Toen ik bij het zappen gisteravond dit fragment voorbij zag komen, dacht ik nog: die moet ik morgen even opduikelen. Ik was het alweer bijna vergeten, maar gelukkig waren de verschillige buren blijkbaar dezelfde gedachte toegedaan.
Toch vind ik het ergens iets griezeligs hebben dat we kennelijk een caberetier behoeven om te vertellen wat iedereen wel aanvoelt, maar wat blijkbaar volgens de nieuwe politieke correctheid niet uitgesproken mag worden, omdat je dan 1,5 miljoen kiezers ‘demoniseert’ en hen zogenaamd het recht van spreken ontneemt.
We gaan kennelijk naar Amerikaanse toestanden.
Net zoals in de VS democratische politici en progressieve intellectuelen als verlamde konijntjes bevriezen zodra de koplamp van het rechtse populisme in hun ogen schijnt, en het belachelijk maken en blootleggen van Republikeinse kolder en hypocrisie maar overgelaten wordt aan komieken als John Stewart, Stephen Colbert en Bill Maher, zo lijkt heel vrijwel weldenkend Nederland de vrijspraak van Geert Wilders als de wijsheid van Salomo te bejubelen, en wordt het aan een caberetier overgelaten om de vinger te leggen bij de inconsistentie in het vonnis.
Heertje kan dat dan wel weer meesterlijk: in Jip en Janneke-taal uitleggen wat het absurde is aan de juridische sofisterijen waarmee Wilders vrijgepleit wordt van haatzaaien, aanzetten tot discriminatie en belediging op grond van etnische, culturele en godsdienstige achtergrond. Maar als alleen de nar de waarheid nog durft te zeggen, is dat dan niet een teken aan de wand dat we toegaan naar een bestaan in de greep van een kaste onaantastbare dwingelanden, die je beter niet tegenspreekt indien je geen rechtse hetze aan je broek wilt hebben?
