Regering-Bennett lijdt nederlaag bij stemming over rechts stokpaardje

Israel heeft in de nacht van maandag op dinsdag een tamelijk komische stemming beleefd. Het nieuwe kabinet Bennett leed een nederlaag bij de stemming over de verlenging van een amendement op de burgerschaps- en inreiswet, die verbiedt dat Palestijnen die trouwen met een Israeli daarna in Israël mogen komen wonen. In theorie geldt de wet voor alle Israëlische burgers, maar in de praktijk zijn het natuurlijk vooral Palestijnen die met Palestijnen uit de gebieden trouwen. De wet pakt daarom in de praktijk uiterst discriminerend uit voor Palestijnse Israeli's. De uitslag van de stemming - na een lang nachtelijk debat - was 59 voor en 59 tegen. Premier Bennett had aan de stemming ook de vertrouwenskwestie verbonden. Daarna voorkwam alleen het feit dat de stemmen staakten dat het kabinet ook moest aftreden. De uitslag gaf duidelijk aan wat een onding deze coalitie van uiterst rechts tot en met links en zelfs een Arabische partij (de islamitische Verenigde Arabische Lijst Ra'am) in feite is. Zij is dan ook vooral tot stand is gekomen om eindelijk eens van de vorige premier Netanyahu af te kunnen komen. Het amendement dat de familiehereniging met Palestijnen uit de gebieden onmogelijk maakt, werd in 2003 voor het eerst voor een jaar aangenomen. Daarna is het steeds jaarlijks opnieuw verlengd. Dat gebeurde met de stemmen van rechts, dat het argument hanteerde dat de wet nodig was uit ''veiligheidsoverwegingen''. Het linkse Meretz en de Palestijnse partijen wezen het amendement steeds af omdat het domweg discriminerend en racistisch is. Wat echter nu bij de jongste stemming gebeurde was dat de partijen die altijd het hardst voor de wet waren geweest, tegen stemden omdat ze de regering-Bennett weer zo gauw mogelijk weg willen hebben.  Zo stemden de Likud, de religieuze partijen en de ultrarechtse Religieuze Zionisten in grote trekken nu mee met de vanzelfsprekend tegenstemmende Palestijnse partijen. De regeringscoalitie had er intussen alles aan gedaan om de stemming te redden. Als compromis zou de verlenging ditmaal slechts voor een half jaar gelden. Bovendien beloofde minister van Justitie Ayelet Shaked dat 1.600 met Israeli's gehuwde Palestijnen alsnog een verblijfsvergunning zouden krijgen en dat naar de situatie van een groter aantal met militaire verblijfsvergunningen zou worden gekeken. Dat had tot gevolg dat Meretz en de Arbeid vóór stemden. De leider van Ra'am, Mansour Abbas, en een ander lid van zijn partij deden dat eveneens, nadat Bennett de vertrouwenskwestie had gesteld, hoewel zij zich eerst van stemming hadden willen onthouden.  Ahmed Tibi van de Palestijnse Verenigde Lijst noemde dit tijdens het debat ''spugen in het gezicht van families en kinderen en een mes in de rug'' van zijn Abbas' achterban. Fractieleider Ayman Odeh van de Verenigde Lijst schreef op Facebook dat Abbas kennelijk ''de voorkeur gaf aan hereniging van het kabinet boven familiehereniging''. Waar de coalitie echter geen rekening mee had gehouden was dat Amichai Chikli, een tot dusver tamelijk onbekend lid van Bennetts partij Yamina onverhoeds tegenstemde. Chikli zei achteraf dat hij een een ''functionerende zionistische regering'' wilde. ''Wat we vannacht zagen was het bewijs voor het problematisch functioneren van een regering zonder duidelijke nationale meerderheid.'' aldus Chikli. De wet loopt nu vannacht om middernacht af. Volgens minister Shaked ''dreigen er nu 15.000 Palestijnen een verblijfsvergunning te krijgen''. Nou wat mij betreft: ''Sehen muss ich, blinde Maupie''. om het op zijn vooroorlogs Amsterdams te zeggen.

Oproep aan de VN om Palestina op de agenda te zetten

Nu alle wereldleiders samenzijn bij de VN moet de schending van Palestijnse rechten beproken worden.

Dat betogen de Palestijnese politica Hanan Ashrawi en de Algerijnse VN-diplomaat Laghdar Brahimi in The Guardian.

‘Apartheid is overal ter wereld een misdaad tegen de menselijkheid, en zowel staten als de VN zijn verantwoordelijk voor de afschaffing ervan. De Algemene Vergadering speelde een cruciale rol bij het verslaan van de apartheid in Zuid-Afrika. Als de VN nu in actie komen tegen Israël zal dit het vertrouwen in de organisatie doen groeien.’

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Enric Borràs (cc)

De ruimte voor kritiek op Israël wordt steeds kleiner

OPINIE - GroenLinks heeft het verzet tegen het gebruik van de IHRA-definitie van antisemitisme gestaakt. Op 1 december 2020 stemde de GroenLinks fractie voor een motie van de SGP-lid Bisschop waarin de Kamer de regering verzoekt te “bevorderen dat deze definitie voortvarend en herkenbaar in uitvoering komt in de opsporing en vervolging van antisemitisme.” Het congres van GroenLinks in januari bevestigde het standpunt van de fractie door met tweederde meerderheid een motie te verwerpen die de IHRA-definitie als instrument bij de  bestrijding van antisemitisme afwees.

In 2018 stemde GroenLinks nog tegen een overeenkomstige motie van de SGP. De PvdA was al eerder overstag gegaan. Alleen de SP, de PvdD en Denk hebben nog steeds bezwaren tegen het hanteren van de IHRA-definitie vanwege de risico’s op vermenging van discriminerende uitingen tegen Joden met kritiek op Israël. In antwoord op de vraag van Bisschop, liet minister Grapperhaus weten dat de IHRA-definitie “met bijbehorende indicatoren gedeeld” is met politie en OM. Deze kunnen meegewogen worden bij het opnemen van een aangifte in het oordeel of sprake is van groepsbelediging, haatzaaien of een discriminatoir aspect, aldus de minister.

Omstreden

De IHRA-definitie is van begin af aan omstreden geweest. Zelfs de oorspronkelijke opsteller, de Amerikaan Kenneth Stern, waarschuwt voor de risico’s van aantasting van de vrijheid van meningsuiting. “De internationale Israël-lobby probeert de definitie overal door overheden en instellingen te laten verankeren, maar daarvoor is die nooit bedoeld geweest,” volgens Stern. Het heeft vele landen, partijen en politici er niet van weerhouden deze ‘niet-bindende’ tekst te aanvaarden in de strijd tegen antisemitisme. De definitie zelf is nogal vaag, maar de belangrijkste bezwaren richten zich tegen de ‘voorbeelden’, die minister Grapperhaus nu kennelijk heeft aanvaard als ‘indicatoren’ van antisemitisme voor politie en OM. In deze voorbeelden wordt de staat Israël diverse keren gebruikt. Bijvoorbeeld: als je Israël iets verwijt dat je andere landen niet verwijt wijst dat op een dubbele standaard die voortkomt uit antisemitisme.

Foto: Giorgos Vrachliotis (cc)

Kosovo verwijdert zich van EU

Israël erkent Kosovo want Kosovo erkent Israël en gaat een ambassade in Jeruzalem openen. Trump heeft het Witte Huis inmiddels verlaten, zijn erfenis werkt nog door op de Balkan. De nieuwe relaties tussen Israël en Kosovo vloeien voort uit overeenkomsten tussen de Verenigde Staten enerzijds en Servië en Kosovo anderzijds. In september vorig jaar werd deze deal, na voorbereidingen door speciale gezant Richard Grenell, in Washington gesloten. Het ging vooral om economische steun in ruil voor matigende stappen in het conflict over Kosovo. Daarnaast waren er, volgens Balkan Insight niet bindende, afspraken over herstel van joodse eigendommen die verwoest waren tijdens de Tweede Wereldoorlog, de erkenning van Israël, met Jeruzalem als hoofdstad, en de aanwijzing van Hezbollah als terroristische organisatie. Kosovo zou zich ook hebben aangesloten bij de omstreden IHRA-definitie van antisemitisme. De Palestijnse autoriteiten hadden vooraf gewaarschuwd de banden te verbreken met landen die Jeruzalem als hoofdstad erkennen.

Als ‘ambassadeur’ van Israël heeft Trump zich bepaald verdienstelijk gemaakt. De nieuwe Amerikaanse regering heeft de erkenning van Israël toegejuicht als deel van het beleid van het land om relaties te leggen met omringende moslimlanden. Of Kosovo er mee geholpen is moet nog blijken.

‘Amerika gaat ons helpen’

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Echoes

Hippe vlotte pop, met jonge mensen van nu, met een surfgitaar muziekje, strak en romantisch in beeld gebracht – wie denkt er dan aan Israël? Nee, sorry, ik ook niet gelijk. Maar wat een heerlijke clip hebben ze bij dit nummer gemaakt. Ik dacht eerst dat ze de zangeres en de gitarist digitaal gedubbeld hadden, van elk zes stuks. Ieder eender gekleed en gekapt en eender bewegend. Maar bij nadere bestudering bleek het wat ingewikkelder…

Foto: Patrick Rasenberg (cc)

‘Europa faciliteert apartheid in Israël’

OPINIE - Een ander geluid uit Israël, dat hier ook wel een keer gehoord mag worden.

