Best wel een soort van irritante trend, zeg maar

Er is reclame op tv voor een soort van crème en die is best wel irritant. In die reclame zit een soort van MILF, zeg maar, en die zegt dan dat de crème "een soort van fluweelachtig laagje, zeg maar" achterlaat. Daar krijg ik dan best wel iets van een "GA TOCH DOOD!" gevoel van, zeg maar. Want als ik ergens best wel een kankerhekel aan heb, dan is het zeg maar aan mensen die de hele tijd "best wel", "een soort van" en "zeg maar" in ruime hoeveelheden een soort van door hun spraak heen strooien. Kijk, ik snap dus best wel dat er behoefte kan zijn aan een soort van nuance in je dagelijks taalgebruik en ik besef ook wel dat ik toch een soort van ouwe lul aan het worden ben, die zeg maar niet meer op de hoogte is van wat momenteel best wel cool en een soort van vet lauw is qua taalgebruik, maar dat kan me dus geen ene kankermoer schelen, zeg maar. Het is best wel kankerirri en het blijft best wel kankerirri. Dus heb ik zoiets van: ik doe toch maar een soort van oproep om er zeg maar mee te kappen. Mensen: alsjeblieft, check even of je niet best wel vaak "best wel", "zeg maar" of een "soort van" zegt en als je zoiets hebt van: "Best wel!", probeer er dan een soort van mee te stoppen. Bedankt, zeg maar.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.