Geen bal op tv | Omroep Nurks

Het leek me wel weer tijd voor een nieuwe publieke omroep. Vandaar: Omroep Nurks. Speciaal voor mensen die van mening zijn dat er nooit genoeg te mopperen is. De wereld is een zooitje en het leven is onrechtvaardig. Het enige wat je tegenover al die ellende kan zetten, is een beetje schoonheid. Als balsem voor de gewonde ziel. Gaat Omroep Nurks dat bieden? Helaas niet. Integendeel zouden we haast willen zeggen. Schoonheid zoek je maar elders Waar Omroep Nurks wel voor kan zorgen, is wat meer nukkigheid. Het maatschappelijk chagrijn bestendigen en, als het even kan, nog wat groter maken. Omroep Nurks is de jeuk op je rug, de volle blaas die jou uit fijne dromen wekt en de zoemende mug in een klamme zomernacht. Hier alvast wat programma-ideeën.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.