Israël blijft rommelen met zijn asielzoekers uit Eritrea en Sudan

Israel blijft worstelen met de ongeveer 45.000 Afrikaanse asielzoekers die het land in de afgelopen jaren zijn binnengekomen, voornamelijk uit Sudan, waar in diverse delen van het land oorlogen woeden, en Eritrea, dat te lijden heeft van een wrede, dictatoriale regering. De jongste ontwikkeling is dat de Israelische Bevolkings-, Immigratie- en Grens Autoriteit (het Israelische equivalent van de Nederlandse IND) de criteria waaronder vluchtelingen uit Eritrea of Sudan kunnen wordenopgepakt en gevangen gezet in de ''open'' gevangenis Holot in de Negev-woestijn, zodanig heeft veranderd dat ze er nu allemaal onder vallen, zo meldt de krant Haaretz Iedereen die vóór december  2011 Israel is binnengekomen, zo heet het, kan nu worden opgepakt. Aanvankelijk konden alleen Sudanezen en Eritreeërs worden gearresteerd als ze vóór mei 2011 het land waren binnengekomen (voor Sudanezen) of vóór december 2009 (voor  Eritreeërs). De nieuwe richtlijn komt kort nadat het Israelische hooggerechtshof had bepaald dat asielzoekers in Israel niet langer dan een jaar in Holot gevangen mogen worden gehouden, omdat dit ''onredelijk'' zou zijn.

Door: Foto: Anti-Racismedemonstratie buiten Likoed-hoofdkantoor, Tel Aviv, 2012. Foto (cropped): Sasha Kimel, (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Vluchtende Palestijnen doodschieten mag niet, gebeurt wèl

B’tselem publiceerde een video van een veiligheidscamera waarin te zien dat de Israelische kolonel Yisrael Shomer op 3 juli een vluchtende Palestijnse jongen van achteren doodschoot.

COLUMN – Het Israelische leger heeft een order uitgevaardigd dat Palestijnen die geen bedreiging vormen voor het leven van soldaten niet mogen worden doodgeschoten. De order volgt op de spanning die is opgelopen na de brandstichting in het dorp Douma, waarbi eerste een baby en later ook de vader van het gezin Dawabshe om het leven kwam.  Hij werd uitgevaardigd door het hoofd van het Centrale Commando (de legerafdeling waaronder de Westoever ressorteert), generaal-majoor Roni Numa.

De instructie is niet nieuw, het is in feite een herhaling van al bestaande voorschriften. Daarin staat bijvoorbeeld dat als een verdachte vlucht, alleen in de lucht geschoten mag worden. De krant Haaretz geeft als verklaring dat de diverse commandanten opdracht kregen de schietinstructies nog eens aan te scherpen na de gespannen situatie die ontstond door de brandstichting in Douma.

Ter illustratie van de opgelopen spanning maakte de krant melding van een incident waarbij drie militairen in het noorden van de Westoever werden aangereden en een ander, waarbij een Israeli op weg nr 443 bij Jeruzalem (een weg waar alleen Joden over mogen rijden) een steekwond opliep. De aanvaller van die steekpartij werd doodgeschoten (Haarezt vertelt er niet bij dat ook hij op dat moment op de  vlucht was). Ook verwijst Haaretz naar het geval van de 15-jarige Laith Khalidi, die kort na de dood van de baby werd doodgeschoten in Ramallah. Daarbij merkt de krant op dat Laith ”volgens zijn vader” in de rug werd geschoten. (Haaretz laat weg dat ook de man die de drie soldaten aanreed is neergeschoten. Hij werd door vijf kogels getroffen en is zwaar gewond).

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israel dreigt Bedoeïenendorp Susiya te gaan slopen

ACHTERGROND - Israel wil het volledige Bedoeïenendorpje Susiya ten zuiden van Hebron op de Westoever slopen. Dat is gezegd op een vergadering die heeft plaatsgevonden tussen een 50-tal inwoners van Susiya en de militaire instanties die over de Westoever heersen, te weten het ”Burgerbestuur”, en COGAT, het  ”Bureau van de Coördinator van (Israelische) Regeringsactiviteiten in de Gebieden”.  De mensenrechtenorganisatie B’tselem meldt dat de inwoners op deze bijeenkomst te horen kregen dat druk van de organisatie van kolonisten ”Regavim” en van de kolonisten in de buurt van Susiya hadden geleid tot een beslissing het dorp te ontmantelen nog voor het Israelische hooggerechtshof zich heeft uitgesproken over een verzoekschrift dat de bewoners van Susiya hebben ingediend en dat op 3 augustus wordt behandeld.


