Justitie moet jongeren softer aanpakken
De jeugd van tegenwoordig: harder aanpakken zijn de toverwoorden. Cultuurpessimisme over de teloorgang van jonge mensen is echter van alle tijden: het beeld van de jongere die voor galg en rad opgroeit is veel ouder dan Ciske de Rat. De urban myth van de jongere die maar niet deugt is hardnekkig. Nederland surft ook nu weer bovenop de golf van ontevredenheid.
Op donderdag gaat het parlement daarom de minister van Justitie op het matje roepen, naar aanleiding van negatieve geluiden over de aanpak van jeugdcriminaliteit in de gemeente Amsterdam.
Job Cohen sprak er zelf al schande van: de resultaten die de gemeente boekt om jonge delinquenten weer succesvol in de maatschappij te brengen lijken tamelijk bedroevend. Binnen twee jaar gaan velen van hen opnieuw in de fout. Vele miljoenen euro?s lijken weggegooid te worden op deze manier. Waarom zou je immers geld besteden aan iets dat niet werkt?
Het is niet altijd duidelijk waarom jongeren weer de fout ingaan. Het kan zijn omdat ze weer in hun oude omgeving terecht komen, waar maar weinig stimulans is om ?goede? dingen te doen. Gebrek aan werk kan een oorzaak zijn, of te weinig opleiding om überhaupt een kans te maken op de arbeidsmarkt. Of zijn deze jongeren gewoon in en in slecht?