Lust of zucht

Tommy Wieringa kwam eens in het veld een jager tegen die – ik meen – grauwe kiekendieven afschoot, raakte met hem in gesprek over de vraag of dat wel mocht en kreeg een heel verhaal te horen over hoe en waarom dat volkomen legaal was en hoe schadelijk de grauwe kiekendief wel niet was. Thuisgekomen keek hij het na, ontdekte dat de grauwe kiekendief wel degelijk op de rode lijst stond en schreef daar een column over. Daarin muntte hij de uitspraak ‘moordlust op zoek naar een reden’. Wat mij betreft hoort die uitspraak bij het standaard gereedschap dat een mens ter beschikking moet hebben om de werkelijkheid zu bewältigen, zoals de Duitsers dat zo mooi zeggen. ‘Moordlust op zoek naar een reden’ lijkt een goede kandidaat om te verklaren waarom van heinde en verre jongelingen naar het nieuw gestichte kalifaat stromen om daar hun heilzame werk te doen.

Door: Foto: Georgia Wildlife Resources Division (cc)
Waan van de dag

Parlement Botswana wil verbod op jacht op olifanten afschaffen

, door

Her parlement van Botswana heeft een motie aangenomen waarin de regering wordt opgeroepen het verbod op de jacht op olifanten op te heffen. Alleen in nationale parken en reservaten zou het verbod van kracht moeten blijven:

The Botswana parliament has adopted a motion tabled by Maun East MP Mr Kostantinos Markus requesting government to consider lifting the ban on the hunting of elephants in areas that are not designated as game reserves and national parks, to reduce the elephant-human conflicts that are a serious issue for poor rural people.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Vince O'Sullivan (cc)

Wild

, door

COLUMN - Per dag voeren buitenlandse jagers de karkassen van gemiddeld twee neergeschoten leeuwen Afrika uit. Illegaal worden er veel meer neergehaald. In heel Afrika zijn er naar schatting nog slechts 32.000 leeuwen over; internationaal wordt overwogen ze op de lijst van bedreigde diersoorten te zetten. De totale omvang van de natuurparken – de veilige, maar snel krimpende leefwereld van de leeuwen – wordt verre overtroffen door die van de jachtgebieden: illegale jacht is aanzienlijk lucratiever dan het onderhouden en beheren van natuurparken.

Daarnaast worden er in Afrika jaarlijks zo’n 36.000 olifanten afgeschoten, hoofdzakelijk vanwege hun ivoren slagtanden. En alleen al in Zuid-Afrika werden afgelopen jaar 1215 neushoorns omgelegd, zuiver om hun hoorn te bemachtigen.

De VN noemt het een stroperijcrisis en heeft vorige week een resolutie over deze wildlife crime aangenomen. (Zou het wellicht helpen wanneer vliegtuigmaatschappijen en rederijen voortaan weigeren om dood groot wild te vervoeren?)

Anders dan jagers zelf graag beweren, gaat het geld van de legale jacht niet naar natuurbescherming. De VN berekende recent dat slechts drie procent van de opbrengsten van de gereguleerde jacht op groot wild ten goede komt aan de lokale gemeenschap en aan natuurbeheer. Daar redden de resterende olifanten, neushoorns en leeuwen het echt niet mee.

Foto: Rob van Hilten (cc)

Damherten: afknallen en opeten

, door

JACHT – Valse sentimenten liggen ten grondslag aan het verzet tegen afschieten van damherten in de Amsterdamse waterleidingduinen.

In de Amsterdamse waterleidingduinen zitten zoveel damherten dat ze op forse schaal verhongeren. De remedie ligt voor de hand: afknallen en opeten. Dat is snel, efficiënt, diervriendelijk en duurzaam. Toch hikt de gemeente Amsterdam al jaren aan tegen deze beslissing.

Zelfbenoemde dierenvrienden liggen dwars. Alles is beter dan dat de dieren door mensenhand direct om het leven gebracht worden. Liefst moet het probleem vanzelf weggaan, maar anders moet het buiten het zicht van de Amsterdamse gemeenteraad opgelost worden. Toppunt van absurditeit is de gedachte dat je de damherten zou moeten vangen, transporteren naar Oost-Europa en dan uitzetten in een gebied met lekker veel roofdieren (en jagers – Roemenen hebben op dit vlak minder valse sentimenten). Na alle stress van de verplaatsing gaat een aanzienlijk deel van de dieren alsnog dood, maar Nederlandse beslissers kunnen hun handen in onschuld wassen.

Er is in sommige opzichten weinig verschil tussen de plofkipconsument die niet wil weten waar zijn vlees vandaan komt, en de dierenvriend die herten liever laat verhongeren of gruwelijk aan hun einde komen in de kaken van een wolf dan instemmen met de jacht. Beiden kijken liever weg dan dat ze de realiteit onder ogen zien (de PvdD ziet dit uiteraard anders). De prioriteit ligt bij de eigen gemoedsrust, niet bij het dierenleed.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Waan van de dag

Dierenorganisaties werken niet mee aan compromis jacht

, door

Zo bericht Trouw. Met name toen ik dit stukje las:

De weigering is een klap in het gezicht van PvdA-kamerlid Henk Leenders. Vorige week verdedigde hij zijn plan nog met het argument dat als deze organisaties stemrecht krijgen, bij de jacht ‘het belang van de natuur altijd op één staat’.

… kon ik een brede grijns toch niet onderdrukken. Dat je alles kapot compromist tot hopeloze slappe aftreksels van wat je ooit zei te gaan doen is misschien nog te verdedigen, maar die continue neiging zulk soort slappe compromissen recht proberen te praten tot een succes…

Foto: Neil Moralee (cc)

Jacht

, door

COLUMN - De jager is weer in opkomst! Gelukkig hoef je om volbloed jager te zijn tegenwoordig geen geweer in handen te hebben, laat staan dat metterdaad met dode prooi thuis komen een vereiste is. Zelfs bloed komt er niet meer aan te pas: voor het echte oergevoel volstaat het om je met enig pandoer op je genen en de biologie te beroepen.

Want mannen zijn van oorsprong jagers, en wat er eenmaal in zit, krijg je er niet meer uit. Vandaar dus dat mannen ook nu nog anders met elkaar omgaan, de wereld anders benaderen, competitief en avontuurlijk zijn, en dat ze vrouwen willen veroveren. Het zijn hun genen, ja sorry hoor, kunnen ze zelf ook niks aan doen.

’t Is raar hoe die theorie – mannen waren jagers, vrouwen zaten thuis te koken of verzamelden veilig wat bessen en zaden en zo – de laatste jaren weer opgang maakt. Ergens in de vorige eeuw was het idee namelijk al grondig ontkracht. Van de jacht alleen kon geen enkel volk leven, het was niet eens een parttime baantje. De meeste mannen waren, net als vrouwen, weinig spectaculair in de weer met planten, noten of fruit verzamelen en met zaden verbouwen.

Foto: Frans de Wit (cc)

Jagers op Veluwe vogelvrij

, door

NIEUWS - Dierenactivisten opgelet! Vanaf heden zijn gegevens over de jachtvelden op de Veluwe openbaar. De Raad van State heeft hardnekkige pogingen van de provincie Gelderland om die informatie geheim te houden namelijk gedwarsboomd.

Het betreft gedigitaliseerde kaarten met de indeling van de jachtvelden en werkgebieden van de Stichting Fauna Beheer Eenheid Veluwe. Die waren begin 2011, met een beroep op de Wob (Wet openbaarheid van bestuur) door de Stichting De Faunabescherming in Amstelveen opgevraagd bij het college van Gedeputeerde Staten (GS) van Gelderland. GS wilde ze niet verstrekken omdat hieruit, in combinatie met andere gegevens uit onder meer het Kadaster, valt af te leiden welke grondeigenaren en jachthouders betrokken zijn bij ‘actief faunabeheer’ ofwel de jacht. Openbaarmaking is dus geweigerd met het formele argument van ‘bescherming persoonlijke levenssfeer’. Volgens het provinciebestuur zal het vrijgeven van de precieze gegevens acties van dierenactivisten tegen de jacht vergemakkelijken.

De rechtbank Arnhem maakte al op 22 december 2011 korte metten met deze redenering, vooral omdat op de kaarten zelf geen namen of adresgegevens staan. Daarop stapten GS naar de Raad van State.

Daar werden nieuwe troeven uit de mouw gehaald. Het college van GS overlegde bij de hoogste bestuursrechter een ‘side letter’, met het verzoek die geheim te houden. In die ‘side letter’ wordt uitgelegd hoe openbaarmaking van de kaarten, in combinatie met andere reeds openbare bronnen, kan leiden tot het achterhalen van namen en adresgegevens. De geheimhoudingskamer van de Raad van State veegde het verzoek om geheimhouding echter van tafel, waarna GS de ‘side letter’ weer introkken.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Volgende