Volgens een functionaris van de NGO ”Rabbis for Human Rights” die de vergadering van 12 juli bijwoonde, was de mededeling van de militaire bezetters om het dorp nog voor de rechtszitting van de kaart te vegen, een ”onacceptabel manier” om de bewoners onder druk te zetten in de hoop dat ze zullen vertrekken voordat de petitie zelfs maar aan de orde is geweest.
Er is echter een grote kans dat de visie van deze functionaris iets te optimistisch is. Het Israelische hooggerechtshof heeft namelijk in mei al de vrij opzienbarende uitspraak gedaan dat Susiya (350 inwoners) mag worden afgebroken ten gunste van de dichtbij gelegen Israelische nederzetting met dezelfde naam. De kans dat Susiya daadwerkelijk snel zal worden afgebroken lijkt daarom niet denkbeeldig. Susiya (of Khirbet Susiya) is in kringen van mensenrechtenbewegingen geen onbekende naam. Het dorp bestaat al sinds op zijn minst de jaren ’30 van de 19e eeuw, maar waarschijnlijk nog veel langer. Maar in 1983 werd op een deel van hun land, dat Israel had onteigend, de nederzetting Susiya opgericht en sindsdien zijn de inwoners van het oorspronkelijke Bedoeïenendorp al tot twee keer toe uit hun oorspronkelijke woningen verjaagd. Nu dreigen ze zelfs helemaal van hun land te worden verbannen. Israel wil ze onderbrengen in een stedelijke behuizing bij de plaats Yatta.

Foto: Infografiek Midden-Oosten (bron: New York Times) copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Oude grenzen, nieuwe extremisten, en de toekomst van Israël

Wie wil weten waarom het Midden-Oosten in brand staat, hoeft niet ver te zoeken. Dat geweld is voor een belangrijk deel te danken aan het steeds weer opduikende verlangen om de diepe maatschappelijke problemen op te lossen door terug te keren naar de ‘echte islam’, naar de vermeende gloriedagen van de Profeet en zijn gezellen. En dat terugkeren moet dan liefst zo letterlijk mogelijk. Maar dat verlangen om de islam te ‘herstellen’ komt op zijn beurt weer ergens uit voort….

Ten eerste uit frustratie over het feit dat de islamitische wereld de afgelopen eeuw zo weinig vrede en vooruitgang heeft gekend. De islamitische wereld zou één (naar binnen toe) vreedzame oemma moeten zijn. In plaats daarvan vliegen staten en stammen elkaar voortdurend in de haren, net als in de vele treurige eeuwen ná die glorieuze jaren van de Profeet. Vandaar die nostalgie naar dat verleden (dat overigens nooit heeft bestaan). De ware oorzaak voor de chronische agressie en economische (en wetenschappelijke, politieke) achterstand in de regio is uiteraard géén gebrek aan geloof, maar wordt veroorzaakt door de instabiliteit van de regimes. Te veel islamitische staten zitten opgesloten in een deprimerende vicieuze cirkel: economische groei is alleen mogelijk bij politieke stabiliteit en een zekere mate van economische vrijheid; maar politieke stabiliteit is alleen mogelijk met behulp van repressie. Pogingen tot liberalisering leiden al te gemakkelijk tot anarchie en staatsgrepen. Die cirkel is weer het gevolg van een koloniale erfenis, namelijk de beroerde grenzen die de westerse mogendheden een eeuw geleden trokken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: De 'Motie Van Klaveren' copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Ali Abunimah: ‘Moszkowicz liegt!’

FACTCHECK - Israëlapologete Esther Voet mag het dan uit alle macht blijven ontkennen, maar gistermiddag werd toch echt klip en klaar waar het Joram van Klaveren met zijn motie om organisaties die ‘antisemitische’ uitlatingen faciliteren de subsidie te ontnemen eigenlijk om te doen is: moslims aanpakken en kritiek op Israël in de kiem smoren.