Voor de derde achtereenvolgende maal is Likoed-leider Netanyahu er niet in geslaagd een meerderheid te verwerven in het Israëlische parlement voor zijn ultrarechtse blok. Met opnieuw moeizame coalitieonderhandelingen in het vooruitzicht. De meest voor de hand liggende oplossing, een grote coalitie van Netanyahu met zijn concurrent Gantz van de iets minder rechtse Blauw&Wit-formatie lijkt onmogelijk. Netanyahu zou op papier met de ultrarechtse partij Yisrael Beytenu van Liebermann zaken kunnen doen. Maar Liebermann en het religieuze deel van het rechtse blok kunnen niet door één deur. Blauw&Wit gokt op een minderheidsregering met Liebermann. Die zou echter moeite hebben met de steun die daarvoor nodig is van de oorspronkelijk Arabische Joint List, die voor het eerst ook joodse stemmen trok en twee zetels won.

Voor de Palestijnen is het ‘lood om oud ijzer’. Met uitzondering van de Joint List heeft geen van de partijen afstand genomen van de annexatiepolitiek, het inpikken van steeds meer stukken land op de Westoever en de voortdurende apartheidspolitiek. Een eerste reactie van Abu Pessoptimist op de verkiezingsuitslag eindigde vorige week met de vraag: Gaat het ooit nog een keer goed komen?

Foto: Andy Miah (cc)

Associatie met Holocaustoverlever brengt Corbyn in het nauw

Je moet wel een uitermate fijn ontwikkeld gevoel voor dialectiek bezitten om te kunnen bevatten dat de joodse staat, die is gesticht met het doel het anti-semitisme onschadelijk te maken, nu een van de belangrijkste oorzaken dreigt te worden van een nieuw verschijnsel, met name het anti-israëlisme. Het lijkt enigermate op het oude anti-semitisme, maar het is er geenszins mee identiek. Dat nieuwe gewas kan hier en daar nog wel voeding trekken uit oude wortels, maar de huidige politiek van de staat Israël voorziet erin dat het ook volslagen uit eigen kracht kan groeien. Dat het een schijn van gelijkenis vertoont met het ouderwetse anti-semitisme ligt vooral aan het feit dat zoveel joden naar buiten toe kritiekloos de Israëlische politiek onderschrijven – ook in gevallen waarin die de spot drijft met criteria van humaniteit en internationaal recht.

Wie schreef dit? De in 2014 overleden vredesactivist Hajo Meyer. Het citaat is uit een essay over antisemitisme dat hij schreef voor een boekje bestaande uit bijdragen van een aantal leden van ‘Een Ander Joods Geluid’.

Het citaat is ineens weer heel actueel. Meyer duikt namelijk ineens op in de alsmaar doorzeurende soap in Groot-Brittannië dat de Labour Party een ”antisemitisme probleem” zou hebben en dat partijleider Jeremy Corbyn er niet mee afrekent en misschien zelf ook wel antisemiet zou kunnen zijn.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Quarter to Africa

Dit vind ik vooral een heel erg grappig clipje. De term Tahabil Tirbach blijkt van Marokkaanse afkomst en betekent zoiets als je dommer voor doen dan je bent, om er je voordeel mee te doen (leerde ik uit de reacties op YouTube). En dat beelden ze hier vrij goed uit. Wat een mafketels haha!

Maar de muziek is ook best leuk, ik heb inmiddels ook wat ander werk van ze gehoord en de mannen van Quarter to Africa doen het heel niet slecht. Die naam is trouwens ook geweldig. En het zal de frequent lezer misschien niet ontgaan zijn dat ik gek ben op het Hebreeuws. Ik spreek en lees het een klein beetje, en het is een sport om écht te proberen te verstaan wat ze zingen. Google translate helpt de onderschriften te vertalen, maar daarmee ben je er in het geval van deze taal bij lange na nog niet. Het is zo afwijkend van onze eigen taal en ons schrift, dat mijn hersenen ervan kraken. Maar daar heb ik dus veel lol in.

Hevig verzet tegen vernieling bedoeïenendorp

De ontruiming van Khan al-Ahmar is begonnen onder hevig protest.

Het dorp dat zou moeten wijken voor uitbreiding van Joodse nederzettingen ligt tussen Jeruzalem en Jericho op een strategische plek in de zogenaamde E1-zone tussen Jeruzalem en een aantal grote nederzettingen. Als die nederzettingen worden doorgetrokken, wordt de Westelijke Jordaanoever definitief in tweeën gesneden.  Activisten vrezen dat de sloop van Khan el-Ahmar een domino-effect heeft op de andere bedoeïenendorpen in Area C, het door Israël gecontroleerde gedeelte van de Westelijke Jordaanoever. „Er worden vaker huizen gesloopt, maar dit is voor het eerst een hele gemeenschap”, zegt David Zonscheine van mensenrechtenorganisatie B’tselem.

Vorige Volgende