. Ze zochten en vonden financiering voor hun onderzoek, zetten een team op en gingen aan de slag. Binnen enkele jaren volgde het resultaat: een bevestiging van de opwarming die ook bleek uit de gegevens van anderen. Hun scepsis leverde dus een echte bijdrage aan de wetenschap op: een dataset die onafhankelijk van andere datasets een beeld geeft van de ontwikkeling van de mondiale temperatuur. En Richard Muller herzag zijn mening.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Greta Thurnberg genomineerd voor Nobelprijs voor de Vrede

Greta Thurnberg, de 16 jarige scholiere die vorig jaar de aanzet gaf tot de inmiddels wereldwijde beweging van klimaatstakers, is genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede. Op de vraag van New Scientist wat het over de toestand in de wereld zegt dat er scholieren nodig zijn om klimaatverandering weer bovenaan de agenda te krijgen in de media en politiek antwoord ze:

It’s very sad. I think everyone must realise that we have failed in many ways. But there is still time to fix it if we all try to do the impossible. It can and must be done.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Verontrustende wetenschap

Even een korte geschiedenis. Vroeger draaide het in de wetenschap alleen maar om de citatie-index. Je artikel moest zo vaak mogelijk worden genoemd, in de beste bladen. Dat leidde tot allerlei wantoestanden zoals salami-tactiek (artikelen opknippen), afspraakjes (‘als jij… dan zal ik..’) en zo meer. Dat vonden we erg.

Daarna kwam de fase waarin de wetenschap niet alleen in de vakliteratuur maar ook in de gewone media moest scoren. De aanjagers hiervan waren overigens diezelfde vakbladen, in handen van commerciële uitgevers, die alleen ‘sexy’ onderwerpen wilden hebben en deze aan de pers opdrongen. Die ‘perverse prikkel’ leidde tot persconferenties en artikelen waarin de resultaten keihard werden rondgetoeterd, vóór collega’s de kans kregen om te reageren – of zelfs maar in te zien. En de media vonden het natuurlijk geweldig, want het werd allemaal heel spannend gebracht (we zijn aangeland in de tijd van de almachtige voorlichters) en spannend nieuws is in de wetenschap een schaars goed.

Met name het klimaatonderzoek was en is voor veel journalisten een bron van heerlijk alarmerend nieuws – ook al moeten ze daarvoor de gegevens wel masseren. Een mooi voorbeeld is een recente publicatie in de New York Times, over de effecten van het opwarmen van de Antarctische zeebodem met een graadje of meer. De onderzoekers wilden dat experimenteel testen en legden een soort elektrische dekens op de bodem. Afgezien van de vraag wat een dergelijke lokale deken nu eigenlijk zegt, zijn de resultaten (hoe hard groeit het leven onder die warme deken?) zeer wisselend. De een schoot vooruit, een ander gaf geen sjoege.

Kans dat mens niet verantwoordelijk is voor klimaatverandering 1 op de 3,5 miljoen

Internationale wetenschappers hebben de resultaten van een aantal gezaghebbende onderzoeken op het gebied van klimaatverandering in de afgelopen decennia naast elkaar gelegd. Uit deze onderzoeken blijkt dat de kans dat de aarde niet sneller opwarmt door toedoen van de mens 1 op de 3,5 miljoen is.

Hiermee is een waarschijnlijkheid bereikt die een ‘gouden standaard’ wordt genoemd. Dit is een maat waarmee in de fysische wetenschappen een waarschijnlijkheid wordt aangeduid, melden de onderzoekers in een artikel in het blad Nature Climate ChangeIn 2012 werd voor het laatst zo’n ‘gouden standaard’ toegekend. Het ging toen om de vondst van het Higgs-deeltje, de ontdekking van het elementaire deeltje dat ervoor zorgt dat alle minieme deeltjes in het universum massa hebben.

Natuurkundetuchtrecht

In het komende nummer van het Nederlands Tijdschrift voor Natuurkunde wordt de vraag opgeworpen of de Nederlandse Natuurkundige Vereniging een natuurkundig tuchtcollege op zou moeten richten. Een systeem dat bestaat in de medische wetenschap. De conclusie van Gerard van der Steenhoven, hoofddirecteur van het KNMI en voormalig voorzitter van de NNV, is dat een natuurkundetuchtrecht onnodig is. Naar zijn mening zijn er genoeg mechanismen die zelfreinigend werken in de natuurkundige praktijk. Daar is geen tuchtcollege voor nodig. Een opvatting die niet door iedereen gedeeld wordt. Zo meldt Pol Knops op Twitter dat hij hier wel voorstander van is:

Tien graden Celsius warmer op Noordpool dan normaal

Jason Samenow, een doorgewinterde atmosferoloog en klimaatverslaggever voor de Washington Post, legt nog maar eens aan de hand van grafieken uit dat er echt rare dingen aan de hand zijn met het klimaat.

In my Feb. 1 story, ‘Beyond the extreme’: Scientists marvel at ‘increasingly nonnatural’ Arctic warmth, I stated computer models predicted yet another round of incredible warmth in a week’s time. Current data show these predictions have verified.

Youtube verwijdert honderden kwaliteitsvideo’s klimaatwetenschap

Het kanaal ‘Climate State’ werd gesloten, zogenaamd wegens spam en misleiding. Zelf zegt het kanaal niets misdaan te hebben.

Why would someone target our climate related YouTube channel? because it was the largest and fastest growing climate focused channel on the internet, with close to 500 videos, over 18k subscribers.

Climate State vermoedt dat de ideologische wissel in het Witte Huis en het rabiate negationisme aldaar wel eens een verklaring zou kunnen bieden voor deze beslissing van Youtube (en uiteindelijk Google).

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende