Detailpolitiek (17): Wissels

Hoe komt het toch dat veel Kamerleden onzinvragen stellen aan ministers en onderwerpen nauwelijks uitzoeken voordat ze hun Kamervragen indienen? De verklaring is eenvoudig: denk- en leeswerk van Kamerleden wordt door kiezers niet beloond. Een voorbeeld kan dat verduidelijken. Het is nog maar vijf maanden geleden dat er grote problemen waren bij Prorail, de organisatie die verantwoordelijk is voor het onderhoud van het spoor. In de winter van 2009-2010 waren er veel problemen op het spoor, en dus beloofde Prorail samen met de NS het spoor ‘winterklaar’ te maken. Het ging in december 2010 alweer mis. Kamerleden eisten het vertrek van de directie, en dus kwam directeur Klerk in Buitenhof uitleggen dat Prorail aan oplossingen werkte. De belangrijkste oplossing was: het reduceren van het aantal wissels. Klerk wist te vertellen dat bij een Japans spooremplacement het aantal wissels vele malen kleiner is dan in Nederland. Dat is een probleem, want wissels zorgen voor storingen en in de winter vriezen ze vast. Dus wilde Klerk zoveel mogelijk wissels weghalen. In het buitenland was immers gebleken dat dat goed mogelijk was. Weg winterproblemen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (16): Privacy en de iPhone

Tien jaar geleden, toen iedereen nog een eenvoudig mobieltje had, stuurde een collega een mailtje doo: ‘Iedereen blijkt te kunnen zien waar je uithangt, want een website weet precies waar jouw mobiele telefoon zich bevindt. Probeer het maar’. We gingen direct naar een website met een titel die leek op waarwasu.nl en vulden ons mobiele nummer in. De uitkomst: je was bij de hoeren. Ook geestig als je het nummer van je partner had ingevuld.

Het heeft even geduurd, maar nu is dit geen grapje meer van een aanbieder van erotische diensten, maar het is een standaardfunctie op de iPhone. Zowel de iPhone als de iPad blijken locatiegegevens op te slaan, ook als de gebruiker die gegevens heeft uitgezet. De opgeslagen gegevens blijken gemakkelijk voor iedereen uit te lezen. De file wordt niet naar Apple gestuurd, maar toch: je partner kan er met enig technisch vernuft voortaan via je iPhone achter komen waar je uithing.

Bescherming persoonsgegevens
En dus: tijd voor Kamervragen! Afke Schaart en Ard van der Steur, backbenchers van de VVD, stelden vragen aan de minister van Economische Zaken: is het wenselijk dat consumenten een telefoon kopen met deze eigenschap zonder daarvan op de hoogte te zijn? Gaat de minister het College Bescherming Persoonsgegevens (CBP) om advies vragen zodat consumenten voortaan beter een eigen afweging kunnen maken? En moet de overheid nu Apple-producten niet gaan boycotten?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (15): Vegetarische lunch

Een tijdje geleden kwam de VPRO in het nieuws, omdat in de kantine van de omroep werd aangekondigd dat er een week geen vlees en vis zou worden geserveerd. Dit zou het draagvlak onder de medewerkers voor het vegetarisch menu moeten doen toenemen. De VPRO lijkt nu navolging te krijgen van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie (ELI). Het ministerie doet volgens de Telegraaf mee aan de EatGreendag waarbij er een dag in de week een vegetarische lunch wordt geserveerd.

En nu is Karen Gerbrands van de PVV boos, want mensen moeten toch zelf bepalen of ze vlees eten? Zij vraagt zich af wie met dit plan heeft ingestemd en of er meer overheidsinstanties zijn die hieraan meedoen. En als de minister het met haar eens is, waarom vindt die EatGreendag dan toch plaats? Wil de minister dit niet onmiddellijk afschaffen? Er is nota bene ooit een motie van Marianne Thieme afgewezen die vroeg minder vlees te consumeren als inzet voor de klimaatonderhandelingen!

Meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden
In deze serie hebben we al eerder gezien dat voor Kamervragen geldt: een gek kan meer vragen stellen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Wat wil Gerbrands nu eigenlijk precies weten, wat is haar veronderstelling over de taak van een Kamerlid en wat is het effect van haar actie?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (14): Tweets over lesuitval

In de moderne politiek wordt het steeds belangrijker gevonden dat burgers direct contact kunnen opnemen met hun volksvertegenwoordigers. De Tweede Kamer, Provinciale Staten of Gemeenteraad weten immers niet altijd goed wat er in de samenleving leeft, en hebben inbreng van burgers nodig om te weten welke thema’s belangrijk zijn en wat daaraan gedaan moet worden. Sociale media zouden essentieel zijn om al die wensen en ideeën van burgers door te geven.

Uit onderzoek van mij en Maurits Kreijveld blijkt dat al die burgerinbreng vaak leidt tot niets. De kwaliteit van de inbreng is laag, de meeste voorstellen en ideeën zijn onbeargumenteerd of op voorhand onmogelijk, of ze passen niet bij de politieke partij aan wie ze geadresseerd zijn. Burgers lopen dus een grote kans op een teleurstelling: ze denken invloed te kunnen hebben op het beleid, maar in de praktijk is hun email, tweet of krabbel allang weer vergeten.

Gebruik maken van burgerinbreng
Ons onderzoek liet ook zien dat politici alleen in uitzonderingsgevallen gebruik maken van deze input van burgers. De meeste politici konden niet aangeven wanneer dit was, en ook burgers hadden vaak geen idee wat er precies met hun reactie was gebeurd.

Deze week was er een concreet voorbeeld. Metin Celik van de PvdA stelde Kamervragen aan de minister van onderwijs over de onvrede op twee Amsterdamse ROC’s. Via Twitter, email en andere contacten had Celik informatie gekregen dat leerlingen van ROC van Amsterdam en ROC ASA klachten hebben over structurele lesuitval en slechte stagebegeleiding. Celik wilde weten wat de minister eraan gaat doen. Het is toch de taak van de overheid de kwaliteit te waarborgen?

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Civiele missie Kunduz hersenspinsel

Het wordt steeds gevaarlijker in Kunduz. Op 10 februari maakt een zelfmoordenaar een eind aan het leven van de districtsgouverneur van Char Darah. Nog geen 2 weken later: bij een zelfmoordaanslag op een overheidsgebouw in Imam Saheb vallen ruim 30 doden. Op 10 maart ontmoet de politiechef van de provincie in Kunduz-Stad de man met de zeis. Afgelopen maandag. Na een kamikazeaanval op een rekruteringscentrum van het leger in Kunduz-Stad sterven zeker 36 mensen een gewelddadige dood. Samenvattend: in 2,5 maand vallen bij 11 aanslagen ruim 100 doden. Verslaggevers spreken van een bommencampagne van de Taliban en verwachten dat het geweld in de lente verder escaleert. Kunduz is de gewelddadigste provincie in het Noorden van Afghanistan. Niet alleen de Taliban zijn in Kunduz actief, ook tal van andere rebellengroepen hebben de wapens voor een lenteoffensief opgepakt. In het bijzonder: Al-Qaida en de Islamic Movement of Uzbekistan.

Toch gaat de ‘civiele trainingsmissie’ gewoon door. Ik zie veldwachter Ali en Mo al op hun ronde. Net geslaagd voor hun 10-weekse cursus. “Hé Ali, ligt daar niet een bergje zwerfvuil voor dat opleidingscentrum? Bonnetje schrijven? Nee Mo, dat is het werk van die bomvestterrorist van afgelopen maandag. Andere afdeling.” Niet grappig? Dat is de situatie in Kunduz ook niet. Een civiele missie in Kunduz is geen optie. Een civiele missie in Kunduz is een contradictio in terminis. De situatie in Kunduz leidde deze week tot Kamervragen van de SP aan minister Rosenthal. De wereldvreemde minister van buitenaardse zaken antwoordde dat “een dagelijkse dreigingsanalyse” dé oplossing is. Hoe moet ik dat zien? “Vandaag ligt het aantal te verwachte zelfmoordterroristen in de regio tussen de 0 en de 3. Dit resulteert in een dreigingniveau van 16,45%. U kunt rustig gaan trainen.” Tot zover de wondere wereld van Ufo Rosenthal.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (11): Geen handje schudden

Stel je bent een vrouwelijke docent op een hogeschool. Een collega uit je team gaat op bedevaart naar Mekka en komt terug met de mededeling dat hij vrouwen geen hand meer wil geven. Wat nu? Het overkwam een aantal docenten van de Hogeschool van Amsterdam (HvA).

Het antwoord op deze vraag ligt voor de hand: je bepaalt zelf hoe je hiermee omgaat. Als iemand mij geen hand meer zou geven zou ik een klacht indienen. Ik zou mijn teamleider laten weten dat ik niet meer met die man wil werken. Als dat problemen op zou leveren, zou ik alle interne procedures van de hogeschool aanspreken om dit punt aan de orde te stellen. We zouden er eindeloos over gaan discussiëren, en er zou ongetwijfeld een halfbakken compromis uitkomen. En daar zou dan weer discussie over ontstaan.

Schikken in het lot
Zouden alle collega’s zo reageren? Nee, de meesten zouden zich waarschijnlijk schikken in hun lot: handje schudden met die ene collega is er niet meer bij. Zij zouden geen stampij maken, maar gewoon hun werk blijven doen. Ze zouden er zo hun eigen ideeën over hebben, en daar zou het bij blijven. Af en toe zouden ze onderling grapjes maken over ‘die fanatieke moslim’ en soms zou de betreffende collega daarachter komen. Dat zou dan weer tot allerlei gesprekken leiden over hoe we met elkaar om moeten gaan.

Domme vragen

Minister Johan Remkes schijnt ooit eens aan Joost Eerdmans te hebben voorgerekend wat een Kamervraag kost. Zo’n 1750 euro, aldus Remkes. Iedere keer als de PVV-boys dus weer een domme vraag stellen, kost dat de belastingbetaler het equivalent van een modaal maandinkomen. En bij de PVV zijn ze kampioen nutteloze vragen stellen.

Afgelopen week was het weer eens raak. Naast de vragen waarmee de PVV gratuit – maar dus niet gratis – even de VARA en asielzoekers trachtte te demoniseren, wilde de PVV weten wat de minister van Binnenlandse zaken vindt van dit bericht in het blaadje van de Vrije Universiteit.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (10): Kampense homo-intolerantie

Waarom is het zo slecht dat Kamerleden zich massaal met detailpolitiek bezighouden? Een van de redenen is dat detailpolitiek verhult over welke thema’s het politieke debat echt zou moeten gaan. Homo-emancipatie is er een goed voorbeeld van. Welke problemen bestaan er in Nederland met homo-emancipatie, en hoe kunnen we ze oplossen?

Stel dat je docent bent op het christelijke Ichtus College in Kampen. Deze school werkt ‘vanuit christelijke inspiratie (…) aan het ontwikkelen van de talenten van onze leerlingen en medewerkers’. De kans is aanwezig dat je als docent op deze school weinig op hebt met homo’s, en daar geen al te positieve evaluatie van geeft. Dat blijkt ook wel, want twee docenten van deze school zouden tegen leerlingen gezegd hebben dat homoseksualiteit ‘een psychische aandoening is’. Volgens de rector is dit niet de visie van de school, maar toch.

Bijzonder onacceptabel
Ahmed Marcouch (PvdA) maakt zich sterk voor homo’s en stelde Kamervragen. De minister moet van Marcouch uitzoeken of de leraren op het Ichtus College echt vinden dat homoseksualiteit een psychische aandoening is. De minister zou ook een oordeel moeten geven over het uitspreken van deze mening tegen leerlingen. Is dat niet ‘bijzonder onacceptabel’? Gebeurt dit vaker op deze of andere scholen en wat doet de minister daartegen? Kunnen leerlingen op het Ichtus College wel voor hun homoseksualiteit uitkomen? Gaat de minister deze leerlingen helpen?

Vorige Volgende