Jacob Zuma lijkt de definitief de strijd om het leiderschap van het ANC gewonnen te hebben. President Thabo Mbeki trad af, zes maanden voor het verstrijken van zijn ambtstermijn. Een afsplitsing van de Mbeki-getrouwen in het ANC dreigt nu. Dat zou een zegen zijn voor de Zuid-Afrikaanse democratie.
Ten eerste is Jacob Zuma een politicus van twijfelachtig allooi. Hij heeft al voor de rechter gestaan op beschuldiging van zowel verkrachting als corruptie. Hij is in beide gevallen vrijgesproken, maar een ideale kandidaat voor het presidentschap is hij zeker niet.
Dat iemand als Zuma zo ver kan komen, wijst erop dat de democratie in Zuid-Afrika niet optimaal functioneert. Het ANC is al sinds de opheffing van de apartheid aan de macht en heeft nog steeds een tweederde meerderheid in het parlement. Dan is het niet zo gek dat de werkelijke beslissingen over wie de macht heeft verschuiven van de algemene verkiezingen naar duister gekonkel binnen het partijapparaat. Soortgelijke ongezonde situaties kennen we ook uit Wallonië en Japan.
Als de Mbeki-tak zich wil afsplitsen, dan moeten ze het alleen wel snel doen, want de verkiezingen zijn al over zes maanden. Gezien de hoeveelheid ervaring en het netwerk waarover ze beschikken zou dat net genoeg moeten zijn om een alternatief voor het ANC op te zetten.