Daar kwam namelijk Jorams buikspreekpop Bram Moszkowicz in enen uit de coulissen gesprongen. In een vlammend J’Accuse! op het lol-antisemitische GeenStijl toverde Bram met wijdse gebaren de ene na de andere baarlijke aap uit zijn mouwen, die hij al snel in de richting slingerde van – je verwacht het niet – Israëlkritische organisaties:

Maar ook de meer bekende hulporganisaties als Oxfam Novib en ICCO faciliteren indirect antisemitisme. Zo gaf Oxfam in het recente verleden geld aan ‘Stop de bezetting’ dat een demonstratie organiseerde waar “Hamas, Hamas, alle joden aan het gas” werd gescandeerd. Ook ondersteunde ze de organisatie Miftah, dat een virulent antisemitisch artikel publiceerde waarin gesteld werd dat joden bij rituelen christelijk bloed gebruiken tijdens Pasen.

Miftah

Wat de gewezen advocaat er niet bij vertelt is dan dat de leiding van Miftah dat artikel verwijderd heeft, uitvoerig excuses heeft gemaakt en de verantwoordelijke redacteur berispt:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bij de dood van een pionier van de nederzettingen

ACHTERGROND - Eén van de mensen die een enorm belangrijke rol heeft gespeeld bij het van de grond komen van de nederzettingenbeweging in de door Israël bezette gebieden, rabbijn Moshe Levinger, is zondag op 80-jarige leeftijd overleden in Hebron. Met zijn dood wordt als het ware een stuk geschiedenis afgesloten. Levingers leven was zodanig met de nederzettingen verweven, dat zijn c.v. ongeveer leest als de geschiedenis van de kolonisten-beweging.

Direct na de Zesdaagse Oorlog van 1967 waar de Westoever werd veroverd, stichtte Levinger de beweging Gush Emunim (Blok der Gelovigen)die als doel had de Westoever met Joodse nederzettingen te bevolken. De beweging werd pas echt belangrijk na de Yom Kippur-oorlog van 1973, maar Levinger gaf alvast het goede voorbeeld. Nog in 1967 kreeg hij van de socialistische regering gedaan dat de  nederzetting Kfar Etzion mocht worden opgericht, op een plek waar tot 1948 Joden hadden gewoond. Kfar Etzion werd de kern van Gush Etzion (het Etzion Blok) dat nu één van de grootste clusters nederzettingen op de Westoever is.

In 1968 ging Levinger met een groep getrouwen de seder (Avondmaaltijd van het joodse paasfeest, Pesach) vieren in een hotel in Hebron. De groep ging er nooit meer weg. Na een tijdje werd de groep door de regering overgeplaatst naar een legerbasis vlakbij Hebron en drie jaar later kregen Levinger en zijn vrienden van de socialistische regering toestemming op die plek de nederzetting Kiryat Arab te vestigen, nog steeds de nederzetting waar de hardste, meest racistische en gewelddadige kern van de kolonisten te vinden is.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Beetje bij beetje verspeelt Israël haar krediet

OPINIE - Wie niet beter weet, zou zomaar kunnen denken dat de laatste onthullingen over de oorlogsmisdaden die het IDF afgelopen zomer in de Gazastrook pleegde, een kentering zouden brengen in de publieke opinie over Israël.

Maar dat zou naïef zijn.

Zeker, de ontboezemingen van soldaten die de opdracht kregen te schieten op alles wat beweegt en lukraak appartementencomplexen met artillerie onder vuur te nemen, zijn schokkend, evenals het aantal Palestijnse slachtoffers (zie de grafiek hieronder); maar in de nieuwscyclus is de berichtgeving al weer ondergesneeuwd onder hashtags als #fuckdekoning, de Britse verkiezingen en een Telegraafpeiling waaruit zou blijken dat 82% van de Nederlanders meent dat het land zich op de rand van een morele afgrond bevindt.

Laten we wel zijn, voor de meeste mensen is Gaza een ver-van-hun-bed-show, en Hamas toch zeker ook geen club lieverdjes.

Dat wil echter niet zeggen dat men niets meekrijgt van hoe de Israëlische politiek steeds verder verrechtst of wat het IDF zoal in de bezette gebieden uitspookt. En net zoals een hardnekkig stroompje water een stuk gesteente druppel voor druppel uitholt, zo holt ook de gestage berichtenstroom Israëls krediet langzaam maar zeker uit.

Misschien duurt het nog twintig jaar, maar er komt een dag, dat Westerse landen, ook de VS, Israël vriendelijk toch dwingend gaan verzoeken nu eindelijk eens een keer normaal te gaan doen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Vorige Volgende